Ούτε «Τζαμάικα», ούτε «Κένυα». Στην Γκάνα βρέθηκε χθες ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ. Η σημαία αυτής της αφρικανικής χώρας δεν συμπεριλαμβάνεται στα σενάρια κυβερνητικών συνεργασιών στη Γερμανία όπως των άλλων δύο χωρών. Εσχάτως, η αναζήτηση λύσης στο κυβερνητικό αδιέξοδο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου δεν περιστρέφεται γύρω από σημαίες, αλλά από κωδικούς: το μοντέλο «Gro-Ko» από τα αρχικά του γνωστού μεγάλου συνασπισμού, και το νέο μοντέλο υβριδικής κυβερνητικής συνεργασίας «Κo-Ko», από τα αρχικά των λέξεων «συνασπισμός συνεργασίας». Είναι η πρόταση της αριστερής πτέρυγας των Σοσιαλδημοκρατών για έναν χαλαρό κυβερνητικό συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες που θα περιλαμβάνει συμφωνία σε πέντε – δέκα βασικές θεματικές ενότητες, και εναλλασσόμενες πλειοψηφίες στη Βουλή για όλα τα υπόλοιπα θέματα.

Ηταν και η «Κο-Κο» στις προτάσεις με τις οποίες πήγαν χθες το βράδυ ο πρόεδρος του SPD Μάρτιν Σουλτς και η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στη συνάντηση με την Ανγκελα Μέρκελ, τον Φόλκερ Κάουντερ (CDU) και τους Χορστ Ζεεχόφερ και Αλεξάντερ Ντόμπριντ (CSU).

Με τη συνάντηση αυτή έγινε η δύσκολη αρχή της διαπραγμάτευσης «ανοιχτού αποτελέσματος» που θέλουν οι Σοσιαλδημοκράτες, στους κόλπους των οποίων υπάρχουν ακόμη πολλές ενστάσεις στη νέα συγκυβέρνηση με τη Μέρκελ μετά το τραυματικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών.

Εκφραση αυτής της δυσκολίας είναι και η πρόταση «Κο-Κο» από την αριστερή πτέρυγα του SPD. Οι ψηφοφόροι είπαν στις 24 Σεπτεμβρίου ότι «δεν θέλουν απλή συνέχεια της μέχρι τώρα πορείας, αυτό δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε» εξήγησε ο Ραλφ Στέγκνερ, αντιπρόεδρος του SPD. Πρόκειται για «αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων σε αυτό που οι ψηφοφόροι εμφανώς δεν ήθελαν» συμπλήρωσε ο Στέγκνερ, προειδοποιώντας παράγοντες της οικονομίας και στελέχη από άλλα κόμματα που πιστεύουν ότι θα ασκήσουν δημοσίως πίεση στο SPD. «Δεν είμαστε για τίποτα υποχρεωμένοι, αλλά θέλουμε να συνεισφέρουμε για ένα καλό αποτέλεσμα στο τέλος, όπως πάντα στην ιστορία του SPD. Ας λείπουν λοιπόν τα σκηνικά απειλής» είπε ο Στέγκνερ. Τα προγράμματα των κομμάτων είναι γνωστά, τώρα πρέπει να συζητηθεί επί του περιεχομένου τι μπορεί να γίνει και εάν οι δύο εταίροι μπορούν να συνεργαστούν.

Δεν είναι όλοι στο SPD ενθουσιασμένοι με το υβριδικό μοντέλο της χαλαρής κυβέρνησης «Κο-Κο». Κορυφαία στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών όπως ο Τόμας Οπερμαν, τέως κοινοβουλευτικός ηγέτης του SPD, διαφωνούν ανοιχτά με τις εναλλασσόμενες πλειοψηφίες στη Βουλή, παραπέμποντας στους αρνητικούς συσχετισμούς που υπάρχουν για την Κεντροαριστερά στη νέα Βουλή. Μοντέλα που ενισχύουν τη Βουλή έχουν ενδιαφέρον, έγραψε στο τουίτερ ο Οπερμαν. Αλλά «με εναλλασσόμενες πλειοψηφίες, το αριστερό κέντρο λίγα μπορεί να κάνει έχοντας απέναντί του μία δεξιά πλειοψηφία 400 βουλευτών» από τους 709 της Μπούντεσταγκ.

Ο Στέφαν Βάιλ, Σοσιαλδημοκράτης, νεοεκλεγείς πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας, ανήκει στους υποστηρικτές σταθερής κυβέρνησης με μεγάλο συνασπισμό. Ο ίδιος ηγείται ενός μεγάλου συνασπισμού, αλλά αντιστρόφως, οι Χριστιανοδημοκράτες είναι ο μικρότερος εταίρος στην Κάτω Σαξονία. Αλλα μοντέλα πρέπει να αναζητηθούν μόνο εφόσον Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες δεν κατορθώσουν να συμφωνήσουν σε σημαντικά ζητήματα. «Εάν συμφωνούσαμε σε όλα τα σημεία, θα με χαροποιούσε», είπε ο Βάιλ, «τότε θα υπήρχαν πολύ λιγότερα επιχειρήματα για μία διαφοροποιημένη κυβερνητική συμμετοχή του SPD».

Η δεξιά Χριστιανική Ενωση απορρίπτει και το μοντέλο «Κο-Κο».

«Η «Κο-Κο» είναι «No-Go»», είπε ο Αλεξάντερ Ντόμπριντ, κοινοβουλευτικός ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης. «Ή όλα ή τίποτα», πρόσθεσε ο Ντόμπριντ, «λίγο κυβέρνηση και λίγο αντιπολίτευση δεν είναι μοντέλο του μέλλοντος για μία από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου».

Η Ανγκελα Μέρκελ πήγε στη χθεσινοβραδινή συνάντηση κορυφής με βασική επιδίωξη την επανασύσταση του μεγάλου συνασπισμού «Gro-Ko». Το επιχείρημα της Μέρκελ είναι ότι μόνον έτσι διασφαλίζεται η απαιτούμενη σταθερότητα στη διαχείριση τόσο της εσωτερικής πολιτικής όσο και των ευρωπαϊκών και διεθνών κρίσεων.

Η Μέρκελ απορρίπτει κατηγορηματικά κυβέρνηση μειοψηφίας και άλλα ασταθή μοντέλα επειδή γνωρίζει ότι ενδεχόμενη αποτυχία της κυβέρνησης θα συμπαρασύρει σε κατάρρευση και την ίδια. Αυτό επιδιώκουν και οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι, όπως ο φιλόδοξος Χριστιανοδημοκράτης υφυπουργός Οικονομικών Γιενς Σπαν, που προτείνουν τη λύση της κυβέρνησης μειοψηφίας.

Πίεση από την οικονομία

Παράγοντες της οικονομίας, όπως ο Σύνδεσμος Γερμανικής Βιομηχανίας BDI και 26 ενώσεις μικρομεσαίων επιχειρήσεων πιέζουν τη Χριστιανική Ενωση της Μέρκελ και τους Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς για γρήγορη επίλυση της κρίσης. «Πρέπει να ξέρουμε προς τα πού θα πάει το καράβι στην Ευρώπη, στην ψηφιοποίηση, στον διεθνή φορολογικό ανταγωνισμό», τονίζει ο πρόεδρος του BDI Nτίτερ Κεμπφ. Το Οικονομικό Συμβούλιο του CDU στο οποίο εκπροσωπούνται οι επιχειρηματίες της Χριστιανικής Ενωσης κάλεσε τη Μέρκελ να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.

Αλλά αυτό είναι το τελευταίο που θα κάνει η Μέρκελ.