Μαχητές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (ΣΔΔ)- της συμμαχίας Κούρδων και Αράβων που υποστηρίζει ο διεθνής συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ – κατέλαβαν την Κυριακή μια από τις σημαντικότερες πετρελαιοπηγές της Συρίας, την αλ Ομαρ, στην ανατολική όχθη του Ευφράτη, την οποία επιδίωκαν επίσης να αποσπάσουν από τους τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) δυνάμεις του συριακού καθεστώτος.

Η πετρελαιοπηγή αυτή, στην επαρχία Ντέιρ Εζόρ, στην ανατολική Συρία, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, είναι μια από τις μεγαλύτερες στην εμπόλεμη χώρα. Πριν οι εγκαταστάσεις στην πετρελαιοπηγή καταστραφούν τον Οκτώβριο του 2015 από αεροπορικές επιδρομές του διεθνούς συνασπισμού υπό την Ουάσιγκτον, υπολογίζεται ότι οι τζιχαντιστές εξασφάλιζαν χάρη στο αργό που εξορυσσόταν από το συγκεκριμένο κοίτασμα 1,7 εκατ. ως 5,1 εκατ. δολάρια (1,5 ως 4,6 εκατ. ευρώ) το μήνα, σύμφωνα με τον συνασπισμό.

Οι μαχητές των ΣΔΔ «ελέγχουν πλήρως την πετρελαιοπηγή Αλ Ομαρ, τη μεγαλύτερη της Συρίας», ανέφερε σε ανακοίνωση που αναρτήθηκε στον ιστότοπό της την Κυριακή η συμμαχία αυτή.

Η πετρελαιοπηγή απέχει περίπου 10 χλμ. βόρεια από την πόλη αλ Μαγιαντίν, την οποία ανέκτησαν οι κυβερνητικές δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους νωρίτερα αυτόν το μήνα.

Αποδύθηκαν σε κούρσα με τις δυνάμεις του καθεστώτος

Δύο χωριστές επιχειρήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στη Ντέιρ Εζόρ για να αποσπαστούν από το ΙΚ τα εδάφη που παραμένουν υπό τον έλεγχό του: τη μία διεξάγουν οι ΣΔΔ με την υποστήριξη των ΗΠΑ, την άλλη οι δυνάμεις του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασαντ με την υποστήριξη της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσίας.

Για να πάρουν τον έλεγχο της πετρελαιοπηγής, οι ΣΔΔ, που πρόσφατα εκδίωξαν το ΙΚ από την «πρωτεύουσά του», τη Ράκα, αποδύθηκαν σε κούρσα με τις δυνάμεις του καθεστώτος, που βρίσκονταν εδώ και δύο ημέρες πολύ κοντά.

Οι ΣΔΔ κατάφεραν ακόμη να καταλάβουν τη νύχτα την πετρελαιοπηγή αλ Σαϊζάν, βόρεια του κοιτάσματος αλ Ομαρ, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Κατ’ αυτήν τη ΜΚΟ, η κατάληψη της πετρελαιοπηγής από τους μαχητές των ΣΔΔ σημειώθηκε «τρεις ημέρες μετά την αποχώρηση του ΙΚ από αυτήν». Οι λόγοι της αποχώρησης δεν κατέστησαν σαφείς.

Εγινε κατόπιν «αντεπιθέσεων των τζιχαντιστών εναντίον των θέσεων των δυνάμεων του καθεστώτος, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν», σύμφωνα με την ίδια πηγή.