«Ξινό» κρασί για τους Γάλλους

Οίνος ευφραίνει καρδίαν, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Τελευταία, όμως, ο

οίνος δεν ευφραίνει ιδιαίτερα την… καρδίαν των Γάλλων. H χώρα τους, μια χώρα

με μεγάλη παράδοση και ιστορική δύναμη στον τομέα του κρασιού, δείχνει να

χάνει το τρένο της παγκοσμιοποίησης. Την ίδια ώρα, η Αυστραλία μοιάζει να έχει

καταλάβει στο τρένο αυτό θέση… μηχανοδηγού!

H Γαλλία παραμένει, μαζί με την Ιταλία, η μεγαλύτερη οινοπαραγωγός χώρα στον

κόσμο και εξακολουθεί να κατέχει τα σκήπτρα της κατανάλωσης κρασιού

παγκοσμίως. Επιπλέον, και οι έξι εμπορικότερες και δημοφιλέστερες ποικιλίες

του κόσμου (merlot, cabernet-sauvignon, syrah, pinot, sauvignon και

chardonnay) από γαλλικούς αμπελώνες προέρχονται. Στον τομέα των εξαγωγών,

όμως, εκεί όπου «μετριέται» πραγματικά η δύναμη, τα νέα που έδωσε στη

δημοσιότητα η Διεθνής Οργάνωση Αμπελώνων και Κρασιού (OIV) δεν είναι ευχάριστα

για τη χώρα με τις 450 ονομασίες ελεγχόμενης προέλευσης. Το μερίδιό της επί

των παγκόσμιων εξαγωγών μειώθηκε από 23% το 2001 σε 18% το 2005 την ώρα που η

παγκόσμια κατανάλωση αυξάνεται, την τελευταία δεκαετία, κατά ένα εκατομμύριο

εκατόλιτρα τον χρόνο. «H αγορά του κρασιού έχει διεθνοποιηθεί, αυτό είναι

σαφές», λέει ο Πατρίκ Εγκρέν, στέλεχος της OIV και ειδήμων στον τομέα.

«Σήμερα, το 33% των κρασιών καταναλώνονται εκτός της χώρας παραγωγής τους

έναντι 18% στις αρχές της δεκαετίας του 1990».

Αλαζονεία. H Γαλλία δείχνει να έπεσε στην παγίδα της αλαζονείας… H

αυτοπεποίθηση που της ενέπνεε η δύναμή της την εμπόδισε να «δει» την απειλή

που εκπροσωπούν τα κρασιά του Νέου Κόσμου (της Αυστραλίας, της Χιλής, της

Αργεντινής, των ΗΠΑ, της Νότιας Αφρικής…), κρασιά που έχουν αυξήσει το

μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά εξαγωγών από μόλις 3% το 1995 σε 23% το

2005. Ειδικά η Αυστραλία, έχει δεκαπλασιάσει τα τελευταία δέκα χρόνια τους

αμπελώνες της και έχει πενταπλασιάσει τις εξαγωγές της, φτάνοντας το 2005 να

εξάγει το ήμισυ της ποσότητας που εξάγει η Γαλλία.

Ισχυροποιούνται στις εξαγωγές Ιταλοί και Ισπανοί

Ο κίνδυνος για τους Γάλλους οινοπαραγωγούς δεν ακούει μόνο στο όνομα Νέος

Κόσμος. Από το 2003 μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο, ο όγκος του γαλλικού κρασιού που

εξάγεται μειώνεται ενώ ο όγκος των εξαγωγών των δύο ιστορικών αντιπάλων του,

των ισπανικών και των ιταλικών κρασιών, αυξάνεται. Όσον αφορά την Ιταλία, οι

ειδικοί αποδίδουν την τάση αυτή στη μόδα της ιταλικής κουζίνας και στην

πολυπληθέστατη ιταλική διασπορά, που έχει ανοίξει ιταλικά εστιατόρια σε κάθε

γωνιά του κόσμου. Όσον αφορά την Ισπανία, η αυξητική τάση πιστώνεται στη ζέση

με την οποία η χώρα προστατεύει την εικόνα του κρασιού ως πολιτισμικού

προϊόντος – με τον τρόπο αυτό μάλιστα χαρακτηρίζει το κρασί και η ισπανική

νομοθεσία από το 2003. Το μόνο βέβαιο είναι πως τα επόμενα χρόνια ο παγκόσμιος

χάρτης του κρασιού θα συνεχίσει να μετασχηματίζεται. Και οι Γάλλοι

οινοπαραγωγοί θα πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους προκειμένου να μη δουν τη

θέση τους σε αυτόν να συρρικνώνεται κι άλλο.