Πριν από δύο μήνες, με αφορμή τη δολοφονία του βιολονίστα Αρμάντο Κανισάλες από τις δυνάμεις ασφαλείας της Βενεζουέλας, ο διάσημος μαέστρος και διευθυντής ορχήστρας Γκουστάβο Ντουνταμέλ ύψωσε τη φωνή του εναντίον της βίας και της καταστολής στη χώρα του. Και το έκανε, όπως είπε, επειδή οι κάτοικοι της Βενεζουέλας λαχταρούν να αναγνωριστούν τα δικαιώματά τους και να εκπληρωθούν οι βασικές τους ανάγκες. Η ακραία πόλωση που επικρατεί στη χώρα αποτελεί εμπόδιο στην ειρηνική δημοκρατική συνύπαρξη και δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Ο διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστας του Λος Αντζελες και της Ορχήστρας Σιμόν Μπολίβαρ της Βενεζουέλας επανέρχεται σήμερα με αφορμή την οργάνωση εκλογών στις 30 Ιουλίου για τη συγκρότηση εθνικής συντακτικής συνέλευσης που θα εκπονήσει νέο Σύνταγμα. Αυτή δεν είναι λύση στα προβλήματα της χώρας, γράφει σε άρθρο του στους «Νιου Γιορκ Τάιμς». Ολοι οι πολίτες της Βενεζουέλας έχουν συμφέρον να κάνουν ό,τι μπορούν για να αντιστρέψουν τη σημερινή κατάσταση, να υπερασπιστούν τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αξίες και να αποτρέψουν περαιτέρω αιματοχυσία.

Ως διευθυντής ορχήστρας, σημειώνει ο Ντουνταμέλ, «έχω μάθει ότι η κοινωνία μας, όπως ακριβώς μια ορχήστρα, αποτελείται από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που είναι όλοι τους μοναδικοί κι ο καθένας έχει τις δικές του ιδέες, τις δικές του προσωπικές πεποιθήσεις και το δικό του όραμα για τον κόσμο. Αυτή η υπέροχη ποικιλότητα σημαίνει ότι στην πολιτική, όπως και στη μουσική, δεν υπάρχουν απόλυτες αλήθειες. Για να ευδοκιμήσουμε ως κοινωνία (όπως και για να αποκτήσουμε μια μουσική παιδεία), πρέπει να δημιουργήσουμε ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς όπου όλοι θα αισθάνονται ότι ανήκουν παρά τις διαφορές τους. Ενα πλαίσιο που θα ελαχιστοποιεί τον θόρυβο και την κακοφωνία των διαφωνιών και θα επιτρέπει τον συντονισμό μέσα από την ποικιλία των απόψεων».

Στο παρελθόν, συνεχίζει ο δημοφιλής μαέστρος, «αντιστάθηκα στην ανάγκη να αναμειχθώ στην πολιτική συζήτηση, θεωρώντας ότι δεν ήταν αυτός ο ρόλος μου. Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις πράξεις μου όπως τα φύλλα τσαγιού, αναζητώντας ένα βαθύτερο πολιτικό νόημα. Δεν είμαι διατεθειμένος να διαλέξω στρατόπεδο. Είμαι αποφασισμένος όμως να πάρω θέση. Το σημαντικό για μένα είναι οι αξίες και οι διαδικασίες για την εκλογή της πολιτικής μας ηγεσίας, όχι το ποιος ασκεί αυτή την ηγεσία». Ως πολίτης της Βενεζουέλας που σέβεται τη δικαιοσύνη και τις ανθρώπινες διαφορές, ο Γκουστάβο Ντουνταμέλ αισθάνεται λοιπόν την υποχρέωση να ταχθεί εναντίον της αντισυνταγματικής απόφασης της κυβέρνησης να συγκροτήσει μια εθνική συντακτική συνέλευση που θα έχει τις εξουσίες όχι μόνο να ξαναγράψει το Σύνταγμα, αλλά και να διαλύσει τους κρατικούς θεσμούς. Η απόφαση αυτή, γράφει, επιτείνει τις κοινωνικές εντάσεις. Το Σύνταγμα της χώρας δεν έχει γίνει σεβαστό. Παρά τις εξελίξεις της περασμένης Κυριακής, όταν πάνω από 7 εκατομμύρια Βενεζουελανοί τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό απέρριψαν τα σχέδια της κυβέρνησης, το καθεστώς επιμένει.

Κατόπιν αυτού, ο Ντουνταμέλ απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση να ακυρώσει τον σχηματισμό εθνικής συντακτικής συνέλευσης και ζητά από όλους τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας να συμβάλουν στη δημιουργία ενός νέου πλαισίου συνύπαρξης. Η Βενεζουέλα χρειάζεται επειγόντως μια δημοκρατική τάξη που εγγυάται την κοινωνική ειρήνη, την ασφάλεια και ένα γόνιμο μέλλον για τους γιους της και τις κόρες της.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δύο Συντάγματα, δύο εκλογικές διαδικασίες και δύο εθνοσυνελεύσεις, επισημαίνει ο Ντουνταμέλ. Η Βενεζουέλα είναι ένα ενιαίο έθνος, μια χώρα όπου οι άνθρωποι όλων των πεποιθήσεων πρέπει να μπορούν να συμμετέχουν και να εκφράζονται ελεύθερα, χωρίς φόβους αντιποίνων, καταστολής ή βίας στους δρόμους. Η επιδίωξη της νίκης μέσω της ισχύος και η επιβολή ιδεών θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη συλλογική ήττα της χώρας. Ο μόνος θεμιτός δρόμος είναι μέσα από την κάλπη και τον σεβασμό του κράτους δικαίου.

«Σκέπτομαι με μεγάλο πόνο τούς πάνω από 90 ανθρώπους που έχουν σκοτωθεί τους τελευταίους μήνες» καταλήγει ο διευθυντής της Ορχήστρας Σιμόν Μπολίβαρ. «Σκέπτομαι όμως και με ελπίδα τα πρόσφατα γεγονότα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το πρώτο βήμα για μια θετική αλλαγή. Κι εμείς οι Βενεζουελανοί χρειαζόμαστε αυτή την ελπίδα για να ανακτήσουμε την αρμονία στην οποία τόσο πολύ προσβλέπουμε».