Η κρίση με τη Βόρεια Κορέα απέχει πολύ από την επίλυσή της, προειδοποίησε χθες ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, επιδεικνύοντας συγκρατημένο τόνο μία μόλις ημέρα αφότου η Πιονγκγιάνγκ ανακοίνωσε ότι σταματά τις πυρηνικές δοκιμές της, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής με τον πρόεδρο της Νότιας Κορέας την ερχόμενη Παρασκευή και αργότερα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. «Είμαστε ακόμα μακριά από μια συμφωνία με τη Βόρεια Κορέα. Ισως τα καταφέρουμε, ίσως όχι –μόνο ο χρόνος θα δείξει…» έγραψε στο Twitter ο Τραμπ, λίγο πριν… αυτοθαυμαστεί: «Αυτό που κάνω εγώ τώρα θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό».

Η παγκόσμια κοινότητα χαιρέτισε την ανακοίνωση για τον τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών καθώς και των δοκιμών των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, ακόμα όμως δεν έχει διευκρινισθεί τι θα γίνει με το πυρηνικό οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας. Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν στην πλήρη στροφή πολιτικής από τον Κιμ Γιονγκ Ουν; Ο βορειοκορεάτης δικτάτορας χρειάζεται τη Δύση –αυτός είναι ο κυριότερος λόγος.

Και ίσως γι’ αυτό, παρά τις επιφυλάξεις που έχουν εκφράσει πολλοί, με πρώτη και καλύτερη την Ιαπωνία, υπάρχουν αυτή τη φορά ελπίδες ότι ο Κιμ εννοεί αυτό που λέει. Γιατί η Σεούλ πιστεύει ότι ο Κιμ είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τα πυρηνικά του όπλα, τα οποία είναι εκείνα που τον έφεραν στο τραπέζι των ισχυρών;

Κατ’ αρχάς, οι κυρώσεις. Οι επιπτώσεις τους είναι δύσκολο να εκτιμηθούν επακριβώς, όμως η σκλήρυνση της θέσης της Κίνας έναντι της Πιονγκγιάνγκ φαίνεται ότι στέγνωσε όλα τα αποθέματα που είχαν οι Βορειοκορεάτες σε ξένο συνάλλαγμα και έτσι δεν μπορούσαν να αγοράσουν το πετρέλαιο που είναι τόσο απαραίτητο για τη διαλυμένη οικονομία της χώρας.

Δεύτερον: ο πραγματικός στόχος του Κιμ στην κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών ήταν να εξασφαλίσει προστασία για εκείνον και την κυβέρνησή του. Ο Rocketman, όπως τον έχει αποκαλέσει ο Τραμπ, μπορεί να προχωρήσει σε πλήρη και εξακριβωμένη αποπυρηνικοποίηση όπως ζητά η διεθνής κοινότητα, με αντάλλαγμα την υποστήριξη για οικονομική ανάπτυξη της χώρας του και εγγυήσεις ότι η εξουσία του είναι «μη αναστρέψιμη». Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν αναλυτές στη Νότια Κορέα.

Το πρώτο αίτημα, δηλαδή τα χρήματα, είναι εύκολο να υλοποιηθεί. Το δεύτερο είναι πιο δύσκολο. Κάνοντας αναφορές στην «ασφάλεια», η Πιονγκγιάνγκ εννοούσε πάντα την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τον Νότο –κάτι απαράδεκτο για την Ουάσιγκτον. Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Μουν Τζάε ορκίζεται ότι ο Κιμ δεν έχει πια τέτοιες ψευδαισθήσεις. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να υπογραφεί μεταξύ της Βόρειας και της Νότιας Κορέας μια συνθήκη ειρήνης, στη θέση της εκεχειρίας που ισχύει μετά το τέλος του πολέμου της Κορέας, καθώς και κάποια μορφή κατανόησης με τις ΗΠΑ. Τίποτε από αυτά δεν θα υπογραφεί στην επερχόμενη συνάντηση με τον Τραμπ, όμως ο Μουν θα χρησιμοποιήσει τη συνάντησή του την Παρασκευή με τον Κιμ για να μπουν τα πράγματα σε κάποιο δρόμο –και ίσως κανονιστεί μια τριμερής συνάντηση κορυφής μελλοντικά.

Μια τέτοια εξέλιξη, βέβαια, θα παραγκωνίσει το σεξτέτο των χωρών που διαπραγματευόταν με την Πιονγκγιάνγκ μεταξύ 2003 και 2007. Ομως εάν μπορεί να μείνει έξω η Ρωσία, δεν ισχύει το ίδιο για την Κίνα, η οποία με τη σειρά της ετοιμάζει νέα συνάντηση του προέδρου Σι με τον Κιμ. Χωρίς την Κίνα καμία κύρωση δεν έχει αποτέλεσμα.

Το χωριό των συνόρων

Πού θα γίνει η συνάντηση Τραμπ – Κιμ; Δύσκολα στην Ουάσιγκτον ή την Πιονγκγιάνγκ, ούτε στο Πεκίνο. Σε ουδέτερες χώρες όπως η Ελβετία ή η Σουηδία δεν φτάνουν τα προσωπικά αεροσκάφη του Κιμ. Το χωριό Πανμουντζόμ, στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη μεταξύ Νότιας και Βόρειας Κορέας, όπου θα γίνει η συνάντηση του Κιμ με τον νοτιοκορεάτη πρόεδρο, ίσως τελικά δώσει τη λύση.

Τελευταία Νέα