Η εταιρεία στην οποία εργάζεται ο Πάτρικ Λάνγκεβουρτ του παραχώρησε πριν από δύο χρόνια ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Οι πρώτοι δύο μήνες ήταν γεμάτοι κακοτυχίες. Η χειρότερη εμπειρία που βίωσε με το ηλεκτρονικό του όχημα ο Λάνγκεβουρτ ήταν όταν βρέθηκε κάποια στιγμή πολύ μακριά από το Αμστερνταμ. Πέραν του ότι του είχε απομείνει μόλις 25% ενέργεια, του ήταν επίσης αδύνατο να εντοπίσει στον σχετικό χάρτη το κοντινότερο σημείο φόρτισης. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές του αυτοκινήτου, με γεμάτη μπαταρία θα έπρεπε να διανύει 160 χλμ. Οπως ανακάλυψε στη συνέχεια όμως, με το κρύο και τη γρήγορη οδήγηση το όχημα καταναλώνει περισσότερη ενέργεια.

Εκτοτε τα ηλεκτρικά οχήματα έχουν βελτιωθεί, το δίκτυο σταθμών φόρτισης στην Ολλανδία έχει επεκταθεί και οι οδηγοί έχουν εξοικειωθεί με τις ιδιαιτερότητες της ηλεκτρικής οδήγησης. «Ημουν φανατικός της βενζίνης», ομολογεί ο Λάνγκεβουρτ, ο οποίος εργάζεται σε μία εταιρεία που διαχειρίζεται δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας. «Τώρα πια δεν έχω βενζινοκίνητο αυτοκίνητο. Το πούλησα».

Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και λίγες αμερικανικές πολιτείες προωθούν πολύ τη χρήση ηλεκτρικών οχημάτων, με σκοπό να μειωθεί η μόλυνση και οι εκπομπές αερίων που οδηγούν στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Η Ολλανδία ωστόσο παρέχει τα περισσότερα κίνητρα στους οδηγούς. Τόσο ώστε να μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως εάν τα ηλεκτρικά οχήματα καθιερωθούν κάπου, θα είναι σίγουρα στην Ολλανδία· μια μικρή χώρα με μεγάλη περιβαλλοντική παράδοση.

Προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ηλεκτροκίνηση, οι ολλανδικές Αρχές αναπτύσσουν ένα ταχέως αναπτυσσόμενο εθνικό δίκτυο σταθμών φόρτισης στις πόλεις, αλλά και κατά μήκος των εθνικών οδών. Ειδικά στο Αμστερνταμ, στους ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων παρέχεται δωρεάν χώρος στάθμευσης. Οι φοροελαφρύνσεις είναι γενναίες, ενώ το κόστος λειτουργίας των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι φθηνότερο απ’ ό,τι των βενζινοκίνητων. Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζουν αρκετοί ειδικοί, η οδήγηση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κοστίζει τελικά όσο και η οδήγηση των συμβατικών.

Στην Ολλανδία ο αριθμός των ηλεκτρικών οχημάτων έχει οκταπλασιαστεί, φθάνοντας πέρυσι τις 7.500. «Σε κάποιες χώρες τα βλέπεις στον δρόμο, κυρίως στις πρωτεύουσες», σημειώνει ο Πέτερ Γιένσεν, ειδικός σε θέματα μαζικής μεταφοράς στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Παράλληλα όμως, το πείραμα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ολλανδία και στη Δανία αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα τεχνολογία. Οι πωλήσεις είναι χαμηλότερες των προσδοκιών πολιτικών και κατασκευαστών, αντιπροσωπεύοντας κάτω από το 1% των πωλήσεων των νέων οχημάτων –ακόμη και στην Ολλανδία. «Φαίνεται πως η βιομηχανία δεν έχει πείσει τους καταναλωτές ότι μπορούν να το κάνουν», επισημαίνει ο Γιένσεν. «Εάν αποτύχουν τα επόμενα χρόνια, πιστεύω ότι οι επενδυτές θα αποσυρθούν. Και αυτό θα είναι πρόβλημα», καταλήγει.

ΠΩΛΗΣΕΙΣ. Πέρυσι πουλήθηκαν παγκοσμίως 120.000 ηλεκτρικά οχήματα. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της εταιρείας Pike Research, έως το 2020 θα σημειωθεί 40% αύξηση των πωλήσεων. Το 2012, 52.000 ηλεκτρικά οχήματα πουλήθηκαν μόνο στις ΗΠΑ, η οποία διαθέτει 12.000 σημεία φόρτισης –αν και διάσπαρτα. Τα στατιστικά στοιχεία αφορούν αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα και υβριδικά που μπορούν να κινηθούν με φυσικό αέριο ή προπάνιο όταν η μπαταρία τελειώνει.

Πολλοί αναλυτές προέβλεπαν αρχικά ότι τα ηλεκτρικά οχήματα θα χρησιμοποιούνται ως δεύτερα σε μία οικογένεια. Περυσινή όμως έρευνα, της εταιρείας συμβούλων Accenture, κατέληξε πως, όσον αφορά τους ολλανδούς οδηγούς τουλάχιστον, οι περισσότεροι τα χρησιμοποιούν ως το κύριο αυτοκίνητο της οικογένειας.