Αναζήτηση
Τη διακήρυξη των Ράδιο Αρβύλα για την «καταστροφική για τη γλώσσα µας συνήθεια των γκρίκλις», που «µπορεί να καταργήσει τον ελληνικό γραπτό λόγο και όχι µόνο», για το «έγκληµα που διαπράττουµε εναντίον της ελληνικής γλώσσας» κτλ., έτυχε να την ακούσω ο ίδιος, αλλά δεν φαντάστηκα, οµολογώ, την αίσθηση που θα προκαλούσε.
«Μπράβο, αδέρφια, κάντε κάτι, γιατί αλλιώς χάνεται η γλώσσα, η ιστορία, η φυλή!» άκουσα εµβρόντητος την εποµέ νη το πρωί τον συµπαθέστατο αθλητικό σχολιαστή του Sport TV.
Και πια ακολούθησαν πλήθος δηµοσιεύµατα, ιδίως στο διαδίκτυο, για την «αυθόρµητη κατάθεση ψυχής των Ράδιο Αρβύλα», για την «εξαιρετική πρωτοβουλία, προκειµένου να συνειδητοποιήσουµε το µέγεθος του εγκλήµατος…» κτλ.
Ε, τις προάλλες µας φοβέρισε και ο Γ. Μπαµπινιώτης: «κάποια στιγµή µπορεί να πληρώσουν ακριβά» οι νέοι την «αποξένωση από την εικόνα των λέξεων»!
Κι όµως, µια σύντοµη περιδιάβαση στο διαδίκτυο δείχνει ότι, έπειτα από την αναπόφευκτη κυριαρχία των γκρίκλις, όταν δεν υποστηριζόταν η ελληνική γλώσσα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στην κινητή τηλεφωνία, σήµερα, ακόµα και σε νεανικά φόρουµ («τσατάδικα»), το ελληνικό αλφάβητο έχει πληθωρική παρουσία, συχνά αποθαρρύνεται η χρήση των γκρίκλις, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις όπου απαγορεύεται! Και έχει τη σηµασία της εδώ η χρήση ακόµα καιτου πολυτονικού συστήµατος, µε τις βαρείες του παρακαλώ.
Εν πάσηπεριπτώσει, ταγκρίκλις, είτε ανταποκρίνονται σε υπαρκτά ακόµη προβλήµατα συµβατότητας ανάµεσα σε διαφορετικά συστήµατα στους υπολογιστές είτε, απλούστατα, σε νεανική µόδα, αποτελούν άλλο ένα σύστηµα γραφής, συµπληρωµατικό, πάντως σύστηµα γραφής. Που σηµαίνει, µε βάση τη συστατική για τη γλωσσολογία διάκριση γλώσσας και γραφής, πως δεν µπορούν να επηρεάσουν τη γλώσσα, να την καταστρέψουν κτλ.
Ας θυµηθούµε εδώ την κατά διαστήµατα έντονη παρουσία του λατινικού αλφαβήτου στην ελληνική γραφή: κορυφαία κείµενα της κρητικής λογοτεχνίας που γράφονταιµε λατινικά στοιχεία, π.χ. αρχές του17ου αιώνα η Ερωφίλη του Χορτάτση· ή Η θυσία του Αβραάµ καθώς και λειτουργικά βιβλία στα φραγκοχιώτικα, που χρησιµοποιούντ αι από τον 16ο ώς τον 19ο αιώνα· ή τα φραγκολεβαντίνικα, των Λεβαντίνων της Σµύρνης κ.ά.
Το βασικότερο, χώρες, λαοί, άλλαξαν αλφάβητο, χωρίς προφανώς να επηρεαστεί η γλώσσα και ο πολιτισµός τους: τον 19ο αιώνα οι Ρουµάνοι πέρασαν από το κυριλλικό αλφάβητο στο λατινικό· τον ίδιο αιώνα κατέληξαν στο λατινικό αλφάβητο και οι Αλβανοί, αφού πέρασαν από διάφορα αλφάβητα, ακόµα και από το ελληνικό· και πριν από έναν αιώνα, η Τουρκία εγκατέλειψε το αραβικό αλφάβητο για ένα τροποποιηµένο λατινικό.
Ώστε οι θρηνωδίες για γλωσσικό και φυλετικό αφανισµό δεν έχουν καµία βάση, πολύ περισσότερο που σ’ εµάς δεν υποστηρίχτηκε ποτέ σοβαρά η χρήση του λατινικού αλφαβήτου, αφού και για πρακτικούς και για συµβολικούς λόγους µοιάζει ανεφάρµοστο.
Ώστε, στο θέµα µας, δεν χρειάζεται ή και δεν πρέπει να ενθαρρύνεται η χρήση των γκρίκλις· άλλο τόσο όµως και δεν χρειάζεται ούτε πρέπει να δαιµονοποιείται.
Δεν χρειάζεται ή και δεν πρέπει να ενθαρρύνεται η χρήση των γκρίκλις, αλλά άλλο τόσο δεν πρέπει και να δαιµονοποιείται
