Οι Kομμουνιστές «βλέπουν» την ταπείνωση

«Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο μαγείρεμα των ψήφων», αναστέναξε ένας

αξιωματούχος του Κομμουνιστικού Κόμματος. «Πώς γίνεται αυτό;», τον ρώτησα

έκπληκτος. «H κυβέρνηση έχει δώσει εντολή στις τοπικές αρχές να κρατήσουν τον

συνολικό αριθμό των ψήφων μας κάτω από ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Όμως, για να

γίνει αυτό, οι γραφειοκράτες θα πρέπει να μας δώσουν ένα καπέλο».

Δεν χρειάζεται να το πω, αυτό το κρύο αστείο δεν λέει όλη την ιστορία. Το

Κομμουνιστικό Κόμμα (KPRF) μπορεί να βρίσκεται σε κρίση, έχει όμως ακόμη

πολλούς υποστηρικτές που θα το ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές. Παρ’ όλα

αυτά, είναι γεγονός ότι το κόμμα δεν ήταν ποτέ σε χειρότερη κατάσταση

παραμονές εκλογών.

H φετινή λίστα του Κομμουνιστικού Κόμματος, συγκροτημένη ύστερα από

περίπλοκους συμβιβασμούς και αδελφοκτόνους καβγάδες, θα οδηγήσει σίγουρα

μεθαύριο σε απογοητεύσεις. Ο πρώην κυβερνήτης του Κράσνονταρ, Νικολάι

Κοντρατένκο, γνωστός έξω από την περιοχή του για τις εκφρασμένες αντισημιτικές

απόψεις του, καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στη λίστα. Ο μοναδικός εργάτης στην

κοινοβουλευτική ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Βασίλι Σαντίμπιν, δεν

κατάφερε να μπει στη λίστα, ούτε η ηθοποιός Γιελένα Ντραπέκο. Τα κατάφεραν

κάποιοι από τον επιχειρηματικό κόσμο, αν και για να είμαστε δίκαιοι ήταν

λιγότεροι απ’ ό,τι αναμενόταν.

Το τέλμα

H παρουσία του Κοντρατένκο στη δεύτερη θέση σηματοδοτεί το τέλος των

προσπαθειών εκ μέρους των μεταρρυθμιστών κατά την εκλογική χρονιά να

παρουσιαστεί το κόμμα ως προοδευτικό, με αριστερή απόκλιση και σύγχρονο. H

τρόικα, με επικεφαλής όπως πάντα τον Γενάντι Ζιουγκάνοφ, είναι σύμβολο της

ανικανότητας του κόμματος να βγει από το τέλμα της εθνικιστικής-συντηρητικής

πολιτικής. Οι ηγέτες του κόμματος έδωσαν τέλος στις προσπάθειες να

προσελκύσουν νέους υποστηρικτές από την εργατική τάξη, τους διανοούμενους και

τους νέους ψηφοφόρους. Με αυτόν τον τρόπο εγκατέλειψαν τις ελπίδες για

περισσότερες έδρες στη Δούμα. Ένα παράδειγμα της σύγχυσης που επικρατεί στο

κόμμα ήταν το φόρουμ «Το Μέλλον της Αριστεράς» που οργανώθηκε τον περασμένο

Νοέμβριο. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του κόμματος, η προσκεκλημένη Σούζαν

Τζορτζ θα μιλούσε σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γενάντι Ζιουγκάνοφ. Όχι

μόνο δεν ρωτήθηκε η Σούζαν Τζορτζ αλλά τα σχέδια αυτά ήταν άγνωστα ακόμη και

σε μέλη της οργανωτικής επιτροπής της διάσκεψης. Δυο μέρες πριν αρχίσει το

φόρουμ, ξέσπασε το σκάνδαλο. H ιστοσελίδα του κόμματος ήθελε να προσελκύσει το

ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης με αυτόν τον παράξενο τρόπο, χωρίς να σκεφτεί

τις πολιτικές συνέπειες – οι οποίες ήταν καταστροφικές. Πολλοί από τους

συνέδρους ακύρωσαν τη συμμετοχή τους, ενώ και η ίδια η Σούζαν Τζορτζ αρνήθηκε

να μεταβεί στη Μόσχα, επιστρέφοντας το εισιτήριο λίγες ώρες πριν από την

πτήση. Δεν εμφανίστηκαν ούτε ο Ζιουγκάνοφ ούτε άλλοι ανώτατοι ηγέτες του

κόμματος.

Κι ύστερα ήλθε η «βόμβα» του βουλευτή Λεονίντ Μαγιέφσκι. Την περασμένη

εβδομάδα, ο Μαγιέφσκι μίλησε δημόσια για τους δεσμούς του κόμματος με τον

Μπορίς Μπερεζόφσκι. H σχέση με τον Μπερεζόφσκι ήταν γνωστή, όμως ο Μαγέφσκι

έγινε πρώτη είδηση όταν είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι ο ίδιος είχε συμμετάσχει

σε συνομιλίες ανάμεσα στον Μπερεζόφσκι και τον ιδεολόγο του κόμματος Αλεξάντερ

Κράβετς στο Λονδίνο. H ηγεσία απέπεμψε αμέσως τον Μαγέφσκι από τη Δούμα.

Θυμήθηκαν ξαφνικά ότι δεν ήταν καθόλου κομμουνιστής, αλλά ένας επιχειρηματίας

και μεσάζων για διάφορες εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Οι ψηφοφόροι

Για όλα αυτά, τον τελευταίο λόγο θα έχουν οι ψηφοφόροι. Προς το παρόν οι

απαισιόδοξοι προβλέπουν φιάσκο την ημέρα των εκλογών ενώ οι αισιόδοξοι

διατηρούν την ελπίδα ότι πολλοί, που έχουν προτιμήσει ως τώρα να παραμείνουν

σιωπηλοί, θα ψηφίσουν το κόμμα. Αυτό έχει ξαναγίνει. Όμως οι φετινές εκλογές

είναι διαφορετικές. Οι παραδοσιακοί και οι συντηρητικοί που κάποτε ψήφιζαν

τους Κομμουνιστές, πέρασαν μαζικά στην Ενωμένη Ρωσία, το κόμμα που πληρώνει

τις συντάξεις τους. Ακόμη και στην Αριστερά, το Κομμουνιστικό Κόμμα προκαλεί

τέτοια αηδία σήμερα, που πολλοί θα προτιμήσουν να μείνουν στο σπίτι ή να

ψηφίσουν «εναντίον όλων των υποψηφίων».

Όλα τα στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι Κομμουνιστές θα καταποντιστούν

την ημέρα των εκλογών. Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά. Οι πολιτικές

ήττες αποτελούν τρόπο ζωής για τους Κομμουνιστές από το 1996, αλλά αυτή η

εκλογική ήττα μπορεί να είναι διαφορετική γιατί αν το Κρεμλίνο πετύχει το

στόχο του, το κόμμα όχι απλώς θα ηττηθεί αλλά θα εξευτελιστεί. Αυτό θα

μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για τους οπαδούς του και τους ηγέτες

του.

Ο Μπόρις Καγκαρλίτσκι είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών για την Παγκοσμιοποίηση.