Χαστούκι τρίτο και φαρμακερό

«Η Μαρίν Λεπέν θέλει την εξουσία. Και βήμα βήμα την κατακτά». Είναι η αίσθηση που αποκόμισε και η ανησυχία που διατυπώνει ο πολιτολόγος Ιβ Μενί μετά τις εκλογές που διενεργήθηκαν την Κυριακή για την ανανέωση των 179 από τις 348 έδρες της γαλλικής Γερουσίας. Επειτα από ένα τριετές διάλειμμα, το Σώμα επέστρεψε στον έλεγχο της Δεξιάς. Η κυβερνώσα Αριστερά δέχθηκε ακόμη ένα εκλογικό ράπισμα, το τρίτο κατά σειρά την τελευταία χρονιά, έπειτα από τις δημοτικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές. Αλλά αυτά ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενα. Εκείνο που σοκάρει, είναι η επιβεβαίωση της «θεσμικής» ενδυνάμωσης της Ακροδεξιάς: πρώτη φορά στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, το Εθνικό Μέτωπο κατάφερε να μπει στη Γερουσία εκλέγοντας δύο γερουσιαστές, τον 26χρονο δήμαρχο του Φρεζίς Νταβίντ Ρασλίν και τον 45χρονο δήμαρχο της 7ης περιφέρειας της Μασσαλίας, Στεφάν Ραβιέ.

Οι γάλλοι γερουσιαστές εκλέγονται για εξαετή θητεία, κάθε τρία χρόνια όμως ανανεώνονται οι μισές έδρες της Γερουσίας με έμμεσες εκλογές –ψηφοφόροι είναι σε αυτή την περίπτωση οι επονομαζόμενοι «μεγάλοι εκλογείς», βουλευτές και γερουσιαστές των σχετικών περιφερειών, περιφερειακοί σύμβουλοι και, σε ποσοστό 95% επί του συνόλου των εκλογέων, δημοτικοί σύμβουλοι. Ετσι λοιπόν, συνολικά 87.000 μεγάλοι εκλογείς κλήθηκαν την Κυριακή στις κάλπες σε 64 περιφέρειες της Γαλλίας. Η Αριστερά είχε τον έλεγχο της Γερουσίας από το 2011, αλλά αυτό ήταν η εξαίρεση που επιβεβαίωσε τον κανόνα. Από το 1958 μέχρι σήμερα η Αριστερά είχε στα χέρια της το Σώμα για μόλις 37 μήνες –σε σύνολο 672. Δεν ήταν πάντα δεξιά η γαλλική Γερουσία. Μέχρι το 1974, κυριαρχούσε περισσότερο το Κέντρο. Σε κάθε περίπτωση, μετά το στραπάτσο των Σοσιαλιστών στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου όλοι θεωρούσαν βέβαιο ότι η Γερουσία θα επέστρεφε «στο φυσικό της χρώμα». Και έτσι έγινε. Η Αριστερά, που είχε 177 έδρες στην απερχόμενη Γερουσία, έχασε 21 έδρες πέφτοντας στις 156. Και η Δεξιά, που διέθετε 171 έδρες, κέρδισε 21 περνώντας τις 190. Στην Κορέζ, την περιφέρεια που έχει εκλέξει στο παρελθόν δήμαρχο, βουλευτή και πρόεδρο του περιφερειακού συμβουλίου τον Φρανσουά Ολάντ, οι Σοσιαλιστές έχασαν και τις δύο διαθέσιμες έδρες.

οΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΜΕΝΟΙ. Δύο έδρες κέρδισε για πρώτη φορά το Εθνικό Μέτωπο, μετά τους 11 δημάρχους που εξέλεξε, για πρώτη φορά, τον Μάρτιο και τους 23 ευρωβουλευτές που εξέλεξε, για πρώτη φορά, τον Μάιο. Υπολογίζεται μάλιστα ότι στις περιφέρειες όπου στήθηκαν κάλπες, το κόμμα τετραπλασίασε τις ψήφους του εξασφαλίζοντας 3.972 ψήφους έναντι 900 το 2008 και το 2004. Και φυσικά οι δύο νέοι γερουσιαστές του δεν εξελέγησαν μόνο χάρη στους «μεγάλους εκλογείς» του κόμματος, αλλά –όπως επισημαίνει το «Νουβέλ Ομπζερβατέρ» –και χάρη «σε πολυάριθμους δεξιούς και ανένταχτους μεγάλους εκλογείς, δυσαρεστημένους με τις πολιτικές επιλογές των επιτελείων των μεγάλων κομμάτων».

ΕΠΙ ΜΙΤΕΡΑΝ. Η Γερουσία βρισκόταν στα χέρια της Δεξιάς και επί Φρανσουά Μιτεράν. «Εκείνος μπορούσε να υπολογίζει σε μια σημαντική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση» σημειώνει ο Ιβ Μενί. «Ο Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται σήμερα σε μια πιο δύσκολη κατάσταση». Σε περίπτωση διαφωνίας, η Εθνοσυνέλευση έχει πάντα τον τελευταίο λόγο· η πλειοψηφία των δεξιών γερουσιαστών όμως μπορεί να κάνει τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη στην κυβέρνηση Ολάντ «σέρνοντας», καθυστερώντας και αναβάλλοντας συζητήσεις και ψηφοφορίες επί νομοσχεδίων.