Oταν αποκαλύφθηκε η λίστα με τους υποψήφιους βουλευτές του Εμανουέλ Μακρόν, τον περασμένο Μάιο, λίγα ονόματα τράβηξαν τόσο τα βλέμματα όσο αυτό του Σεντρίκ Βαλανί: παγκοσμίου φήμης μαθηματικός, βραβευμένος το 2010 με το μετάλλιο Φιλντς, το «βραβείο Νομπέλτων μαθηματικών», και με ολίγον τι εκκεντρική εμφάνιση που του έχει εξασφαλίσει παρατσούκλια του τύπου «ο Ιγκι Ποπ των μαθηματικών». Ο 44χρονος Βαλανί εξελέγη άνετα τον Ιούνιο στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Οι τρεις πρώτοι, μάλλον γραφειοκρατικοί μήνες της βουλευτικής ζωής του τον έκαναν να γράψει τον Σεπτέμβριο στο twitter πως «υποφέρει». Οχι πια: έχοντας πάρει το μήνυμα, ο γάλλος πρόεδρος ζήτησε τη μέγιστη δυνατή αξιοποίησή του. Ο Βαλανί κλήθηκε λοιπόν να λύσει ένα παράδοξο. Το παράδοξο που θέλει τη Γαλλία να βρίσκεται ταυτόχρονα στην κορυφή και στον πάτο της μαθηματικής γνώσης.

Γαλλία και ΗΠΑ έχουν λίγο – πολύ τον ίδιο αριθμό μεταλλίων Φιλντς, η ποιότητα της γαλλικής μαθηματικής έρευνας είναι γνωστή παγκοσμίως. Από την άλλη πλευρά, η χώρα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις όλων των κατατάξεων που αποτιμούν το επίπεδο των μαθητών στα μαθηματικά. Για πολλούς, αυτό δεν είναι παρά σύμπτωμα ενός βαθύτερου κακού, ενός εκπαιδευτικού συστήματος πολύ δυνατού για τους δυνατούς και πολύ αδύναμου για τους αδύναμους μαθητές. Σε κάθε περίπτωση, ο Σεντρίκ Βαλανί ανέλαβε, από κοινού με τον Σαρλ Τοροσιάν, τον γενικό επιθεωρητή εθνικής εκπαίδευσης, να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση της διδασκαλίας των μαθηματικών. Μια έκθεση με 21 προτάσεις παρουσιάστηκε προχθές στον υπουργό Παιδείας.

Ο Βαλανί εισηγείται, μεταξύ άλλων, συνολική αναθεώρηση της εκπαίδευσης των δασκάλων του δημοτικού, ενίσχυση της συνεχούς επιμόρφωσης για τους εκπαιδευτικούς, μια ετήσια εκπαιδευτική ενότητα «επανασυμφιλίωσης» των μαθητών λυκείου με τα μαθηματικά, καθώς και την εφαρμογή της μεθόδου της Σιγκαπούρης, που μαθαίνει στα παιδιά πώς να περνούν σταδιακά από το «συγκεκριμένο» στο «εικονοποιημένο» και κατόπιν στο «αφηρημένο», δίνοντας περισσότερο βάρος στη λογική επεξεργασία παρά στο αποτέλεσμα.

Φορώντας στον λαιμό, αντί γραβάτας, ένα από τα χαρακτηριστικά φουλάρια lavallière του, σε έντονο κόκκινο χρώμα, ο Βαλανί μίλησε για την «ομορφιά των μαθηματικών», για το πώς πρέπει οι μαθητές να μάθουν να διασκεδάζουν, από μικρή ηλικία, με αυτά. «Οπως ακριβώς δεν πρέπει να περιορίζουμε τη μουσική στο σολφέζ, έτσι δεν πρέπει να περιορίζουμε τα μαθηματικά στην πειθαρχία» τόνισε.

Με τον γάλλο πρόεδρο ο Σεντρίκ Βαλανί γνωρίζεται καιρό: είχαν συμπεριληφθεί το 2012 αμφότεροι, όπως και ο γάλλος πρωθυπουργός, σε μια επιλεγμένη από το Γαλλοαμερικανικό Ιδρυμα λίστα «young leaders», νέων ηγετών. «Χωρίς τον Εμανουέλ Μακρόν, ποτέ δεν θα είχα ασχοληθεί με την πολιτική» διαβεβαιώνει ο διάσημος γάλλος μαθηματικός. Συμμεριζόταν εξαρχής τη φιλευρωπαϊκή του στράτευση και την επιθυμία του να ξεπεραστεί ο διαχωρισμός Αριστεράς – Δεξιάς, τον γοήτευσε η διάθεσή του «να δώσει χώρο δράσης στους ειδικούς». Πρόσφατα, ο Βαλανί διορίστηκε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής υπηρεσίας αξιολόγησης των επιστημονικών και τεχνολογικών επιλογών. Εχει επίσης αναλάβει μία ακόμα έκθεση, αυτή τη φορά για την τεχνητή νοημοσύνη. Αναγνωρισμένος και χρήσιμος, ο Βαλανί δεν μετανιώνει (πια) για τίποτα. Εκτός, ίσως, από «όλα εκείνα τα σχέδια για βιβλία που έχω αφήσει στην άκρη».