Αναζήτηση
Εκεί ζούσαν τουλάχιστον δύο από τους καμικάζι που ανατινάχθηκαν στο Παρίσι το βράδυ της Παρασκευής: ο 20χρονος Μπιλάλ Χαντφί, που ανατινάχθηκε κοντά στο Stade de France καθώς και ο 31χρονος Ιμπραήμ Αμπντεσλάμ, που ανατινάχθηκε μπροστά στη μπρασερί Comptoir Voltaire. Εκεί φέρεται να κρύβεται και ο καταζητούμενος αδελφός αυτού του τελευταίου, ο Σαλάχ Αμπντεσλάμ, μισθωτής του μαύρου Polo με το οποίο κατέφτασε η μία ομάδα των τρομοκρατών στο Bataclan. Εκεί ζει ο «Μοχάμεντ Α.», ο άνθρωπος που όπως υποψιάζονται οι Αρχές κατασκεύασε τα ειδικά γιλέκα με τα εκρηκτικά που είχαν ζωστεί οι τρομοκράτες. Εκεί ζούσε μέχρι να αναχωρήσει για Συρία, πριν από δύο χρόνια, και ο θεωρούμενος ως εγκέφαλος της σφαγής στο Παρίσι, ο 27χρονος Αμπντούλ Χαμίντ Αμπαούντ. Ο δήμος του Μόλεμπικ-Σεν-Ζαν είχε ήδη κακή φήμη εντός των Βρυξελλών και του Βελγίου και πριν τη 13η Νοεμβρίου. Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, όμως, γίνεται διεθνώς γνωστός ως μία από τις ευρωπαϊκές βάσεις της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που οδηγούν σε αυτόν οι ευρωπαϊκές αντιτρομοκρατικές έρευνες, κάθε άλλο. Η επίθεση στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, τον Μάιο του 2014, ο τρομοκρατικός πυρήνας του Βερβιέ που εξαρθρώθηκε με μια αιματηρή έφοδο της αστυνομίας τον Ιανουάριο του 2015, η επίθεση που αποσοβήθηκε την τελευταία στιγμή μέσα σε μία αμαξοστοιχία Thalys η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο Βρυξέλλες – Παρίσι τον Αύγουστο του 2015: όλες αυτές οι υποθέσεις είχαν μια σχέση με την επίμαχη συνοικία των Ανατολικών Βρυξελλών, μία από τις πλέον πυκνοκατοικημένες της περιοχής με 97.000 κατοίκους συγκεντρωμένους σε λιγότερα από έξι τετραγωνικά χιλιόμετρα –και πέντε τεμένη αναγνωρισμένα, σύμφωνα με τη «Libération», ως «εστίες του σαλαφισμού».
Από το Μόλεμπικ φέρεται να προμηθεύτηκαν τα όπλα τους ο Αγιούμπ ελ-Καζανί, ο υπεύθυνος της αποτυχημένης επίθεσης στο Thalys όπως και ο Αμεντί Κουλιμπαλί, ο δράστης του μακελειού στο εβραϊκό παντοπωλείο Hyper Cacher του Παρισιού, τον περασμένο Ιανουάριο. Εκεί είχαν ζήσει δύο από τους πρωταγωνιστές των τρομοκρατικών επιθέσεων της Μαδρίτης, που στοίχισαν 191 ζωές το 2004. Και ακόμα παλαιότερα, από το Μόλεμπικ είχαν ξεκινήσει οι δολοφόνοι του αφγανού διοικητή Αχμέντ Σαχ Μασούντ, βασικού αντιπάλου του καθεστώτος των Ταλιμπάν, που δολοφονήθηκε από δύο ψευδοδημοσιογράφους, με εντολή του Οσάμα μπιν Λάντεν, δύο ημέρες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ.
Περισσότερες από 10 συλλήψεις έχουν πραγματοποιηθεί στη συνοικία αυτή από το Σάββατο, η παρουσία της αστυνομίας είναι ισχυρή, των ΜΜΕ επίσης. Οι αντιδράσεις των περισσότερων νέων της περιοχής κινούνται μεταξύ άρνησης και οργής, ανάμεσα στα παιδικά πρόσωπα που φωνάζουν στις κάμερες «Δεν είμαστε τρομοκράτες!» και στους νεαρούς που χαστούκισαν το Σάββατο έναν φωτογράφο σπάζοντας τη μηχανή του. «Είναι ανόητοι αλλά ξέρετε, ζω εδώ τριάντα χρόνια, τότε δεν υπήρχαν ούτε ISIS ούτε επιθέσεις, και πάλι όμως δαχτυλοδειχτούμενοι ήμασταν», δήλωσε στον ανταποκριτή της «Monde» ένας μανάβης. Ενας καλοβαλμένος νεαρός τον πήρε παράμερα: «Σας παρακαλώ», του είπε, «πρέπει να καταλάβετε πως αν πολλοί νέοι από εδώ έφυγαν για τη Συρία, είναι κυρίως επειδή κανείς δεν ασχολήθηκε πραγματικά μαζί τους, μέχρι που τους έδωσαν φανατικοί την εντύπωση πως θα αποκτούσαν επιτέλους λόγο ύπαρξης. Εγώ έχω κάνει σπουδές και μιλώ γαλλικά, αραβικά και ολλανδικά. Οσο ψάχνω δουλειά, όμως, δίνω τη διεύθυνση ενός φίλου, που δεν μένει στο Μόλεμπικ».
«Γιγαντιαίο πρόβλημα»
«Υπάρχει σχεδόν πάντα μια σύνδεση μετο Μόλεμπικ, και αυτό είναι ένα γιγαντιαίο πρόβλημα» δήλωσε ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός του Βελγίου Σαρλ Μισέλ. Αναλογικά με τον πληθυσμό του και μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, το Βέλγιο έχει συνεισφέρει τους περισσότερους ξένους μαχητές στον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία –πολλοί από αυτούς στο πλευρό των τζιχαντιστών.
