Δεν είναι σύνηθες για έναν κομίστα, για τον οποιοδήποτε δημιουργό βασικά, να σκοτώνει συμβολικά τους ήρωές του προκειμένου να περάσει ένα μήνυμα. Αλλά αυτό ακριβώς έκανε ο ελβετός Zep, ο δημιουργός του διάσημου Τιτέφ, προκειμένου να αναδείξει το δράμα των προσφύγων στην Ευρώπη, πεπεισμένος πως ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι «να μοιράζεται συναισθήματα με τον κόσμο». Και στο τέλος αυτής της ιστορίας των 40 καρέ, η μόνιμη επωδός του 10χρονου Τιτέφ στα 14 (σύντομα 15) άλμπουμ κόμικς, τη σειρά κινουμένων σχεδίων και την ταινία στην οποία έχει πρωταγωνιστήσει («Το σχολείο, οι μεγάλοι, η οικογένεια, οι φίλοι… Αν νομίζετε πως η ζωή μου είναι κάθε μέρα εύκολη, σας γελάσανε. Δεν έρχεστε να δείτε λίγο πώς περνάω; Δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας») απέκτησε εντελώς διαφορετικό, αδιανόητο μέχρι πρότινος και για αυτό συγκλονιστικό νόημα.

Ολα άρχισαν από ένα mail που έστειλε το βράδυ της Δευτέρας η «Μοντ» σε πολλούς σκιτσογράφους-μπλόγκερ της, καλώντας τους να σχολιάσουν με τον δικό τους τρόπο τα κύματα των προσφύγων που φτάνουν στην Ευρώπη και τις αντιδράσεις αυτής της τελευταίας. Ο Zep άρχισε να σκιτσάρει τον ήρωα που δημιούργησε πριν από 23 χρόνια σχεδόν αυτόματα. Και μόνο όταν τελείωσε, την ίδια κιόλας μέρα, χωρίς στιγμή να αφήσει κάτω το μολύβι του, συνειδητοποίησε ότι έτρεμε και είχε έναν κόμπο στον λαιμό. Το πρώτο καρέ δείχνει τον Τιτέφ να ετοιμάζεται για το σχολείο, τον πατέρα του να του φωνάζει πως θα αργήσει και τον Τιτέφ να δυσφορεί, όπως κάθε μέρα, μια συνηθισμένη μέρα. Ενα καρέ αργότερα, ωστόσο, όλα τα δεδομένα στη ζωή του 10χρονου αγοριού, κάθε αίσθηση κανονικότητας και ασφάλειας, τινάζονται στον αέρα από μια έκρηξη, την έναρξη του πολέμου.

Ο Τιτέφ βλέπει τον πατέρα του νεκρό μέσα στα χαλάσματα. Και τον κολλητό του Ουγκό να κείτεται μέσα σε μια λίμνη από αίμα. Και τον άλλο κολλητό του, τον Μανού, να σκοτώνεται μπροστά στα μάτια του από ελεύθερο σκοπευτή. Μαθαίνει ότι το κτίριο όπου μένει η Ναντιά, η (μισο)κρυφή αγάπη του, έχει βομβαρδιστεί. Το σχολικό που ευελπιστεί να μεταφέρει στην ασφάλεια αυτόν και όσα άλλα παιδιά έχουν απομείνει πατάει σε νάρκη και ανατινάσσεται. Η δασκάλα τους σκοτώνεται. Δύο μικρά τρομοκρατημένα παιδιά, ο Τιτέφ και η Ντάμπο, κρύβονται στο δάσος. «Πρέπει να περπατήσουμε μέχρι τα σύνορα» ακούγονται να λένε. «Οι πόλεμοι σταματάνε πάντα στα σύνορα». Τα καταφέρνουν, πεινασμένα και εξαντλημένα, τρεις μέρες αργότερα. Εχει κόσμο εκεί, πολύ, αλλά τα σύνορα είναι αδιαπέραστα. «Δεν θέλουν να μας αφήσουν να περάσουμε». Δεν έχει χάπι-εντ αυτή η ιστορία που δημοσιεύτηκε στο μπλογκ που διατηρεί ο Zep στη «Μοντ», με τον τίτλο «What a Wonderful World» (…), και αναδημοσιεύτηκε ολόκληρη στο καθημερινό φύλλο. Ο Τιτέφ προσπαθεί να περάσει τα σύνορα παράτυπα, παγιδεύεται στο συρματόπλεγμα, φωνάζει: «Βοήθεια!» και μετά όλα μαυρίζουν. «Φυσικά και μπορεί να είναι νεκρός ο Τιτέφ στο τελευταίο καρέ» δήλωσε εκ των υστέρων ο Zep. «Οταν φωνάζεις βοήθεια και δεν έρχεται κανείς να σε βοηθήσει η κατάληξη σπάνια είναι ευτυχής».

Κόμικς και κινούμενα σχέδια στα ελληνικά

Αλμπουμ του Τιτέφ κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μαμούθ Comix, Πατάκης και Modern Times. To 15o κατά σειρά άλμπουμ της σειράς, με τίτλο «Καλώς ήρθατε στην εφηβεία» θα κυκλοφορήσει εντός της χρονιάς στη Γαλλία. Ιστορίες κινουμένων σχεδίων με ήρωα τον Τιτέφ προβάλονται μεταγλωττισμένες στα ελληνικά στην τηλεόραση

«Δεν είναι εγκληματίες, ούτε έρχονται για τουρισμό. Ζητούν βοήθεια»

«Δεν ήταν εύκολο για μένα να σχεδιάσω αυτές τις σκηνές», δήλωσε ο Zep, «πιστεύω όμως πως έπρεπε να το κάνω. Σκέφτηκα πως ο θάνατος οικείων χαρακτήρων θα άγγιζε περισσότερο τον κόσμο από ό,τι οι εικόνες των προσφύγων που παρελαύνουν στις τηλεοράσεις και τις οποίες δεν θέλουμε να κοιτάξουμε, λόγω της απίστευτης ικανότητας κυνισμού μας. Δεν παύουμε να τους βλέπουμε στις τηλεοράσεις, στις ειδήσεις, αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να γλιτώσουν, και τελικά γίνονται αριθμοί». Η τελευταία ιστορία του Τιτέφ πράγματι άγγιξε τον κόσμο, ήταν τόσο μεγάλο το κοντράστ με τον συνήθη χιουμοριστικό και ανάλαφρο, παρότι πάντα πλούσιο σε μηνύματα, τόνο της σειράς που εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες έσπευσαν να τη διαδώσουν μέσω των σόσιαλ μίντια και πολλοί εκπαιδευτικοί ζήτησαν από τον Zep άδεια να τη χρησιμοποιήσουν στην τάξη. «Φυσικά και μπορούν. Αυτή η ιστορία είναι εκεί για να κυκλοφορήσει. Αν μπορεί να αφυπνίσει, όπως το έκανε η φωτογραφία του μικρού αγοριού στην παραλία, τότε τόσο το καλύτερο. Οι πρόσφυγες δεν είναι εγκληματίες. Δεν έρχονται να κάνουν τουρισμό στην Ευρώπη. Ζητούν βοήθεια».

Τελευταία Νέα