Όλο και περισσότερο αποδεκτή γίνεται η αποτέφρωση νεκρών από τους κατοίκους της αυτόνομης περιοχής του Θιβέτ, με αποτέλεσμα να ανοίγουν περισσότερα γραφεία κηδειών. Τα γραφεία αυτά διακοσμούνται σύμφωνα με το θιβετιανό στυλ, σε μία προσπάθεια να βοηθήσουν τους κατοίκους της περιοχής να υιοθετήσουν την συνήθεια της αποτέφρωσης.

Μέχρι και σήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό των θρησκευτικών κηδειών στο Θιβέτ, γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο, την λεγόμενη «ταφή των ουρανών», κατά την οποία το σώμα αφήνεται στην ύπαιθρο για να φαγωθεί από γύπες και άλλα αρπακτικά πουλιά. Η τελετουργία αυτή θεωρείται ως πράξη γενναιοδωρίας η οποία επιτρέπει στην ψυχή να ανέβει στον ουρανό.

Ωστόσο τα τελευταία χρόνια αρχίζει να γίνει αποδεκτή η πρακτική της αποτέφρωσης και ήδη μέσα στο 2016 το 1/4 εκείνων που αποτεφρώθηκαν ήταν Θιβετιανοί. Το 2000 άνοιξε ένα αποτεφρωτήριο στη Λάσα, με το προσωπικό του να τοιχοκολλεί έξω από τα νοσοκομεία και σε διάφορα σημεία των δρόμων φυλλάδια, τα οποία πληροφορούσαν τον κόσμο για την πρακτική αυτή. Οι Θιβετιανοί έκαναν μεγάλο διάστημα να το αποδεχθούν, παραμένοντας προσκολλημένοι στο παλιό τελετουργικό, ενώ διαδίδονταν φήμες ότι στο αποτεφρωτήριο κρέμονταν μαχαίρια και ότι τα σώματα έφεραν μαχαιριές πριν την αποτέφρωση.

Ωστόσο, όταν το γραφείο κηδειών άνοιξε τις πύλες του αποτεφρωτηρίου στο κοινό, πολλοί που θέλησαν να το επισκεφθούν για να δουν περί τίνος πρόκειται, έμειναν έκπληκτοι βλέποντας πόσο καθαρή ήταν η όλη διαδικασία. Υπάρχει μία θιβετιανή βουδιστική πεποίθηση ότι όλα όσα σχετίζονται με τον αποθανόντα πρέπει να είναι καθαρά και μετά θάνατον. Δεν πρέπει να αφήνονται ίχνη του σώματός του στην γη.

Οι αρχές του Θιβέτ εκπονούν επίσης σχέδια για την προστασία των χώρων που πραγματοποιούνταν οι ταφές των ουρανών και διαθέτει περίπου 380 εκατ. γιουάν για έργα σε 156 περιοχές, όπου προβλέπεται να δημιουργηθούν μνημεία, να φτιαχτούν κιγκλιδώματα και να ανοίξουν δρόμοι.