Είμαι αγανακτισμένη με τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Στρος – Καν, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε έξυπνος άνθρωπος. Δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση εάν πάει η υπόθεση στο αρχείο επιτρέποντας στον πρώην γενικό διευθυντή του ΔΝΤ να θέσει υποψηφιότητα και ενδεχομένως να νικήσει. Βρισκόμαστε ενώπιον ενός σεναρίου τόσο παλιού όσο παλιός είναι ο κόσμος. Σε αυτό το σενάριο, το θύμα μετατρέπεται σε θύτη και ο θύτης σε θύμα. Κάτω από τα φώτα των προβολέων έμεινε τώρα μόνο η καμαριέρα και όχι ο βιαστής. Ο DSK είναι ένοχος. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι της επιτέθηκε σεξουαλικά. Το γεγονός ότι μια φτωχή γυναίκα σκέφτηκε να αποκομίσει οικονομικά οφέλη από την κακοτυχία της είναι απολύτως κατανοητό. Ο εισαγγελέας αποσύρει τις κατηγορίες όχι επειδή δεν πιστεύει πια στον βιασμό, αλλά επειδή είναι πεπεισμένος ότι δεν μπορεί να κερδίσει τη δίκη. Ο DSK έχει μια ομάδα ακριβοπληρωμένων δικηγόρων, τους οποίους δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι εισαγγελείς.