Πλώρη για την εβδομάδα των 28 ωρών εργασίας βάζει το γερμανικό συνδικάτο των εργαζομένων στη μεταλλοβιομηχανία IG-Metall. Μετά την κατάκτηση του πενθημέρου στη δεκαετία του 1980, είναι το επόμενο μεγάλο βήμα-σταθμός για τους εργαζομένους που διεκδικεί το IG-Metall με απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η αρχή έγινε χθες το πρωί με την Porsche. Πάνω από 3.000 εργαζόμενοι στο κεντρικό εργοστάσιο της εμβληματικής γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας διέκοψαν για μία ώρα την εργασία τους και συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πύλη του εργοστασίου. Στη διάρκεια της ημέρας ακολούθησαν ανάλογες κινητοποιήσεις, εκτός από τη Βάδη – Βυρτεμβέργη, στη Βαυαρία, τη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, την Εσση, το Βερολίνο, το Βρανδεμβούργο, την Κάτω Σαξονία, τη Θουριγγία.

Περίπου 9.000 εργαζόμενοι χθες και 15.000 από τις αρχές του χρόνου πήραν μέρος στις λεγόμενες προειδοποιητικές στάσεις εργασίας. Θα συνεχιστούν μέχρι την Πέμπτη, όταν οι εργοδότες στη μεταλλοβιομηχανία της Βάδης – Βυρτεμβέργης και το συνδικάτο IG-Metall θα καθήσουν ξανά στο τραπέζι για τον τρίτο γύρο της διαπραγμάτευσης μιας νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας. Ο,τι αποφασιστεί για τη Βάδη – Βυρτεμβέργη, θα εφαρμοστεί για τους 3,9 εκατ. εργαζομένους στη γερμανική βιομηχανία μετάλλου και ηλεκτρικών ειδών και θα αποτελέσει στη συνέχεια μοντέλο και για άλλους κλάδους παραγωγής. Το συνδικάτο μετάλλου IG-Metall ζητά καταρχήν αυξήσεις 6% στις αποδοχές των εργαζομένων. Οι εργοδότες δέχονται αυξήσεις μέχρι 2%.

Η πρακτική μέχρι τώρα δείχνει ότι στο τέλος συμφωνούν κάπου στη μέση. Το IG-Metall όμως διεκδικεί αυτή τη φορά μια τομή στο μοντέλο και τον χρόνο εργασίας. Διεκδικεί το δικαίωμα κάθε εργαζομένου να μειώσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα το ωράριο στις 28 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Επιπρόσθετα ζητά να συνεχίζεται μερικώς η καταβολή πλήρους μισθού για ειδικές κατηγορίες που κάνουν χρήση της ρύθμισης αυτής, όπως γονείς που θέλουν να έχουν περισσότερο χρόνο για τα μικρά παιδιά τους ή φροντίζουν στο σπίτι γονείς που πάσχουν από ανίατη ασθένεια. Το πανίσχυρο IG-Metall μπαίνει με το τετραήμερο ξανά στην πρωτοπορία των εργατικών διεκδικήσεων. Ο πρόεδρος του συνδικάτου Γεργκ Χόφμαν θέλει με τις προειδοποιητικές στάσεις εργασίας να κάμψει τη «στάση άρνησης» των εργοδοτών.

Στάσεις εργασίας. «Εάν δεν υπάρξει κινητικότητα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, οι εργοδότες θα καταλάβουν πολύ γρήγορα πόσο αποφασισμένοι είναι οι εργαζόμενοι» προειδοποίησε χθες ο Ούβε Χουκ, επικεφαλής του εργοστασιακού συμβουλίου της Porsche. Τότε οι προειδοποιητικές, ωριαίες στάσεις εργασίας θα μετατραπούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις που μπορεί να καταλήξουν σε έναν απεργιακό αγώνα τέτοιον που χρόνια έχει να δει η Γερμανία.

Κανείς δεν θέλει πραγματικά μια απεργία διαρκείας στη μεταλλοβιομηχανία, που έχει κομβική σημασία για την οικονομία της Γερμανίας. Αλλά αυτή τη στιγμή τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί, τις θέσεις εργοδοσίας και συνδικάτου χωρίζει χάσμα.

Η πλευρά των εργοδοτών απορρίπτει σθεναρά το 28ωρο. Αντίθετα, πιέζει να αυξηθεί και το 35ωρο την εβδομάδα, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά προσωπικού που υπάρχουν σήμερα. Αν εφαρμοστεί η πρόταση του συνδικάτου για περιορισμένο 28ωρο, δικαίωμα να κάνουν χρήση αυτής της ρύθμισης θα έχουν 1,53 εκατομμύρια, με μικρά παιδιά ή που φροντίζουν γονείς στο σπίτι. Αυτό θα δημιουργήσει ένα πρόσθετο κενό 150.000 θέσεων εργασίας στη γερμανική βιομηχανία, σύμφωνα με υπολογισμούς του εργοδοτικού συνδέσμου μεταλλοβιομηχανίας.

Στο «πνεύμα της εποχής» η πρόταση

Η πρόταση του IG-Metall «ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής», υποστήριξε ο οικονομολόγος Εντσο Βέμπερ από το Ινστιτούτο της Νυρεμβέργης για την αγορά εργασίας και την έρευνα επαγγελμάτων (IAB). «Πολλοί εργαζόμενοι δεν θέλουν να εργάζονται λιγότερο, αλλά να καθορίζουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους» σημείωσε ο Βέμπερ στη Δυτικογερμανική Ραδιοφωνία. Οι ειδικοί διαπιστώνουν από καιρό μια βασική αλλαγή στις ιεραρχήσεις που κάνει η νέα γενιά σε σχέση με την παραδοσιακή αντίληψη του κλασικού μεταλλεργάτη, βασικό κριτήριο του οποίου ήταν να έχει δουλειά ανεξαρτήτως κόστους. Σήμερα ο συνδυασμός εργασίας και καριέρας με την οικογένεια γίνεται όλο και σημαντικότερος για τις γυναίκες. Από την άλλη, πολλοί άντρες θα ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην ανατροφή των παιδιών τους. Η ελαστικότερη διαμόρφωση του χρόνου εργασίας επιβάλλεται λοιπόν και από τις ανάγκες της σύγχρονης οικογένειας. Δεν τις καλύπτει το μοντέλο του μειωμένου ωραρίου εργασίας που εφαρμόζεται σήμερα, χρήση του οποίου κάνουν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες και ελάχιστοι άντρες.