Ο πόλεμος της αρκούδας

Ο πόλεμος της αρκούδας μαίνεται στα Πυρηναία Όρη. Στις απότομες

βουνοπλαγιές που χωρίζουν τη Γαλλία από την Ισπανία γίνονται προσπάθειες να

αποκατασταθεί ο πληθυσμός τους, όμως κάποιοι έχουν αντίθετη γνώμη.

Για τους κτηνοτρόφους οι αρκούδες είναι κόκκινο πανί. Τέλη Αυγούστου, ο Γάλλος

Αλέν Ρεν, πρόεδρος μιας οικολογικής οργάνωσης, προγραμμάτιζε ένα ταξίδι στη

Σλοβενία για να αγοράσει… αρκούδες. Αρκετοί στα Πυρηναία εύχονταν να γίνει

κάτι και να μείνει εκεί. Αυτό όμως αποκλείεται. H γαλλική αποστολή θα

επιστρέψει πάση θυσία και όπως ελπίζεται θα μεταφέρει και πέντε θηλυκές

αρκούδες. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος του ταξιδιού της, ώστε να

αποκατασταθεί ο υπό εξαφάνιση πληθυσμός των καφέ θηλαστικών στα Πυρηναία.

Τα πρόβατα

Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, όμως, είναι εξαγριωμένοι. Αν επιστρέψουν οι

αρκούδες, προειδοποιούν, θα έχουν ως κύριο γεύμα τα μικρά, γευστικότατα

πρόβατά τους… Δεν έχουν και άδικο, αφού η πλούσια βλάστηση της περιοχής και

οι απόκρημνες πλαγιές παρέχουν τις κατάλληλες συνθήκες διατροφής των κοπαδιών

τους. «Είναι μικρότερα σε μέγεθος τα πρόβατα που μεγαλώνουν στο βουνό αλλά το

κρέας τους είναι πιο γευστικό» επισημαίνει ο Ζαν Πιερ Μιρούζ, η οικογένεια του

οποίου ασχολείται επί τέσσερις γενιές με την κτηνοτροφία στην περιοχή.

Ο Μιρούζ μιλάει έχοντας γνώση. Έχασε ήδη 180 πρόβατα τον Ιούνιο από επίθεση

αρκούδας και δεν είναι τυχαίο που γι’ αυτόν η λέξη αρκούδα είναι συνώνυμο της

καταστροφής. Τη φονική επίθεση της αρκούδας στα πρόβατά τους παρακολούθησε με

τα κιάλια ο πατέρας του ανήμπορος να κάνει το παραμικρό. Σε δυσμενή θέση

σήμερα, υποστηρίζει πως δεν θα αντέξει τον ανταγωνισμό που δημιουργείται από

το φτηνό εισαγόμενο κρέας από τη Νέα Ζηλανδία.

ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΙΕΣ για την επιστροφή των αρκούδων στα Πυρηναία και τα

προβλήματα με τις οικολογικές οργανώσεις μετρούν ήδη μια δεκαετία. Από τα μέσα

του 1990, ο αριθμός των καφέ αρκούδων μειώθηκε κυρίως λόγω του κυνηγιού και

σήμερα έχουν απομείνει μόλις δέκα. Το 1996, δύο αρκούδες από τη Σλοβενία, η

Μέλμπα και η Ζίβα, μεταφέρθηκαν στη Γαλλία και αφέθηκαν ελεύθερες στα

Πυρηναία. Έτσι άρχισε ουσιαστικά το πρόγραμμα αποκατάστασης του πληθυσμού

τους. Ένα χρόνο αργότερα όμως, ένας έφηβος κυνηγός σκότωσε τη Μέλμπα. «Από

οικολογική άποψη, η αρκούδα δεν είναι απαραίτητη», επισημαίνει ο Ρεν. «Όμως η

περιοχή απαιτεί μια ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση».

H Κανέλα ξεσήκωσε τους οικολόγους

TO KINHMA για την επιστροφή των αρκούδων στη φύση των Πυρηναίων γνώρισε

πρωτοφανή απήχηση. Ένας κυνηγός σκότωσε την Κανέλα, μία από τις περίπου 10

εναπομείνασες αρκούδες, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν όχι μόνο οικολόγοι

αλλά και απλοί πολίτες. Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ έκανε λόγο για «μεγάλη

απώλεια για την βιοποικιλότητα στη Γαλλία και στην Ευρώπη».

Ύστερα από τις επιθέσεις κατά των αρκούδων και άλλων άγριων ζώων στα Πυρηναία,

η γαλλική κυβέρνηση προχωρεί βήμα βήμα. Τα πρόβατα στην περιοχή φτάνουν τις

580.000 ενώ το κόστος μιας αρκούδας αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Ήδη απαγορεύτηκε η

απελευθέρωση άλλων αρκούδων προς ικανοποίηση των περισσότερων τοπικών ηγετών

που επισημαίνουν: «Είναι δύσκολο να είσαι κτηνοτρόφος σε αυτά τα βουνά. Ας μην

προσθέτουμε κι άλλες δυσκολίες». Οι οικολόγοι πιστεύουν ότι η λύση μπορεί να

βρεθεί αν γίνει σωστή χρήση των επιδοτήσεων και οι κτηνοτρόφοι πληρώσουν για

την προστασία των ζώων τους βοσκούς είτε αγοράζοντας ειδικούς σκύλους. Αρκετοί

από το οικολογικό κίνημα, όμως, έχουν αρχίσει να μιλούν και για την

αποκατάσταση του πληθυσμού των λύκων στα Πυρηναία. Ο Μιρούζ σηκώνει τα χέρια

ψηλά: «Αυτό θα ήταν το τέλος μας».

LINK:

www.bearbiology.com/

Επιμέλεια: Ρένα Δημητρίου