Αναζήτηση
«Τι ψηφίσατε;» ρωτάω με ένα ψήγμα θράσους μια κυρία γύρω στα 45 την ώρα που βγαίνει από το εκλογικό τμήμα του Μέιπσμπουρι, στο Βορειοδυτικό Λονδίνο (το οποίο δεν είναι άλλο από μια αγγλικανική εκκλησία). «Τι σημασία έχει; Αφού η Μέι θα βγει. Και αυτό είναι το καλύτερο» μου λέει και φεύγει βιαστικά. Μια παρέα νέων μουσουλμάνων (η περιοχή έχει έντονο μουσουλμανικό στοιχείο) διαφωνεί. Αρχικά, μόλις αντιλαμβάνονται ότι είμαι δημοσιογράφος, αρνούνται να μου μιλήσουν. Οταν όμως τους λέω ότι είμαι Ελληνας μεταπείθονται, διότι το βρίσκουν «κουλ», όπως μου λένε. «Ψήφισα τον Τζέρεμι Κόρμπιν» λέει ο Μουράντ. «Είναι ο μόνος που νοιάζεται πραγματικά για τον λαό».
Οι Εργατικοί είχαν ρεύμα στους νέους σε αυτές τις εκλογές. Γι’ αυτό πολλοί αναλυτές επισήμαναν ότι η συμμετοχή τους θα είναι κλειδί για τη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, σχεδόν οι μισοί Βρετανοί κάτω των 30 ετών δήλωσαν ότι δεν θα ψηφίσουν στις εκλογές.
Οι Εργατικοί ήταν αναμφίβολα πιο δραστήριοι από τους Συντηρητικούς στον «δρόμο»: το τελευταίο δεκαήμερο δεκάδες μέλη του κόμματος και «ακτιβιστές», όπως αυτοαποκαλούνται (οι λεγόμενοι και κορμπινίστας, λόγω της προσήλωσής τους στον ηγέτη των Εργατικών), σάρωναν τις γειτονιές, χτυπούσαν πόρτες και μοίραζαν φυλλάδια. Το ίδιο γινόταν και έξω από κάποιους σταθμούς του μετρό.
Την περασμένη Τρίτη, την ώρα που έβγαινα από το σπίτι συνάντησα κι εγώ μια κοπέλα, μέλος της τοπικής οργάνωσης των Εργατικών στο Μπρεντ, που με πλησίασε για να μου δώσει ένα φυλλάδιο του υποψήφιου βουλευτή αυτής της περιφέρειας. «Τι είναι αυτό;» τη ρωτάω καχύποπτα. «Προεκλογικό υλικό. Είμαι από τους Εργατικούς» μου αποκρίνεται. «Καλή επιτυχία» της λέω και ξαφνιάζεται, ίσως γιατί δεν ήταν συνηθισμένη σε τέτοιες ευχές –οι περαστικοί τους οποίους επιχείρησε να σταματήσει λίγο πιο κάτω την προσπέρασαν αδιάφορα.
Τρομοκρατικός συναγερμός. Οι χθεσινές εκλογές διεξήχθησαν στη σκιά της τρομοκρατίας –και αυτό δεν είναι δημοσιογραφική υπερβολή. Η παρουσία αστυνομικών, ακόμη και ενόπλων, στο κέντρο του Λονδίνου και σε αρκετά εκλογικά τμήματα ήταν έντονη. Τα μέτρα ασφαλείας υπό τον φόβο νέας επίθεσης ήταν δρακόντεια και η κινητοποίηση της αστυνομίας άμεση, ίσως και υπερβολική σε κάποιες περιπτώσεις. Ποιος να κατηγορήσει τις Αρχές, όμως, όταν κλείνουν έναν δρόμο με την υποψία και μόνο ότι μπορεί εκεί λίγο αργότερα να σκάσει μια βόμβα; Κάτι παρόμοιο έγινε χθες το απόγευμα στην Τραφάλγκαρ Σκουέρ, η οποία εκκενώθηκε και αποκλείστηκε για περίπου μία ώρα –το ίδιο και ο παρακείμενος σταθμός του μετρό Τσάρινγκ Κρος –όταν εντοπίστηκε «ύποπτο δέμα». Τελικά, ο συναγερμός αποδείχθηκε λανθασμένος. Ευτυχώς.
