H Tεχεράνη γιορτάζει τον… Άγιο Bαλεντίνο

H κίνηση στην κεντρική λεωφόρο Σαριατί είναι αφόρητη. Νύχτωσε από νωρίς. Τα

πεζοδρόμια φωτίζονται από τις πολύχρωμες βιτρίνες των καταστημάτων. Παραμονή

του Αγίου Βαλεντίνου, ο κόσμος ψάχνει για δώρα. Κάποιοι έχουν βγει για δείπνο.

Βρισκόμαστε στη Βόρεια Τεχεράνη, την Τεχεράνη των πλουσίων.

Ο συνοδός μας ο Αλί, ένας νεαρός επιχειρηματίας, ψάχνει μια θέση για να

παρκάρουμε. Θέλει να ψωνίσει δώρα για τη γυναίκα του. Σταματάμε μπροστά στο

«Χανέ ι Τζαβάν» («Το Νέο Σπίτι»), ένα πολύ γνωστό στην περιοχή κατάστημα

χειροποίητων αντικειμένων. Ένα αυτοκόλλητο στην πόρτα απεικονίζει ένα

γυναικείο κεφάλι καλυμμένο αυστηρά με κατάμαυρο ισλαμικό μαντίλι: «Προσέξτε το

χετζάμπ σας (σ.σ.: ισλαμική μαντίλα)», γράφει από κάτω. «Δεν δεχόμαστε

γυναίκες χωρίς χετζάμπ».

Το κατάστημα είναι γεμάτο κόκκινες καρδιές όλων των μεγεθών, κόκκινα κεριά για

ρομαντικά γεύματα, αφίσες που γράφουν στα αγγλικά «Σε σκέφτομαι» και «Σε

φιλώ». Κόσμος πολύς, γυναίκες και άνδρες ψωνίζουν. Οι γυναίκες φορούν

πολύχρωμα μαντίλια που καλύπτουν ελαφρά μόνο το πίσω μέρος του κεφαλιού,

αφήνοντας τα καλοχτενισμένα μαλλιά να πέφτουν γύρω από πρόσωπα με προσεγμένο

μακιγιάζ. Οι πωλήτριες, με έντονα βαμμένα νύχια οι περισσότερες, τρέχουν δεξιά

και αριστερά.

Κόκκινες καρδιές

«Πριν από λίγα χρόνια ο Άγιος Βαλεντίνος δεν ήταν γνωστός στο Ιράν. Με τις

νέες γενιές που δεν θυμούνται τον πόλεμο με το Ιράκ και με τη χαλάρωση των

περιορισμών που έφερε ο Χαταμί, μαζί με τα Puma, τα Adidas, τα Nike και τα

ηλεκτρονικά γκάτζετ, μας ήρθε και ο Άγιος Βαλεντίνος», λέει ο Άρες, νέος

επιχειρηματίας που εισάγει ακριβά ρούχα στο Ιράν.

Φεύγουμε από το «Νέο Σπίτι» φορτωμένοι κόκκινες καρδιές. Λίγο πιο κάτω

μπαίνουμε σε ένα κατάστημα καλλυντικών. Δεκάδες μάρκες και είδη μακιγιάζ,

κραγιόν και μανόν, είναι τακτοποιημένα δίπλα σε κουτιά βαφής μαλλιών πάνω στα

οποία οι αρχές έχουν κολλήσει άσπρα αυτοκόλλητα για να σκεπάσουν τα κεφάλια

των Δυτικών μανεκέν που απεικονίζονται – φυσικά – χωρίς μαντίλα. «Αυτό είναι

το Ιράν σήμερα. Όλα απαγορεύονται και όλα επιτρέπονται φτάνει να βρεις τον

τρόπο, που πολλές φορές είναι αστείος», σχολιάζει με πικρία ο ηλικιωμένος

κύριος που κρατά το ταμείο. Μπαίνουμε πάλι στο αυτοκίνητο και φτάνουμε στην

οδό Τζόρνταν, πάντα στν Βόρεια Τεχεράνη. Μονόδρομος με δύο λωρίδες και με

ασφυκτική κίνηση. Παρά το κρύο, τα παράθυρα των αυτοκινήτων είναι ανοιχτά. «Ο

δρόμος αυτός κανονικά δεν έχει κίνηση αλλά από νωρίς το βράδυ δεν πέφτει

καρφίτσα», χαμογελά ο Αλί. «Είναι ένα από τα πιο «καυτά» σημεία της

Τεχεράνης». Πράγματι, χέρια κινούνται, ψίθυροι ακούγονται, γυναικεία γελάκια,

πειράγματα, προσκλήσεις για ραντεβού.

«Ντράιβ-ιν φλερτ»

«Βλέπεις το αγόρι ή το κορίτσι, μιλάς λίγο από το ανοιχτό παράθυρο. Συνήθως τα

αγόρι δίνει τον αριθμό του κινητού του στο κορίτσι και αν αυτό τηλεφωνήσει

αρχίζουν να βλέπονται», συνεχίζει ο Αλί. «Όλοι στην Τεχεράνη γνωρίζουν τι

γίνεται εδώ. Πολλοί γονείς δεν πιστεύουν ότι τα δικά τους παιδιά βρίσκονται

εδώ, άλλοι το ξέρουν και κάνουν τα στραβά μάτια». Ο Αλί μάς δείχνει ένα άδειο

αυτοκίνητο της Κομιτέ, της αστυνομίας ισλαμικών ηθών, παρκαρισμένο στην γωνία.

«Όταν τα πράγματα αγριεύουν, η Κομιτέ αρχίζει τους ελέγχους».

«Όπως στα πάρτι: ρισκάρεις και πηγαίνεις»

ΑΦΗΝΟΥΜΕ πίσω μας το «ντράιβ-ιν φλερτ» και πηγαίνουμε σε ένα

καφε-εστιατόριο. Ζευγάρια νέων τρώνε και συζητούν ήσυχα. Κάποιοι είναι

παντρεμένοι. Άλλοι όχι. «Αν η Κομιτέ σταματήσει κάποιο ζευγάρι που δεν είναι

παντρεμένο, αρχίζουν τα προβλήματα», λέει η Αρεζού, που έχει βγει ραντεβού με

τον φίλο της. «Μας πάνε στο Τμήμα και από εκεί τηλεφωνούν στους γονείς μας. Αν

αυτοί έρθουν και μας καλύψουν, τη γλιτώσαμε. Αν όχι, πάμε στο Αυτόφωρο. Από

εκεί και πέρα, όλα μπορεί να συμβούν». Ο φίλος της ο Αμίρ κουνά το κεφάλι του:

«Είναι όπως τα πάρτι με αλκοόλ και χορό, που γίνονται εδώ και χρόνια στην

Τεχεράνη. Ρισκάρεις και πηγαίνεις. H αλήθεια βέβαια είναι ότι σήμερα, οι

πιθανότητες να σε πιάσουν για όλα αυτά είναι πολύ μικρότερη από παλαιότερα».

Ο Αμίρ και πολλοί άλλοι νέοι είναι απογοητευμένοι από τον πρόεδρο Χαταμί, τον

οποίο κατηγορούν ότι δεν κατάφερε να αντισταθεί στις πιέσεις των συντηρητικών.

Ανθρώπινα αντανακλαστικά

«Οι περισσότεροι νέοι στην Τεχεράνη φοβούνται το σύστημα, δεν εμπιστεύονται

πια τον Χαταμί, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον δεν είναι διαθετειμένοι να

ξανακατέβουν στους δρόμους», μας λέει ο Μάλκολμ, ένας Ευρωπαίος παρατηρητής

που ζει χρόνια στο Ιράν. «Άλλωστε, μια σημαντική μερίδα τους, βουλιάζει απαλά

στις ηδονές του δυτικότροπου καταναλωτισμού ή προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει

χρήματα για να το κάνει. Τα πάρτι, το αλκοόλ, το μακιγιάζ και το παράνομο

φλερτ είναι περισσότερο ανθρώπινα αντανακλαστικά, παρά αντίσταση κατά του

συστήματος».