Η δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας στο Ακουγιού της

Μερσίνας παραπέμφθηκε τελικά στις καλένδες, ύστερα από τη χθεσινή απόφαση της

τουρκικής κυβέρνησης να ματαιωθεί επ’ αόριστον η κατασκευή του.

Τέλος στο Ακουγιού. Οι πολυάριθμες διαδηλώσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων

και η αντίθεση της τουρκικής κοινωνικής αντιπολίτευσης συνέβαλαν πολύ προς

αυτή την κατεύθυνση

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος με δηλώσεις του είχε

αφήσει τις προηγούμενς ημέρες να εννοηθεί ότι «διατηρούσε επιφυλάξεις για τη

χρήση της πυρηνιικής ενέργειας», διέκοψε χθες το μεσημέρι για λίγο τη

συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για να ανακοινώσει στους δημοσιογράφους

τη σχετική απόφαση.

Η Τουρκία άρχισε τη συζήτηση της κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής

ενέργειας πριν από 30 χρόνια, με σκοπό να δώσει λύση στο ενεργειακό της

πρόβλημα. Ως πρώτο βήμα ιδρύθηκε τότε ο Τουρκικός Οργανισμός Ατομικής

Ενέργειας.

Ιστορία

Το Ακουγιού, που θα ήταν το πρώτο μιας σειράς πυρηνικών εργοστασίων, είχε

δημοπρατηθεί το 1996 και η ανάθεσή του αναβλήθηκε έκτοτε 8 φορές, κυρίως λόγω

του μεγάλου κόστους του. Η κατασκευή του θα στοίχιζε 5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η τελευταία μάλιστα αναβολή στη διενέργεια του διαγωνισμού για την κατασκευή

του δόθηκε μετά την άρνηση του τουρκικού υπουργείου Οικονομικών να εγγυηθεί τη

χρηματοδότηση του έργου και τη γνωμοδότησή του ότι «το μεγάλο κόστος του έργου

θα επηρεάσει αρνητικά το οικονομικό πρόγραμμα της χώρας».

Τρία κονσόρτσιουμ συμμετείχαν στον διαγωνισμό (ένα καναδικό, ένα

αμερικανο-ιαπωνικό και ένα γαλλο-γερμανικό). Από αυτά, το αμερικανο-καναδικό

φαίνεται πως ασκούσε μεγάλη πίεση στην τουρκική κυβέρνηση μέσω της

αμερικανικής, ώστε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο Ετζεβίτ

«προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο διά των αναβολών ώστε να μη χάσει την

αμερικανική υποστήριξη στο έργο του Αγωγού Πετρελαίου Μπακού – Τζεϊχάν».

Αποφασιστικής σημασίας πρέπει να ήταν και το γεγονός ότι η περιοχή του

Ακουγιού βρίσκεται πάνω στο «ρήγμα Νότιας Τουρκίας» και το γεγονός πως δεν

είχε βρεθεί ακόμα λύση στο θέμα της αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων.

Ο ρόλος που έπαιξε, όμως, η κοινωνική αντιπολίτευση και οι περιβαλλοντικές

οργανώσεις στη ματαίωση του προγράμματος πυρηνικής ενέργειας της Τουρκίας,

πρέπει επίσης να επισημανθεί. Μία μόνον οργάνωση, η «Συσπείρωση Κατά της

Πυρηνικής Ενέργειας», συγκέντρωσε τους τελευταίους τρεις μήνες και έστειλε

στον υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Τζουμχούρ Έρσουμερ, ψήφισμα με 100

χιλιάδες υπογραφές.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 15 περίπου χρόνια που βρίσκεται στην

επικαιρότητα η κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού, καμία

κυβέρνηση δεν τόλμησε να πάρει την απόφαση ανάθεσης του έργου, παρά τις

θετικές γνωμοδοτήσεις του Τουρκικού Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και παρέδιδε

τη σκυτάλη για τη λήψη απόφασης στην επομένη.

«Εγκύκλιος συσκότισης»

Η Τουρκία έχει ενεργειακό πρόβλημα. Τον περασμένο μήνα υπέγραψε οκταετή

συμφωνία με τη Βουλγαρία για την αύξηση σε 33,6 δισ. κιλοβατώρες (από 23,7 που

έπαιρνε μέχρι σήμερα) ηλεκτρικού ρεύματος έναντι 3,55 σεντς την κιλοβατώρα.

Επίσης το υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων υπέβαλε την περασμένη Πέμπτη

(20.7) προς έγκριση στον πρωθυπουργό Έτζεβίτ το «Πακέτο Εξοικονόμησης

Ηλεκτρικής Ενέργειας», γνωστό στην τουρκική κοινή γνώμη ως «η Εγκύκλιος

Συσκότισης». Η εγκύκλιος προβλέπει, μεταξύ άλλων, την ελαχιστοποίηση της

ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιείται στους δημόσιους οργανισμούς. Κανένα

δημόσιο κτίριο δεν θα φωτίζεται τη νύχτα. Τη μείωση στο μισό του φωτισμού

στους δρόμους ­ εκτός από τα επικίνδυνα σημεία και σταυροδρόμια. Την

ελαχιστοποίηση του χρόνου φωτισμού των φωτεινών διαφημίσεων και των προσθηκών

των καταστημάτων, καθώς και προγραμματισμένες κατά περιοχές διακοπές ρεύματος

από τον Οκτώβριο.