Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αντώνης Φωστιέρης και ο Θανάσης Νιάρχος καταπιάνονται να ανθολογήσουν όσα ποιήματα Ελλήνων ποιητών αφορούν σε ένα θέμα ή ένα αντικείμενο. Αυτήν τη φορά σπουδάζουν την «ποίηση για την ποίηση» (Εκδ.

Καστανιώτη). Οι ανθολόγοι μας ανοίχτηκαν σε ένα πέλαγος ποιητών και αιώνων, αρχίζοντας από τον Αλέξανδρο Ρίζο Ραγκαβή (γ. το 1809) και τον Παναγιώτη Πανά (γ. το 1832), μέχρι τον Κωστή Γκιμοσούλη (γ. το 1960) και τον Μάρκο Καλεώδη (γ. το 1974). Στα 167 αυτά χρόνια- μετρώ γεννήσειςανθολογούνται 150 ποιήματα ισάριθμων ποιητών που άφησαν «γραπτά μηνύματα» για την «ποίηση της ποίησης». Με δικά μας λόγια: Η ποίηση από υποκείμενο βλέπεται με σεβασμό ως αντικείμενο. Και ως προς αυτό το αντικείμενο, επιλέγεται από έναν πληρέστερο κατάλογο ποιητών. Απ΄ όσο επιστρατεύω τη μνήμη μου, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν επισήμανα παραλείψεις. Όσο για την αλφαβητική κατάταξη των ποιητών, δημιουργεί μοιραία κάποιες γειτνιάσεις ευπρόσδεκτες, όπως του Αναγνωστάκη με τον Ασλάνογλου, αλλά και απροσδόκητες, όπως του Μίμη Σουλιώτη με τον (και Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ποιητή Μιχ. Δ. Στασινόπουλο. Πιστεύω ότι οφείλουμε να επαινέσουμε τους συνετούς και ευαίσθητους ανθολόγους που μέσα στη «δημοκρατία των ποιητών» επισήμαναν τα κοινά σημεία αναφοράς τους, καταρτίζοντας μια εκλεκτή συλλογή ποιημάτων από ποιητές με αναγνωρισμένη παρουσία, οι οποίοι δοκιμάζονται και για την επάρκειά τους επί του θέματος. Γοητευτικό έργο που διαβάζεται με πολλή αγάπη και «συγκίνηση», όπως ήθελαν οι παλιοί ποιητές να προκαλούν οι ευαίσθητες εργασίες.

Τελευταία Νέα