«Ανησυχώ. Το να κερδίσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ δεν θα είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται». Τα λόγια του Δημοκρατικού γερουσιαστή της Πενσιλβάνια Μπομπ Κέισι απηχούν τους φόβους πολλών στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος, που δεν θέλουν να επαναλάβουν το λάθος που έκαναν οι Ρεπουμπλικανοί συνάδελφοί τους –δηλαδή, να υποτιμήσουν τη δυναμική του αμφιλεγόμενου επιχειρηματία.

Η Χίλαρι Κλίντον, που αναμένεται να εξασφαλίσει σύντομα το χρίσμα των Δημοκρατικών, αναμένεται να τα πάει καλά στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στις βορειοανατολικές πολιτείες. Το πρόβλημα θα είναι στα κεντροδυτικά, υπολογίζουν οι σύμβουλοί της σε θέματα στρατηγικής. Στις πολιτείες αυτές υπήρχαν πολλοί από τους Δημοκρατικούς που είχαν ψηφίσει Ρίγκαν στη δεκαετία του ’80, ένα κεντρώο κράμα που δεν ανέκαμψε ποτέ από την οικονομική ύφεση και την έλλειψη θέσεων εργασίας. Σε αυτές τις περιοχές είναι που παρατηρείται η μεγαλύτερη αντίδραση στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον, γι’ αυτό και δεν αποκλείεται παραδοσιακά Δημοκρατικοί ψηφοφόροι να κινηθούν προς τον Τραμπ.

«Πρέπει να πάρουμε τον Τραμπ στα σοβαρά» προειδοποιεί ο Κέισι. Πράγματι. Και υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος.

Κατ’ αρχάς η οικονομία ή όπως το θέλει η περίφημη φράση του Μπιλ Κλίντον «είναι η οικονομία, βλάκα». Η στασιμότητα των εσόδων της μεσαίας τάξης στην Αμερική είναι πιθανό να συνεχιστεί και ίσως χειροτερεύσει καθώς κανείς δεν αποκλείει την επιβράδυνση των οικονομικών δεικτών.

Υπάρχει πάντα και ο διχασμός στο εσωτερικό των Δημοκρατικών. Ο Μπέρνι Σάντερς είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στη Φιλαδέλφεια τον Ιούλιο. Ετσι μπορεί τελικά να παίξει τον ρόλο που έπαιξε ο Τεντ Κένεντι το 1980 στη Νέα Υόρκη: η δραματική αποχώρησή του από την κούρσα για το χρίσμα ανέκοψε τη δυναμική του προέδρου Τζίμι Κάρτερ με αποτέλεσμα εκείνος να ηττηθεί από τον Ρεπουμπλικανό Ρόναλντ Ρίγκαν. Οι οπαδοί του Σάντερς δεν είναι συναισθηματικά δεμένοι με το Δημοκρατικό Κόμμα και άλλωστε η αλληλεπίδραση των social media σημαίνει ότι μπορεί να αποφασίσουν να υποστηρίξουν τελικά άλλον από εκείνον ή εκείνη που θα τους υποδείξει ο Σάντερς.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι λίγοι οι Ρεπουμπλικανοί που διαφωνούν με την επιλογή του Τραμπ και δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Κλίντον, όμως μέχρι τον Νοέμβριο κάποιοι εξ αυτών μπορεί να αλλάξουν γνώμη λόγω της κομματικής πόλωσης. Και βέβαια, υπάρχουν πάντα οι δημοσιογράφοι που λόγω της προκλητικότητας του Τραμπ δεν θα αποφύγουν να προβάλουν τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του σε ένα κοινό που διψά για έντονες αντιπαραθέσεις. Αρα θα του δοθεί χρόνος προβολής, που εάν έπρεπε να πληρώσει γι’ αυτόν θα κόστιζε δισεκατομμύρια δολάρια.

Κρίσιμο ρόλο αναμένεται να παίξει και το εάν θα μπορέσει η Χίλαρι Κλίντον να αποτινάξει την εικόνα της πολιτικού που εκπροσωπεί το κατεστημένο της Ουάσιγκτον και ουσιαστικά τη συνέχεια του Μπαράκ Ομπάμα. «Υπάρχει λόγος που ο σοσιαλιστής Σάντερς τα πάει τόσο καλά» παρατηρεί ο σχολιαστής Ταντ Ντεβίν. «Είναι πολύ μεγάλη η οργή των πολιτών με το κατεστημένο και εκείνη αποτελεί το σύμβολο του κατεστημένου». Εκτός αυτού, η πρώην υπουργός Εξωτερικών θα προσπαθήσει να πετύχει κάτι σπάνιο. Να κερδίσει για τρίτη συνεχόμενη θητεία με το ίδιο κόμμα τον Λευκό Οίκο.

Ολα αυτά μπορεί να παίξουν ρόλο και να συμβάλουν στην εκλογή του Τραμπ. Αλλωστε, όπως έγραψε μια γερμανική εφημερίδα, «πρόκειται για ιστορικές εκλογές που ενέχουν και ένα στοιχείο τρέλας».