Η γυναίκα που καθόταν δίπλα μου στην πτήση για το Λονδίνο ήταν ανήσυχη. Επαιζε νευρικά μ’ ένα κομπολόι. Πότε άνοιγε τον φορητό της υπολογιστή και ξεχνιόταν για λίγα λεπτά, πότε διάβαζε το βιβλίο της. Οποτε το αεροπλάνο είχε ελαφρές αναταράξεις κρατιόταν σφιχτά από τις χειρολαβές της θέσης και αναστέναζε. Ηταν εμφανές. Φοβόταν τ’ αεροπλάνα.

Ομως, όπως αποδείχθηκε αργότερα, η νεαρή Αμερικανίδα που ταξίδευε με τον σύζυγό της, φοβόταν περισσότερο κάτι άλλο: τους φανατικούς ισλαμιστές που απειλούν να αιματοκυλίσουν τον κόσμο. Αυτό που ξύπνησε τη φοβία της ήταν ένα φυλλάδιο που είχα μαζί μου και διάβαζα. Για τη μουσουλμανική κοινότητα Αχμαντίγια. Πρόκειται για ένα παρακλάδι των μουσουλμάνων που δεν έχει καμία σχέση με τρομοκρατία. Απολύτως ειρηνικό. Καταδικάζει ανοιχτά το ISIS και κάνει καμπάνιες για την ειρήνη. Μελετούσα το φυλλάδιο διότι είχα προσκληθεί να καλύψω δημοσιογραφικά την ετήσια σύναξη της κοινότητας στο Λονδίνο.

Αν βεβαίως το ζευγάρι των Αμερικανών είχε έρθει μαζί μου στη φάρμα όπου πραγματοποιήθηκε η ετήσια σύναξη της κοινότητας Αχμαντίγια –στο Αλτον του Χάμσαϊρ, περίπου 50 χλμ. έξω από το Λονδίνο -, θα είχαν αντιληφθεί ότι υπάρχει κι ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο του Ισλάμ. Θα παρατηρούσαν παντού το βασικό σλόγκαν της κοινότητας «Αγάπη για όλους. Μίσος για κανέναν». Μιας κοινότητας μουσουλμάνων φιλειρηνικής, άγνωστης όμως στο ευρύ κοινό.

Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι, μέλη της κοινότητας αλλά και επισκέπτες άλλων, μαζεύτηκαν στο έκτασης 813 στρεμμάτων αγρόκτημα που απέχει μία ώρα από το Λονδίνο και έστειλαν μήνυμα αγάπης και ειρήνης. Ταξίδεψαν από 90 χώρες για να παρακολουθήσουν τις τριήμερες εκδηλώσεις (21-23 Αυγούστου) της 49ης ετήσιας σύναξης της κοινότητας Αχμαντίγια, γνωστής και ως Jalsa Salana UK.

Τα μηνύματα. Στόχος της σύναξης, όπως τόνισε και ο πνευματικός ηγέτης, ο χαλίφης Χάντρατ Μίρζα Μασρούρ Αχμαντ, είναι «να προωθήσουμε τις αληθινές και ειρηνικές διδασκαλίες του Ισλάμ». Και συμπλήρωσε με νόημα ότι μερίδα μουσουλμάνων έχει διαστρεβλώσει τις αληθινές διδαχές του Ισλάμ σε τέτοιο βαθμό που ο κόσμος φοβάται τα ωραία και αληθινά μηνύματά του.

Το σκηνικό θύμιζε έντονα τα μεγάλα μουσικά φεστιβάλ που γίνονται στην Αγγλία. Μπορούσε να δει κανείς τεράστιες εκτάσεις με γκαζόν, σκηνές, campers, μπαζάρ, χώρους με φαγητό. Με τη διαφορά όμως ότι οι κατασκηνωτές και οι άλλοι επισκέπτες είχαν έρθει για θρησκευτικό σκοπό.

Αυτό που εισέπραττε κανείς περπατώντας στους αχανείς χώρους της φάρμας ήταν μια ατμόσφαιρα συμφιλίωσης, ενότητας, χαράς, γιορτής. Οι περίπου 2.500 εθελοντές που ήταν διασκορπισμένοι σε όλα τα σημεία χαίρονταν να κατευθύνουν, να βοηθούν τους επισκέπτες. Να κάνουν αισθητή τη φιλοξενία που προσέφεραν. Γι’ αυτό σε κάθε ευκαιρία με ρωτούσαν –όπως και τους άλλους επισκέπτες: «Περνάς καλά; Διασκεδάζεις;». Ηθελαν με κάθε τρόπο να δείξουν πως το Ισλάμ έχει ένα άλλο πρόσωπο.

Το μήνυμα ενότητας που ήθελε να στείλει η κοινότητα το έβλεπες και στην πράξη. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες ήταν Βρετανοί, κυρίως, πακιστανικής καταγωγής. Είχαν έρθει όμως και άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου. Από την Αργεντινή και τον Παναμά έως την Αυστραλία, τη Σιγκαπούρη, την Γκάμπια, την Μπουρκίνα Φάσο. Ανάμεσά τους πολιτικοί, υπουργοί, μέλη Κοινοβουλίων. Μάλιστα, πάρα πολλοί από τους επισκέπτες δεν ήταν μουσουλμάνοι αλλά πιστοί άλλων θρησκειών. Το μότο της κοινότητας «Love for all. Hatred for none», δηλαδή «Αγάπη για όλους. Μίσος για κανέναν», το έβλεπες παντού. Στην τεραστίων διαστάσεων τέντα, που μπορούσε να χωρέσει 15.000 ανθρώπους –εκεί όπου γίνονταν όλες οι ομιλίες αλλά και οι προσευχές -, στους χώρους φαγητού, στους εξωτερικούς χώρους. Αναρτημένα σε πολλά σημεία ήταν και παρεμφερή σλόγκαν για την ειρήνη όπως αυτό: «Μόνο οι αμυντικοί πόλεμοι επιτρέπονται».

Η Ιερά Σινδόνη. Το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς να δει σε μια σύναξη 35.000 μουσουλμάνων θα ήταν ένα αντικείμενο που θεωρείται ιερό για τον χριστιανισμό. Κι όμως, σε μία από τις σκηνές υπήρχε το αντίγραφο της Ιεράς Σινδόνης που φυλάσσεται στο Τορίνο της Ιταλίας. Ναι, οι μουσουλμάνοι της Αχμαντίγια πιστεύουν ότι ο Χριστός επέζησε μετά τη σταύρωση και πέθανε αργότερα ενώ αποδέχονται την Ιερά Σινδόνη. Γενικά αποδέχονται διδαχές άλλων θρησκειών και είναι υπέρ του σεβασμού των άλλων θρησκειών –«Οχι καταναγκασμός στη θρησκεία» είναι ένα σλόγκαν που υπήρχε σε διάφορους χώρους. Ενα μήνυμα που πέρασε με τον καλύτερο τρόπο ο αμερικανός φωτογράφος Μπάρι Σκβορτς, μέλος της ομάδας που είχε φωτογραφίσει την Ιερά Σινδόνη του Χριστού. Είχε προσκληθεί για να μιλήσει για την Ιερά Σινδόνη. Την τελευταία ημέρα της σύναξης ο Αμερικανός ενθουσιασμένος μίλησε για την εμπειρία του μπροστά στους 10.000 επισκέπτες: «Είναι η πρώτη φορά που ένας Εβραίος –εγώ –μιλάει για κάτι που θεωρείται ιερό για τον χριστιανισμό σε μια μουσουλμανική σύναξη! Δεν ήξερα για την κοινότητα Αχμαντίγια. Στην Αμερική συνήθως ακούμε τα κακά νέα. Αλλά εσείς είστε τα καλά».

Ο ιμάμης Ατά Ουλ Νασίρ, ο εκπρόσωπος της κοινότητας στην Ελλάδα, που ζει τα τελευταία δύο χρόνια στην Αθήνα, μου επισήμαινε συνεχώς να προσέχω όσα λέει ο χαλίφης. «Ακούς αυτά που λέει για την ειρήνη; Βλέπεις το γαλήνιο, πράο πρόσωπό του; Καμία σχέση με τον αποκαλούμενο χαλίφη του ISIS, τον Αλ Μπαγκντάντι».

Τα μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί για τον χαλίφη της Αχμαντίγια, ωστόσο, ήταν δρακόντεια. Η είσοδος και η έξοδός του από τον χώρο της σύναξης γίνονταν με συνοδεία 15 αυτοκινήτων και με δεκάδες ανθρώπους της κοινότητας να φτιάχνουν ένα ανθρώπινο τείχος για να τον προστατεύσουν. Μάλιστα, εκείνες τις στιγμές η φάρμα έμενε κλειστή για περίπου ένα δεκάλεπτο. «Αυτό γίνεται διότι μιλάει ανοιχτά κατά της τρομοκρατίας και του ΙSIS» μου εξηγούσε μέλος της κοινότητας. Αλλά και μέσα, προτού μπει κανείς στη μεγάλη σκηνή των ομιλιών και της προσευχής, έπρεπε να περάσει από σκάνινγκ.