«Η αλλαγή έχει αρχίσει, τίποτα δεν θα τη σταματήσει»: και το βράδυ του πρώτου και το βράδυ του δεύτερου γύρου των γαλλικών νομαρχιακών εκλογών ο Νικολά Σαρκοζί χρησιμοποίησε την ίδια έκφραση. Μία έκφραση αποκαλυπτική της φιλοδοξίας του: να επιστρέψει το 2017 στον προεδρικό θώκο της Γαλλίας. Το μπλε κύμα που σάρωσε τη χώρα την Κυριακή συνιστά αναμφισβήτητη (προσωπική) επιτυχία για τον επικεφαλής της γαλλικής Δεξιάς, ο οποίος επανήλθε στην ενεργό πολιτική πριν από τέσσερις μήνες με το επιχείρημα ότι είναι ο μόνος ικανός να ανακόψει την επέλαση της Ακροδεξιάς. Ωστόσο, όπως επισήμαινε χθες η «Monde», ο δρόμος μέχρι το 2017 παραμένει μακρύς.
Η «επόμενη ημέρα» στη Γαλλία βρήκε τη Δεξιά να απολαμβάνει τη μεγάλη νίκη της προσπαθώντας να φανεί σεμνή και ταπεινή και τους Σοσιαλιστές να γλείφουν τις πληγές που τους αφήνει η τέταρτη συναπτή εκλογική ήττα μέσα σε έναν χρόνο, αναζητώντας παράλληλα οδούς αναγέννησης –παρότι ο Μανουέλ Βαλς ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν θα αλλάξει πολιτική και το όνειρο μιας συσπείρωσης της Αριστεράς παραμένει μακρινό.
Οσο για τη Μαρίν Λεπέν, την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου, αυτή έκρυβε την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να κατακτήσει κανένα νομό πίσω από καταγγελίες πως φταίνε «οι εκλογικές κομπίνες ανάμεσα στο UMP και το PS», το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα των νομαρχιακών εκλογών και αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι στις περιφερειακές εκλογές του Δεκεμβρίου το κόμμα της «έχει σοβαρές ελπίδες επιτυχίας σε τέσσερις – πέντε περιφέρειες» από τις 13 της χώρας.
Στην πραγματικότητα, οι περιφερειακές εκλογές είναι μόνο ένα από τα κρίσιμα ετάπ που πρέπει να περάσει ο Σαρκοζί προκειμένου να επιστρέψει στο Ελιζέ το 2017: μπορεί το Εθνικό Μέτωπο να μην πέτυχε τους πιο φιλόδοξους στόχους του την Κυριακή, ενίσχυσε όμως σημαντικά την εδαφική δικτύωσή του και, επιπλέον, το αναλογικό εκλογικό σύστημα των περιφερειακών εκλογών το ευνοεί περισσότερο.
Προηγείται σε κάθε περίπτωση, στα τέλη Μαΐου, το επανιδρυτικό συνέδριο του UMP, στο οποίο ο Σαρκοζί θέλει να δώσει νέο όνομα, νέο καταστατικό και νέο όραμα: είναι πράγματι ο μεγάλος νικητής των νομαρχιακών εκλογών, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εξόντωσε τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Και οι αντιπαλότητες που έχουν φέρει το UMP πολλάκις στο χείλος της διάλυσης τα τρία τελευταία χρόνια αναμένεται να κορυφωθούν το φθινόπωρο του 2017, οπότε θα διεξαχθούν οι εσωκομματικές εκλογές για το χρίσμα του προεδρικού υποψηφίου.
67
νομούς κατέκτησε η Δεξιά,από 40 που ήλεγχε
34
νομούς κέρδισε η Αριστερά, από 61 που ήλεγχε
1
νομός μόνο, η Λοζέρ, πέρασε από τη Δεξιά στην Αριστερά. Κανένας νομός δεν πέρασεστον έλεγχο της Ακροδεξιάς
62
νομαρχιακούς συμβούλους εξέλεξε η Ακροδεξιά, από μόλις έναν που είχε
2.418
συμβούλους εξέλεξε η Δεξιά
1.592
συμβούλους εξέλεξε η Αριστερά
34,46%
των ψήφων απέσπασε το δεξιό UMP από κοινού με το κεντρώο UDI
24,2%
των ψήφων απέσπασε το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα
23,59%
των ψήφων απέσπασε το Εθνικό Μέτωπο
50,01%
ήταν η αποχή