Γεννήθηκε με την πιο σπάνια καρδιολογική πάθηση. Εάν δεν έβρισκε το κατάλληλο μόσχευμα, είχε 70% πιθανότητες να ζήσει μόνο μερικούς μήνες ακόμη. Σήμερα, η Αντζελα Ιρίζαρι είναι επτά ετών και ζει φυσιολογικά. Κι αυτό χάρη στη νέα μέθοδο δημιουργίας αγγείων στο εργαστήριο.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι δύο κοιλίες που διαθέτει η καρδιά συλλέγουν και αντλούν το αίμα. Η μία το προωθεί στους πνεύμονες όπου αναμειγνύεται με το οξυγόνο και η άλλη προωθεί το αίμα που έχει ήδη οξυγονωθεί στο κυκλοφορικό σύστημα.

Η Αντζελα γεννήθηκε το 2007 με μία λειτουργική κοιλία και μία που υπολειτουργούσε. Η νόσος αυτή ονομάζεται σύνδρομο υποπλασίας αριστερής καρδίας. Με τη μία κοιλία να είναι υπερδραστήρια ώστε να καταφέρνει να κάνει τη δουλειά και των δύο, ο οργανισμός της μικρής δεν είχε επαρκές οξυγόνο. Αυτό, με τη σειρά του, της προκαλούσε κυανώσεις, δηλαδή γινόταν μπλε και έπρεπε να διακομίζεται σε νοσοκομείο.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Την τελευταία δεκαετία οι καρδιοχειρουργοί μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους καταστάσεις σε παιδιά με μεταμόσχευση τεχνητών μοσχευμάτων που παρέκαμπταν τη δεύτερη κοιλία. Ομως η διαδικασία αυτή είχε πολλές πιθανότητες να προκαλέσει θρόμβους, λοιμώξεις και απόρριψη του συνθετικού μοσχεύματος, το οποίο επιπλέον δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί στον οργανισμό του βρέφους.

Η Αντζελα έως τους δέκα πρώτους μήνες της ζωής της είχε υποβληθεί σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις: η πρώτη ήταν πέντε ημέρες αφότου γεννήθηκε και η δεύτερη όταν ήταν οκτώ μηνών. Το περασμένο καλοκαίρι και σε ηλικία έξι ετών, η Αντζελα έπρεπε να υποβληθεί σε ακόμη μία επέμβαση προκειμένου να μπορέσει να ζήσει.

Τότε, ο δρ Κρίστοφερ Μπρέουερ ζήτησε από τους γονείς της την άδεια να εφαρμόσει στη μικρή μια νέα μέθοδο. Αυτό που θα έκανε ήταν να δημιουργήσει αιμοφόρα αγγεία στο εργαστήριο, τα οποία ως βάση θα είχαν κύτταρα από τον μυελό των οστών της μικρής. Ετσι, ο οργανισμός της δεν θα είχε πρόβλημα απόρριψης καθώς τα νέα, αληθινά αγγεία θα ήταν από δικά της κύτταρα και επιπλέον θα αναπτύσσονταν φυσιολογικά καθώς θα μεγάλωνε.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ.Η μικρή ασθενής έγινε η πρώτη στις ΗΠΑ που δέχθηκε μόσχευμα αιμοφόρων αγγείων. Οχι όμως από κάποιον δότη. Τα αγγεία που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο προέρχονταν από κύτταρα που πήραν οι γιατροί από τον μυελό των οστών της.

Η τεχνική δημιουργίας ανθρώπινων οργάνων έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια από ιάπωνες επιστήμονες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι επιστήμονες πήραν μυελό των οστών από την Αντζελα και τον διαχώρισαν από τα βλαστοκύτταρα, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν.

Ακολούθως, πήραν καθαρά βλαστοκύτταρα και τα έβαλαν πάνω σε έναν βιοδιασπώμενο σκελετό που είχε το σχήμα των αιμοφόρων αγγείων, δηλαδή σαν σωλήνα. Αυτό βοηθά τα κύτταρα να λάβουν το επιθυμητό σχήμα. Οταν ο σκελετός σε μερικές ώρες αρχίσει να διαλύεται, τα κύτταρα γύρω του είχαν δημιουργήσει τα επιθυμητά αγγεία.

Επόμενο βήμα ήταν η μεταμόσχευση. Η επέμβαση έγινε σε ειδικό παιδοκαρδιοχειρουργικό κέντρο στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο Χέβεν του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Επιπλοκές από την επέμβαση δεν υπήρξαν, αλλά η μικρή Αντζελα εκδήλωσε μια μικροβιακή λοίμωξη. Αυτό τρόμαξε στην αρχή τους γονείς της, αλλά τελικά το μόνο κακό που συνέβη ήταν να παραμείνει στο νοσοκομείο δύο εβδομάδες αντί μία.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ. Επίσης, με οδηγίες των γιατρών, τον πρώτο χρόνο μετά την επέμβαση η Αντζελα δεν πήγε σχολείο. Κι αυτό διότι το ανοσοποιητικό της σύστημα ήταν αδύναμο, λόγω των φαρμάκων, και υπήρχε φόβος να κολλήσει παιδικές ασθένειες, οι οποίες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για άτομα χωρίς άρτιο ανοσοποιητικό. Σήμερα, έναν χρόνο αργότερα, η Αντζελα έχει φυσιολογική ζωή.

Η μητέρα της Κλόντια είναι ενθουσιασμένη και θέλει η κόρη της να γίνει γιατρός ώστε να μπορεί να σώζει και αυτή ζωές, όπως σώθηκε και η ίδια.

Η Αμερικανική Αρχή Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε τη συγκεκριμένη ιατρική διαδικασία τον Νοέμβριο του 2009, με στόχο την επέκταση της δημιουργίας μοσχευμάτων από τα κύτταρα του ίδιου του ασθενούς. Κάτι που έχει εξελιχθεί τον τελευταίο χρόνο με τις εκτυπώσεις οργάνων.

Αισιοδοξία

«Είμαι βέβαιος πως η Αντζελαθα συνεχίσει φυσιολογικάτη ζωή της, θα πάει πανεπιστήμιο και θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή», δήλωσε ο δρ Κρίστοφερ Μπρέουερ, που ήταν υπεύθυνος για ολόκληρη της διαδικασία θεραπείας