Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είπε «όχι» στη δημιουργία ενός νέου αεροδρομίου, τάχθηκε υπέρ της επέκτασης του υπάρχοντος στην Νάντη, της εξέλιξης του αεροδρομίου της διπλανής πόλης Ρεν, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των κατ’ ευθείαν σιδηροδρομικών συνδέσεων με ταχείες, με το παρισινό αεροδρόμιο «Σαρλ Ντε Γκολ».

Με την απόφασή του αυτή ο Γάλλος πρόεδρος, έδειξε ότι αυτός τουλάχιστον ξέρει να αποφασίζει, με πλήρη επίγνωση ότι θα αφήσει πίσω του κάποια «συντρίμμια».

Πλέον του μισού αιώνα, το θέμα της δημιουργίας ενός διεθνούς αεροδρομίου στη βορειοδυτική Γαλλία, έξω από την πόλη Νάντη, δηλητηρίαζε τις σχέσεις ανάμεσα σε κοινή γνώμη, οικολόγους ακτιβιστές, αγρότες, τοπική αυτοδιοίκηση και κράτος.

Ως άλλος «γόρδιος δεσμός», η όποια προσπάθεια της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας να δώσει λύση, δυσκόλευε ακόμα περισσότερο τα πράγματα και μεγάλωνε τις εντάσεις.

Με την πρόσφατη άμεση, κάθετη, ξεκάθαρη και χωρίς αμφιταλαντεύσεις απόφαση της κυβέρνησης, ο Εμανουέλ Μακρόν έδωσε ένα τέλος στην κρατική αναποφασιστικότητα.

Πράγματι οι τοπικές αρχές, με επικεφαλής τη δήμαρχο της Νάντης, που ήλπιζαν στην ακτινοβολία της περιοχή τους μέσω του διεθνούς αεροδρομίου, μιλούν για «μαχαιριά πισώπλατη» και συσπειρώνονται για να εξετάσουν τη δυνατότητα προσφυγής.

Από την άλλη πλευρά οι 300 και πλέον ακτιβιστές που από χρόνια έχουν εγκατασταθεί στην απαλλοτριωμένη περιοχή εμποδίζοντας τα έργα για το αεροδρόμιο, γιόρτασαν όλη τη νύχτα με μηλόκρασο «ΒΙΟ» δικής τους παραγωγής!

Η εκκένωση της «Ζώνης» το δύσκολο επόμενο βήμα

Από το 1965 που ξεκίνησε η ιδέα για τη δημιουργία νέου αεροδρόμιου, μεσολάβησαν 179 δικαστικές αποφάσεις για την νομιμότητα και δημόσια ωφέλεια του έργου, καθώς και ένα τοπικό δημοψήφισμα (26 Ιουνίου 2016) μέσω του οποίου οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής (Loire Atlantique) τάχθηκαν υπέρ του αεροδρομίου.

Για τους ανένδοτους όμως ακτιβιστές, η προς απαλλοτρίωση περιοχή μετατράπηκε άμεσα σε «Ζώνη Προς Υπεράσπιση» ( Zone A Defendre) έγινε γνωστή με τα αρχικά ZAD και οι ίδιοι ως «Ζαντίστες». Πρόκειται για 16,5 στρέμματα, με αγροτεμάχια, μικρό υγρότοπο και δασύλλιο, στην κοινότητα Notre Dame des Landes γνωστή ως (NDDL).

Μετά το δημοψήφισμα, οι υπερασπιστές της NDDL, μετακινήθηκαν κατά εκατοντάδες, εμποδίζοντας με την παρουσία τους τις μπουλντόζες να ξεκινήσουν το έργο. Παράλληλα, με τεχνητά εμπόδια στους τρεις δρόμους που οδηγούν στην περιοχή, απέκλεισαν την πρόσβαση σε κάθε όχημα.

Πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στις εγκαταλειμμένες φάρμες μετά την απαλλοτρίωση και άρχισαν να καλλιεργούν τη γη. Ετσι σήμερα χωρίς δισταγμό λένε ότι «είναι το σπίτι τους» και ο τόπος που θέλουν να συνεχίσουν τη ζωή τους.

Ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ τους έδωσε περιθώριο έως το τέλος της χειμερινής περιόδου (30 Μαρτίου) για να φύγουν από την περιοχή. Θα πρέπει δε άμεσα, να ελευθερώσουν από τα εμπόδια τους τρεις δρόμους προσέγγισης της περιοχής.

Οι απογοητευμένοι από την κυβερνητική απόφαση, μιλούν για «νίκη των ακτιβιστών» και για τον κίνδυνο να υπάρξουν μελλοντικά και άλλες NDDL, βάζοντας φρένο και σε άλλα αμφισβητούμενα μεγάλα έργα.

Έτσι οι πάντες θα παρακολουθήσουν από κοντά τη διαδικασία εκκένωσης της λεγόμενης ZAD και κυρίως άμεσα, έως την ερχόμενη εβδομάδα, το καθάρισμα των εμποδίων στους 3 δρόμους.

Η κυβέρνηση, θέλοντας να δείξει ότι είναι αποφασισμένη να μην υποχωρήσει και ότι έχει τη δύναμη επιβολής της εξουσίας της, μετακίνησε ήδη προληπτικά στην περιοχή επτά μονάδες της Χωροφυλακής, γύρω στους 400 άνδρες, προβλέποντας ενισχύσεις ώστε να φθάσουν τις 2.000. Τους κρατά για την ώρα σε επιφυλακή, ποντάροντας σε μια πιθανή συνεργασία από την πλευρά των «Ζαντιστών» ώστε να αποφευχθεί κάθε νέα σύγκρουση.