Αναζήτηση
Για μια χώρα τόσο υπερήφανη για τη βιομηχανία της και τον σεβασμό της στο περιβάλλον όπως η Γερμανία, η υπόθεση των «πειραγμένων» Volkswagen συνιστά κάτι σαν χτύπημα στη (συλλογική) καρδιά. «Οι άνθρωποι του Βόλφσμπουργκ (η έδρα της Volkswagen) εκπροσωπούσαν ένα ιδανικό της γερμανικής μηχανικής. Η εικόνα αυτή απέκτησε πλέον γρατσουνιές και βαθουλώματα. Και αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς» σχολίασε στη «Βελτ» ο Ουλφ Πόσαρντ.
Και η Volkswagen άλλωστε ανέκαθεν πόνταρε στην αξιοπιστία του made in Germany. Προκειμένου να πείσει τους αμερικανούς καταναλωτές να αγοράσουν τον εμβληματικό της Σκαραβαίο, που τους φαινόταν υπερβολικά μικρός και υπερβολικά καμπυλωτός, είχε εμπνευστεί ήδη από τη δεκαετία του 1960 μια πραγματιστική διαφημιστική απάντηση: «Είναι άσχημος, αλλά σε πάει εκεί που θέλεις».
«Το made in Germany ήταν πάντα σοβαρό, έντιμο» επισημαίνει ο Φέρντινταντ Ντούντενχοφερ, ειδικός σε θέματα αυτοκινητοβιομηχανίας. Η Volkswagen «είναι η μεγαλύτερη γερμανική επιχείρηση. Κανείς δεν θα φανταζόταν ότι μπορεί να πει ψέματα» προσθέτει εκφράζοντας φόβους πως η καχυποψία θα μπορούσε τώρα να επεκταθεί σε άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Daimler και η BMV ή και σε κατασκευαστές όπως η Bosch και η Continental. «Αν κινδυνέψει η φήμη της Γερμανίας, τότε θα κινδυνέψουν και η ανάπτυξη και η ευημερία της χώρας, καθώς μία θέση εργασίας στις επτά εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από την αυτοκινητοβιομηχανία» προειδοποίησε στη «Σουντόιτσε Τσάιτουνγκ» ο Ούλριχ Σάφερ. Διότι η Γερμανία βασίζεται, ακριβώς, στην αξία της Deutsche Qualität προκειμένου να εξάγει, έναντι περισσοτέρων από 100 δισ. ευρώ μηνιαίως, τα αυτοκίνητά της αλλά και τα χημικά προϊόντα και τις συσκευές της.
Το σκάνδαλο ξέσπασε σε κακή στιγμή για την κυβέρνηση. Τέλη της εβδομάδας, η Ανγκελα Μέρκελ μεταβαίνει στη Νέα Υόρκη προκειμένου να πείσει τους ηγέτες του ΟΗΕ να υιοθετήσουν δεσμεύσεις εναντίον της κλιματικής αλλαγής, πριν από τη διεθνή Σύνοδο του Δεκεμβρίου στο Παρίσι. Η επονομαζόμενη και «καγκελάριος του κλίματος» θα ήθελε να δει την έξοδο από την πυρηνική ενέργεια και τη μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές «σήμα κατατεθέν» της θητείας της. Παράλληλα όμως είναι εκτεθειμένη στην κριτική, καθώς ανέκαθεν υπερασπιζόταν σθεναρά τα συμφέροντα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και κατάφερε να αναβάλει την εφαρμογή περιορισμών στις ευρωπαϊκές εκπομπές. Εφεξής, «οι άλλες χώρες θα γελάνε. Αν η μεγαλύτερη γερμανική επιχείρηση λέει ψέματα, τι αξία έχει ο λόγος της καγκελαρίου;» αναρωτιέται ο Ντούντενχοφερ.
