Το «γυάλινο ταβάνι» της Λεπέν

Την περασμένη Πέμπτη ο Ζαν-Μαρί Λεπέν εισήλθε εσπευσμένα στο νοσοκομείο. «Ενα μικρό καρδιακό πρόβλημα, τίποτα το σοβαρό. Το ζώον είναι γεροδύναμο» δήλωσε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, κι ας επέμεναν άλλες πηγές ότι το πρόβλημα δεν είναι και τόσο απλό, υπενθυμίζοντας τα πρόσφατα «συναισθηματικά σοκ» που υπέστη ο 88χρονος συνιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου. Αναφέρονταν βέβαια στην κρίση που ταρακούνησε το κόμμα, στην «πατροκτονία» που διέπραξε η ηγέτιδά του, η Μαρίν Λεπέν. Η οποία, σαν από ειρωνεία της τύχης, επέστρεψε για πρώτη φορά μετά το 2011 την ίδια εκείνη ημέρα, προχθές, στη λίστα του περιοδικού «Time» με τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Λεπέν εναντίον Λεπέν. Οι Γάλλοι, και ο κόσμος ολόκληρος, παρακολουθούν το τελευταίο διάστημα τη σειρά «Λεπέν εναντίον Λεπέν» καθηλωμένοι. Εχει άλλωστε όλα τα «σωστά» συστατικά: προδοσία, προκλήσεις, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, υπεξαίρεση κληρονομιάς, ακόμη και ενορμήσεις θανάτου. Το στόρι είναι πια γνωστό. Λίγο καιρό μετά τις μέτριες επιδόσεις του Εθνικού Μετώπου στις γαλλικές νομαρχιακές εκλογές ο πατήρ Λεπέν θυμήθηκε πόσο του αρέσει ο ρόλος του ρατσιστή, αντισημίτη και ξενόφοβου ταύρου εν υαλοπωλείω. Κατόπιν αυτού, η θυγατέρα του διαμήνυσε ότι θα αντιταχθεί στην υποψηφιότητά του στις περιφερειακές εκλογές του Δεκεμβρίου και κίνησε πειθαρχική διαδικασία εις βάρος του. Αντηλλάγησαν λόγια σκληρά και τελικά ο Ζαν-Μαρί Λεπέν έδειξε να υποχωρεί, αποσύροντας, «για το καλό του κόμματος και της Γαλλίας», την υποψηφιότητά του και προτείνοντας αντ’ αυτού την εγγονή του, και ανιψιά της Μαρίν, Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν. Τέλη Απριλίου, όμως, θα κριθεί πειθαρχικά από το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος. Επεται νέος κύκλος επεισοδίων.

Οι περισσότεροι σχολιαστές επισημαίνουν ότι η Μαρίν Λεπέν «έπρεπε να σκοτώσει τον πατέρα της». Διότι μέχρι τώρα είχε μόνο την επικαρπία του κόμματος και ο πατέρας της διατηρούσε την ψιλή κυριότητα. Χρειαζόταν όμως να αποκτήσει την απόλυτη κυριότητα διότι, αντίθετα με τον Λεπέν, εκείνη θέλει την εξουσία και τη θέλει άμεσα: ονειρεύεται να κατακτήσει το Ελιζέ το 2017, έπρεπε λοιπόν να βγει οριστικά από τη σκιά του, να ολοκληρώσει την «αποδαιμονοποίηση» του Εθνικού Μετώπου την οποία ξεκίνησε παίρνοντας τα ηνία το 2011. Την ίδια ώρα, βέβαια, κάποιοι κυνικοί θέτουν το ερώτημα «ποιον ωφελεί η κρίση;» και αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να επανήλθε συνειδητά ο πατήρ Λεπέν στον ρόλο του διαβολοταύρου, ως δώρο προς την κόρη του για να της ανοίξει τον δρόμο προς το γαλλικό Προεδρικό Μέγαρο. Το φλέγον ερώτημα όμως είναι άλλο: μπορεί πράγματι να μετασχηματιστεί το Εθνικό Μέτωπο από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας;

Χάνει στον δεύτερο γύρο. Από τον Ιούνιο του 2012 και εξής το ποσοστό των Γάλλων που εκφράζουν στις δημοσκοπήσεις θετική άποψη για τη Μαρίν Λεπέν και δηλώνουν ότι επιθυμούν να «παίξει σημαντικό ρόλο» έχει σταθεροποιηθεί πάνω από το 20%. Και σε πρόσφατη δημοσκόπηση για τις επόμενες προεδρικές εκλογές η Λεπέν έρχεται πρώτη στον πρώτο γύρο, μπροστά από κάθε πιθανό αντίπαλό της. Στον δεύτερο γύρο όμως χάνει –και από τον Νικολά Σαρκοζί και από τον Μανουέλ Βαλς και από τον Φρανσουά Ολάντ. Είναι αυτό το «γυάλινο ταβάνι» για την οποία μιλούσε τις προάλλες η «Figaro». Αποδείχθηκε και στις πρόσφατες νομαρχιακές εκλογές, όπου το Εθνικό Μέτωπο δεν κατάφερε τελικά να εκλέξει συμβούλους παρά μόνο στα 31 από τα 2.054 καντόνια της Γαλλίας.