Ο Τζακ παίζει με τα μίντια

Συνελήφθη τον Μάιο του 2011 στη Νέα Υόρκη κατηγορούμενος από τη Ναφισατού Ντιαλό, μια καμαριέρα του Sofitel, για απόπειρα βιασμού: το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης κατέρρευσε, το αστικό διευθετήθηκε εξωδικαστικά. Δικάστηκε στη Λίλλη για «διακεκριμένη μαστροπεία»: αθωώθηκε στις 12 Ιουνίου του 2015. Η Δικαιοσύνη τον απήλλαξε, αλλά η εικόνα παραμένει ισχυρή: οι χειροπέδες, ο εγκλεισμός στο Ράικερς Αϊλαντ, τα εκατομμύρια δολάρια με τα οποία εξαγόρασε τη σιωπή τής Ντιαλό, η λεπτομερής περιγραφή μπροστά σε ολόκληρο τον πλανήτη της μεταχείρισης που επιφυλάσσει στις γυναίκες.

Ο DSK έχει πάρει αποστάσεις από την παριζιάνικη σκηνή. Περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στο σπίτι του στο Μαρακές. Εκφωνεί προσοδοφόρες ομιλίες ανά τον κόσμο και επιδίδεται σε συμβουλευτικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα στη Σερβία, στην αναδιάρθρωση του χρέους της οποίας βοήθησε. Εχει μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο δύο ρωσικών τραπεζών –και επιτρέπει στον εαυτό του να παίρνει θέση εναντίον των κυρώσεων της ΕΕ εις βάρος της Ρωσίας. Δεν σκέφτεται να επιστρέψει στο πολιτικό τοπίο, αλλά ενορχηστρώνει διακριτικά την εξιλέωσή του: την επιστροφή του Τζακ.

Με αυτό το tweet της 21ης Ιουνίου ο DSK νίκησε σε ένα σημείο: απέδειξε πως γνωρίζει απέξω το μιντιακό σύστημα και ξέρει πώς να παίζει μαζί του. Απέκτησε αμέσως δεκάδες χιλιάδες followers. Οι ταλμουδιστές έσκυψαν πάνω από την ταυτότητα του Τζακ: ο Τζακ ο αντεροβγάλτης; Ο Τζακ Μπάουερ, ο σωτήρας πρωταγωνιστής της αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς «24»; Οπως ο Τζακ Μπάουερ, έτσι και ο DSK δεν «βουλιάζει» ποτέ. Πάντα επιστρέφει. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Viavoice για τη «Λιμπερασιόν», στο ερώτημα «Ποιος θα ήταν ο καλύτερος υποψήφιος για την Αριστερά το 2017;» ο Στρος – Καν βρίσκεται στη δεύτερη θέση με ποσοστό 37%, αμέσως μετά τον Μανουέλ Βαλς (47%) αλλά μπροστά από τα βαρέα βάρη των Σοσιαλιστών, συμπεριλαμβανομένου του Φρανσουά Ολάντ (23%). Ο DSK, εμμονικός σκακιστής, λατρεύει να προλαβαίνει τις κινήσεις του αντιπάλου.

Η Ελλάδα και η Ευρώπη. Το «Jack is back» του συνελήφθη σαν ένας παιχνιδιάρικος πρόλογος δύο σε βάθος αναλύσεων, πάντα μέσω twitter, με θέμα την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μία πρώτη στις 27 Ιουνίου, «Μαθαίνοντας από τα λάθη μας»∙ μία δεύτερη στις 18 Ιουλίου, «Προς τους γερμανούς φίλους μου». Σε τρεις γλώσσες –αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά –επανενδύεται τα ρούχα που φορούσε πριν από την πτώση του, τα ρούχα ενός καθηγητή Οικονομικών με εμπειρία στο ανώτατο διεθνές επίπεδο, ώστε να ζητήσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και να καταγγείλει το «ντικτάτ» του σχεδίου που προέκυψε μέσα από επώδυνες διαπραγματεύσεις.

Τις ιδέες αυτές τις στηρίζει από τον Σεπτέμβριο του 2011, αμέσως μετά την κατάρρευση του ποινικού σκέλους της υπόθεσής του στη Νέα Υόρκη, όταν έδωσε εκείνη τη διάσημη πια συνέντευξη στην Κλερ Σαζάλ στο TF1. Αφού πρώτα αναγκάστηκε να δηλώσει μεταμέλεια για το «ηθικό σφάλμα» του, ο ειδικός επί της παγκοσμιοποίησης ξαναπήρε το πάνω χέρι: πρέπει να «αναλάβουμε την ελληνική χασούρα» λέει. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κάνουν πάντα «υπερβολικά λίγα ή υπερβολικά αργά». Κηρύττει τη δημοσιονομική λιτότητα διευκρινίζοντας πως μια δοσολογία είναι απαραίτητη ώστε να μην προκαλέσει η θεραπεία ύφεση στην Ελλάδα. Συνιστά εκ των προτέρων τις αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα αλλά υπερβολικά αργά, μετά τη ζημιά.

Οι δύο επιστολές του «Τζακ» εκνευρίζουν. Τις δημοσιεύει τη στιγμή των ευρωπαϊκών συνόδων για το σχέδιο βοήθειας στην Ελλάδα, όταν ο Φρανσουά Ολάντ δίνει όλο του το είναι προκειμένου να κάμψει την Ανγκελα Μέρκελ και να αποφευχθεί το Grexit. Ο Μανουέλ Βαλς, παρότι πρώτος μεταξύ των στροσκανικών, του απαντά ξερά: «Βρισκόμαστε μέσα στη δράση, όχι στον σχολιασμό». «Βρίσκομαι μέσα στον σχολιασμό και εκεί θα παραμείνω» θα μπορούσε να του απαντήσει ο DSK: τίποτε πιο άνετο από μια θέση σχολιαστή ώστε να αποκατασταθεί η παρθενία του άξιου οικονομολόγου.