Εν μέσω θαλασσοταραχής συνεχίζει το μακρύ ταξίδι του προς τη Βαλένθια, όπου αναμένεται να φτάσει το Σάββατο, το κομβόι με τους 629 διασωθέντες αφρικανούς μετανάστες –το «Aquarius» και τα δύο ιταλικά πλοία στα οποία μετεπιβιβάστηκαν, για λόγους ασφάλειας, πολλοί μετανάστες. Σε εξίσου ταραγμένα νερά, όμως, πλέουν και οι σχέσεις Ιταλίας και Γαλλίας, λόγω της άρνησης της πρώτης να δεχθεί το «Aquarius» σε κάποιο λιμάνι της, και κυρίως της κριτικής που της άσκησε ο Εμανουέλ Μακρόν, μιλώντας για «κυνισμό και ανευθυνότητα». Ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών κάλεσε διπλωματική απεσταλμένη της Γαλλίας προκειμένου να διαμαρτυρηθεί, ο ιταλός υπουργός Οικονομικών ακύρωσε χθεσινή προγραμματισμένη συνάντησή του με τον γάλλο ομόλογό του, και ο ακροδεξιός υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι απαίτησε επίσημη συγγνώμη του Ελιζέ –ειδάλλως, όπως είπε, «ο πρωθυπουργός Κόντε θα κάνει καλά να μην πάει στη Γαλλία», όπου έχει προγραμματισμένη αύριο συνάντηση με τον γάλλο πρόεδρο.

Σύμφωνα μάλιστα με γάλλους ανταποκριτές στη Ρώμη, η συντριπτική πλειονότητα των Ιταλών συμμερίζεται την οργή της νέας, λαϊκιστικής κυβέρνησης συνασπισμού Λέγκας – Γκριλίνι, καταγγέλλοντας «την αλαζονεία και τον κυνισμό» των διαλπικών εξαδέλφων τους. Για την ανταποκρίτρια του «Le Point», η ατμόσφαιρα στους δρόμους της Ρώμης θυμίζει την εποχή της κουτουλιάς του Ζινεντίν Ζιντάν στον Μάρκο Ματεράτσι, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 –τόσο ομόφωνη είναι η αγανάκτηση για το επίθετο «εμετική» με το οποίο χαρακτήρισε τη στάση της Ρώμης ο Γιαμπριέλ Ατάλ, εκπρόσωπος του κόμματος του γάλλου προέδρου. Χαρακτηριστικό ήταν το σκίτσο που δημοσίευσε χθες στο πρωτοσέλιδό της η «Corriere della Sera», εφημερίδα ιδιαίτερα επικριτική απέναντι στη νέα κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε: απεικονίζει τον Μακρόν να ξερνάει τα γράμματα της λέξης «αδελφοσύνη».

Στην πραγματικότητα, όσον αφορά τη μετανάστευση, η Γαλλία είναι από καιρό κατηγορούμενη στην Ιταλία. Καταρχήν, πολλοί Ιταλοί την κατηγορούν πως αυτή προκάλεσε την άφιξη 700.000 μεταναστών, με την απόφασή της να επέμβει το 2011 στη Λιβύη ώστε να πέσει ο Καντάφι. Δεύτερον, δεν ξεχνούν πως η Γαλλία δεν έχει δεχθεί παρά μόνο 4.394 πρόσφυγες, εκ των οποίων μόλις 550 προερχόμενους από την Ιταλία, σε σύνολο 30.000 προσφύγων που είχε δεσμευτεί να υποδεχθεί με βάση τις ποσοστώσεις οι οποίες συμφωνήθηκαν το 2015. Επιπλέον, όπως κατήγγειλε χθες ο Σαλβίνι, από τις αρχές της χρονιάς μέχρι τα τέλη Απριλίου η Γαλλία είχε στείλει πίσω στην Ιταλία 10.249 μετανάστες που είχαν περάσει τα σύνορα. Και πολλές σκληρές εικόνες από την περιοχή αυτή, ανάμεσά τους και εκείνη μιας άρρωστης εγκύου που απωθήθηκε τον Ιανουάριο και πέθανε σε νοσοκομείο του Τορίνο, έχουν χαραχθεί στο μυαλό των Ιταλών.

Η κυβέρνηση Μακρόν προσπάθησε χθες να ρίξει τους τόνους. Η υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε πως «δεν μπορούμε να αφήνουμε την Ιταλία μόνη, αυτό δεν είναι αποδεκτό», ενώ το υπουργείο Εξωτερικών διαβεβαίωσε πως έχει «πλήρη συνείδηση του βάρους που οι μεταναστευτικές πιέσεις σημαίνουν για την Ιταλία και των προσπαθειών που καταβάλλει». Οι πλέον ενοχλημένοι με τη στάση του Παρισιού, όμως, είναι εκείνοι οι Ιταλοί που εξοργίστηκαν με την άρνηση του Σαλβίνι να δεχθεί το «Aquarius». Γιατί ξέρουν ότι έτσι δικαιολόγησε την πολιτική του στα μάτια της ιταλικής κοινής γνώμης.

«Αξονας προθύμων» στη μάχη κατά της παράνομης μετανάστευσης

Τόσο ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας, Ζοζέπ Μπορέλ, όσο και η επικεφαλής της SOS Méditerranée, της γαλλικής οργάνωσης που είχε μισθώσει το «Aquarius», αρνήθηκαν σε συνεντεύξεις τους να διαχωρίσουν την Ιταλία από τις υπόλοιπες χώρες και να στηλιτεύσουν τη στάση της, επισημαίνοντας ότι το Μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα καμίας χώρας ξεχωριστά αλλά ευρωπαϊκό πρόβλημα και η Ευρώπη ακολουθεί την πολιτική της στρουθοκαμήλου. Τα ρήγματα στην ΕΕ ωστόσο μοιάζει να διευρύνονται ολοένα και περισσότερο. Εχοντας στο πλευρό του τον γερμανό υπουργό Εσωτερικών, τον σκληρό Χερστ Ζέεχοφερ, που συγκρούεται ανοιχτά με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ σε αυτό το ζήτημα, ο υπερσυντηρητικός αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς προανήγγειλε χθες τη συγκρότηση ενός «άξονα των προθύμων στη μάχη κατά της παράνομης μετανάστευσης» από τους υπουργούς Εσωτερικών της Ιταλίας, της Αυστρίας και της Γερμανίας – και οι τρεις διαβόητοι ιέρακες στο Μεταναστευτικό.