Δεκαπέντε λεπτά. Τόσα χρειάστηκε η Χίλαρι Κλίντον για να αποδεχθεί και επισήμως το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος στην κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Στην αρχή αυτού του τέταρτου της ώρας, η υποψήφια των Δημοκρατικών ευχαρίστησε τον Μπιλ Κλίντον («explainer in chief’» τον αποκάλεσε), τον Μπαράκ Ομπάμα αλλά και τον Μπένι Σάντερς. Στη συνέχεια έκανε μια εμφάνιση η οποία από τους αναλυτές χαρακτηρίστηκε «σχεδόν προέδρου». Η Χίλαρι Κλίντον απευθύνθηκε σε όλους τους Αμερικανούς που την παρακολούθησαν από την τηλεόραση και όχι μόνο στους συνέδρους. Αναφέρθηκε στα βασικά σημεία του προγράμματός της και ζήτησε από τους ακροατές της, τόσο τους παρόντες στη Φιλαδέλφεια όσο και εκείνους που την άκουγαν από το σπίτι τους, να αξιολογήσουν τις προτάσεις της ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν. «Εάν συμφωνείτε με αυτές τις ιδέες, ελάτε μαζί μας» είπε. «Τις πρώτες εκατό ημέρες θα εργαστώ και με τους Δημοκρατικούς και με τους Ρεπουμπλικανούς για την έγκριση του μεγαλύτερου σχεδίου δημιουργίας νέων και καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας».

Το βάρος επομένως πέφτει στην οικονομία. Ναι, αλλά με ποια οικονομική πολιτική; Κάποια που θα συνδυάζει την κεϊνσιανή πολιτική του Ομπάμα με τις «διορθώσεις» που ζήτησε σε αντάλλαγμα για τη στήριξή του ο Μπένι Σάντερς: προγράμματα κατάρτισης, στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αύξηση της φορολογίας για τους πιο πλούσιους, δωρεάν πανεπιστήμια για τα παιδιά των οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών, ενίσχυση του συστήματος υγείας. Και από συναισθηματική φόρτιση; Οπως και τις προηγούμενες ημέρες του συνεδρίου, υπήρχε αρκετή: «Απόψε βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο για την πορεία του έθνους μας προς την τέλεια ένωση. Πρώτη φορά ένα μεγάλο κόμμα ανέθεσε σε μια γυναίκα να διεκδικήσει την προεδρία. Σήμερα στέκομαι ενώπιόν σας ως κόρη της μητέρας μου και ως μητέρα της κόρης μου. Και είμαι πολύ ευτυχισμένη γι’ αυτή την ημέρα. Γιατί στην Αμερική όταν πέφτει ένα τείχος για κάποιον, πέφτει για όλους».

Πρόεδρος όλων. Ανάμεσα στις προγραμματικές δηλώσεις και στη συναισθηματική φόρτιση, η Χίλαρι Κλίντον συστήθηκε ως υποψήφια πρόεδρος όλων των Αμερικανών, και εκείνων που ανησυχούν για την ασφάλειά τους και εκείνων που υφίστανται διακρίσεις στο όνομα της ασφάλειας. Η Χίλαρι έστειλε μήνυμα ειδικά σε αυτούς τους τελευταίους. Και έστειλε το μήνυμα που εκείνοι περίμεναν να ακούσουν: «Ας μπούμε στη θέση των νεαρών Αφροαμερικανών και των ισπανόφωνων που πέφτουν θύμα συστηματικού ρατσισμού και που διαπιστώνουν πόσο η ζωή τους είναι έρμαιο των γεγονότων». Το αμέσως επόμενο μήνυμα ήταν για τους ενστόλους της αστυνομίας: «Ας μπούμε στη θέση των αστυνομικών που κάθε πρωί φιλούν τα παιδιά τους και χαιρετούν τις γυναίκες τους για να εκτεθούν μετά στους κινδύνους μιας επικίνδυνης αλλά αναγκαίας δουλειάς».

Και για τον Ντόναλντ Τραμπ; Σε αυτό το πεδίο η Χίλαρι ακολούθησε τη μέθοδο του Μάικλ Μπλούμπεργκ, του μεγιστάνα και πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης που μία ημέρα νωρίτερα της είχε προσφέρει τη στήριξή του από το ίδιο βήμα: η υποψήφια των Δημοκρατικών επιχείρησε να αποδομήσει την αξιοπιστία του επιχειρηματία Τραμπ. Και έπειτα άντλησε έμπνευση από την Τζάκι Κένεντι: «Οταν επιλύθηκε το θέμα με την κρίση στον Κόλπο των Χοίρων, η Τζάκι αποκάλυψε πως αυτό που ανησυχούσε τον πρόεδρο Κένεντι ήταν ότι ο πόλεμος μπορούσε να ξεσπάσει όχι εξαιτίας των μεγάλων, των συνετών και των μετρημένων ανθρώπων αλλά των μικρών, εκείνων που κινούνται από τον φόβο και τον εγωισμό». Και ο Τραμπ, δίχως άλλο, είναι ένας μικρός άνθρωπος. Γιατί «η δύναμη βασίζεται στην ευφυΐα, στην κριτική ικανότητα, στη διαύγεια και στη χειρουργική άσκηση της εξουσίας». Χειροκρότημα, αυλαία.