Στο πλαίσιο των πειραμάτων που έκαναν επιστήμονες από το King’s College του Λονδίνου ανακάλυψαν ότι ζώα που δεν έφεραν τη γενετική διαφοροποίηση RASGRF-2 είχαν πολύ μικρότερη επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ.
Επεκτείνοντας τα πειράματα σε ανθρώπους, έθεσαν σε ακτινολογικές εξετάσεις εγκεφάλους 663 εφήβων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι από αυτούς έφεραν μία εκδοχή του γονιδίου είχαν υψηλότερη αντίδραση δοπαμίνης όταν έπιναν αλκοόλ, δηλαδή όσο περισσότερο αλκοόλ κατανάλωναν τόσο πιο ευτυχισμένοι αισθάνονταν.
Σε δεύτερη φάση, ζήτησαν από όλους τους εφήβους να ασχοληθούν με κάτι για το οποίο θα τους δινόταν υψηλή αμοιβή. Και πάλι όσοι εμφάνισαν περισσότερη δραστηριότητα στο νεοραβδωτό σώμα, το όργανο του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην έκκριση της δοπαμίνης, έφεραν το γονίδιο RASGRF-2.

Οταν, δύο χρόνια αργότερα, οι ερευνητές επικοινώνησαν με τους ίδιους εφήβους και τους ρώτησαν για τις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ, ανακάλυψαν ότι τα αγόρια με την ένοχη γενετική διαφοροποίηση (RASGRF-2) κατανάλωναν αλκοόλ αρκετά συχνά.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το εν λόγω γονίδιο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο το αλκοόλ ερεθίζει τον εγκέφαλο για να απελευθερώσει δοπαμίνη και επομένως προκαλεί το αίσθημα της ανταμοιβής και τελικά της ευχαρίστησης. Ετσι, το αλκοόλ δίνει ισχυρότερη αίσθηση ανταμοιβής σε ανθρώπους που έχουν αυτή τη γονιδιακή διαφοροποίηση, καθιστώντας περισσότερο πιθανό να γίνουν μέθυσοι.
Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «PNAS journal», οι ερευνητές δήλωσαν ότι πρόκειται για τα πρώτα σημαντικά αποτελέσματα, αλλά για να αποδειχθεί η συσχέτιση και να μετουσιωθεί σε θεωρία χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. Επίσης, θα πρέπει να γίνουν και εξετάσεις σε κορίτσια.

Εντούτοις, έσπευσαν να διευκρινίσουν πως στο μέλλον τέτοιες εξετάσεις θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, καθώς είναι πιθανό να βοηθούν στην πρόβλεψη σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάχρηση αλκοόλ ώστε να βρεθούν φάρμακα που να σταματούν τη δράση του γονιδίου.