Τον τελευταίο μισό αιώνα οι ΗΠΑ έχουν πολεμήσει μόνο έναν μεγάλο πόλεμο –στο Κουβέιτ το 1991 –με συμβατικά μέσα. Η επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου ήταν σύντομη, διήρκεσε 6 εβδομάδες και ουσιαστικά οδήγησε στην επίτευξη του αμερικανικού στόχου: την εκδίωξη των δυνάμεων του Σαντάμ Χουσεΐν από το Κουβέιτ. Λιγότεροι από 150 Αμερικανοί έχασαν τη ζωή τους σε μάχες. Οι άλλοι σύγχρονοι μεγάλοι πόλεμοι των ΗΠΑ –στο Βιετνάμ, τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, στο Αφγανιστάν μετά την 11η Σεπτεμβρίου και στο Ιράκ με αυξομειώσεις μετά το 2003, υπήρξαν μη συμβατικοί. Ενας πολύ καλά εκπαιδευμένος στρατός με τα ισχυρότερα όπλα στον κόσμο βρέθηκε αντιμέτωπος με αντάρτες, πολιτοφυλακές, τρομοκράτες ή ελάχιστα εκπαιδευμένους στρατιώτες με ανίσχυρα όπλα και χωρίς αεροπορική κάλυψη. Σε όλες αυτές τις ασύμμετρες συγκρούσεις οι ΗΠΑ είχαν πρόβλημα. Οι πόλεμοι διήρκεσαν χρόνια, με τους νεκρούς να ανέρχονται σε χιλιάδες –στην περίπτωση του Βιετνάμ σε δεκάδες χιλιάδες. Το κόστος ανήλθε σε τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ενας πόλεμος με τη Βόρεια Κορέα θα είναι συνδυασμός αυτών των δύο ειδών συγκρούσεων και θα έχει διάφορες φάσεις, υποστηρίζουν στρατηγοί εν αποστρατεία που έχουν θητεύσει στην Κορέα και στρατιωτικοί αναλυτές. Η πρώτη φάση, ισχυρίζονται, θα είναι ένας συμβατικός πόλεμος της Βόρειας Κορέας εναντίον των δυνάμεων των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας. Θα μπορούσε να αρχίσει με αρκετούς τρόπους, όμως δύο σενάρια θεωρούνται πιο πιθανά, όσο κι εάν κανείς δεν θέλει να πιστέψει πως θα γίνουν πραγματικότητα.

Στο πρώτο σενάριο, οι ΗΠΑ θα πραγματοποιήσουν προληπτικό χτύπημα λίγο πριν από την εκτόξευση ενός νέου βορειοκορεατικού πυραύλου ή στα πρώτα δευτερόλεπτα της πτήσης του. Αυτό θεωρητικά μπορεί να γίνει και με κυβερνοεπίθεση, αν και δεν είναι γνωστές οι πλήρεις δυνατότητες των ΗΠΑ στον τομέα αυτόν. Φέτος το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν έχει πραγματοποιήσει 19 πυραυλικές δοκιμές. Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς, σε μια πιθανή αμερικανική επίθεση η Πιονγιάνγκ θα ανταποδώσει χρησιμοποιώντας όπλα που ο Κιμ μπορεί να υποθέσει ότι θα καταστραφούν από τις αμερικανικές επιδρομές εάν παραμείνουν σε αποθήκες.

Το δεύτερο πιθανό σενάριο θα είναι να πάρει την πρωτοβουλία στρατιωτικής δράσης η Βόρεια Κορέα λόγω φόβων ή ενδείξεων ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν επίθεση. Οι ενδείξεις μπορεί να είναι μικρές, όπως η απόσυρση από τη Νότια Κορέα των οικογενειών των αμερικανών διπλωματών, έως μεγαλύτερες, όπως η ανάπτυξη και άλλων στρατιωτικών αεροσκαφών, όπλων, προσωπικού ή ακόμα και πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Νότιας Κορέας. Η Πιονγιάνγκ μπορεί να χτυπήσει πρώτη θέλοντας να αποτρέψει μια επέμβαση ευρείας κλίμακας.

Εάν τελικά ξεσπάσει πόλεμος, γράφει το περιοδικό «New Yorker», η πρώτη φάση θα διαρκέσει τουλάχιστον έναν μήνα και ίσως παραπάνω. Η Βόρεια Κορέα διαθέτει 1,2 εκατομμύρια στρατιώτες στους διάφορους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων, συν άλλους 600.000 σε εφεδρεία και σχεδόν 6 εκατομμύρια άτομα σε παραστρατιωτική εφεδρεία, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών. Οι νοτιοκορεατικές ένοπλες δυνάμεις έχουν περίπου το μισό μέγεθος των βορειοκορεατικών, αλλά διαθέτουν 4,5 εκατομμύρια άτομα σε εφεδρεία και άλλα 3 εκατομμύρια σε παραστρατιωτικές εφεδρείες. Εν μέρει επειδή ακόμα δεν έχει τερματιστεί επισήμως ο πόλεμος της Κορέας –υπάρχει εκεχειρία –οι ΗΠΑ διαθέτουν 28.000 στρατιώτες στο νοτιοκορεατικό έδαφος, και δεκάδες χιλιάδες άλλους στη Διοίκηση του Ειρηνικού.

Στο τέλος, η Βόρεια Κορέα θα χάσει τον πόλεμο, συμφωνούν όλοι οι στρατηγοί και οι στρατιωτικοί αναλυτές. Το πιο πιθανό είναι πως το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν θα καταρρεύσει.

Ομως αυτός ο κορεατικός πόλεμος θα είναι πολύ αιματηρός –δεκάδες χιλιάδες θάνατοι στη Σεούλ και ίσως ένα εκατομμύριο θύματα στη Νότια Κορέα. Αντίστοιχα μεγάλος αναμένεται να είναι και ο απολογισμός των θυμάτων στον Βορρά. Επίσης, λόγω της μεγάλης προβολής των πυρηνικών όπλων της Πιονγιάνγκ, δεν ξέρουμε πολλά για τα χημικά και τα βιολογικά όπλα που διαθέτει.

Η συνέχεια όμως μπορεί να είναι ακόμα πιο ανησυχητική. Μια συμβατική σύγκρουση θα μπορούσε κατόπιν να εξελιχθεί όπως αυτές που βλέπουμε στη Μέση Ανατολή και στη Νότια Ασία –βομβιστικές επιθέσεις, αντάρτικο κ.λπ. Κανείς δεν πιστεύει ότι το καθεστώς της Πιονγιάνγκ θα υποχωρήσει τόσο εύκολα όσο το καθεστώς του Σαντάμ (έναν μήνα μετά την αμερικανική εισβολή) ή οι Ταλιμπάν (δύο μήνες μετά), με τόσα εκατομμύρια πολίτες να έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου επί τόσα χρόνια.

Ενα από τα μεγάλα ερωτηματικά είναι η στάση που θα τηρήσει η Κίνα εάν ξεσπάσει πόλεμος στη γειτονική Κορεατική Χερσόνησο. Ομως, υπογραμμίζει το «New Yorker», «αυτή τη στιγμή το βασικό είναι ένα: κανείς δεν επιθυμεί άλλον έναν πόλεμο στην Κορέα».