ΣΗΜΑΤΑ

… χαρακτήρισε η «Φιγκαρό» τις δηλώσεις Ζοσπέν στις ΗΠΑ. Για «αμερικανική

οδό» των σοσιαλιστών γράφουν άλλοι. Η «Λιμπερασιόν» παραθέτει κατάπληκτη τα

γαλλικά εγκώμια για τον Κλίντον. Κατά τη «Μοντ», Γαλλία και Αμερική

«εγκαταλείπουν πλέον τα κλισέ που χρησιμοποιούσαν η μία για την άλλη». Ως

τώρα, η κριτική των σοσιαλιστών για το αμερικανικό μοντέλο επέμενε στο ότι η

αύξηση της απασχόλησης αφορούσε «ψευτοθέσεις», δουλειές του ποδαριού. Αλλά ο

Ζοσπέν ήθελε να είναι εντάξει. «Η ιδέα μου για τις ΗΠΑ έχει αλλάξει ­ είπε. ­

Το πρώτο μάθημα που πήραμε είναι ότι εδώ οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας,

αντίθετα απ’ ό,τι λέγαμε και ίσως πιστεύαμε, δεν είναι θέσεις ανειδίκευτων ή

περιστασιακές. Είναι θέσεις κανονικές, ιδίως στους κλάδους τεχνολογίας και

υπηρεσιών. Έχουμε πολλά να μάθουμε απ’ αυτή την ανάπτυξη των τομέων αιχμής».

… του Ζοσπέν στον «εσωτερικό δυναμισμό της αμερικανικής οικονομίας»,

αποτελούν κατά τη «Λιμπερασιόν» μήνυμα για μια απροκατάληπτη θεώρηση των

μέτρων των ΗΠΑ κατά της ανεργίας. Το μήνυμα, λέει η εφημερίδα, απευθύνεται

γενικά στη γαλλική κοινή γνώμη, αλλά και ιδιαίτερα, στο κόμμα του Ζοσπέν.

Πρόκειται για οπτική εντελώς διαφορετική από εκείνη που καλλιεργούσε μέχρι

σήμερα η αριστερά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Γυρίζοντας στο Παρίσι, ο Ζοσπέν

βρήκε επιχειρηματίες και συνδικάτα να συνεχίζουν, ατέλειωτα, τις

διαπραγματεύσεις τους για το 35ωρο, που θα γίνει υποτίθεται θεσμός από το

2000. Πολλοί διερωτώνται, γράφει ένας σχολιαστής, πόσο αμερικανικό νερό θα

βάλουν ως τότε οι Γάλλοι στο κρασί τους.

… ονειρεύεται να αφυπνίσει τα συνδικάτα της Αγγλίας, των οποίων η ύπαρξη

κοντεύει να ξεχαστεί. Ήδη ο ηγέτης της βρεταννικής ΓΣΕ ξεσήκωσε αρκετούς

λιμενεργάτες, εργαζόμενους του μετρό του Λονδίνου και συντηρητές σιδηροδρόμων,

που έκαναν μερικές στάσεις εργασίας τις τελευταίες μέρες. Τώρα, ο Μονκς μελετά

συνέχιση των ακινητοποιήσεων. Σκοπός: να εμποδιστεί ο καθορισμός

εξευτελιστικού επιπέδου για το κατώτατο «νεανικό ημερομίσθιο» που έχει

θεσπιστεί για πρωτοεργαζόμενους κάτω των 24 ετών (στα πλαίσια της κατά

περίπτωση «ελαστικότητας»). Ο Μονκς ζητάει κατοχύρωση ενός ποσού γύρω στις

2.000 δραχμές και με εγγύηση ΑΤΑ. Η κυβέρνηση προσφέρει 1.500 δραχμές και

χωρίς ΑΤΑ. Τυχόν «ψηλό» κατώτατο, κατά τον υπουργό Οικονομικών Γκόρντον

Μπράουν, θα ενθάρρυνε τους πλήρως αμειβόμενους να ζητήσουν και αυτοί

περισσότερα ­ με αποτέλεσμα πληθωρισμό και ανεργία.

… των ημερών ανήκει φυσικά και ο όψιμος «αγγελισμός» του ΟΟΣΑ. Ο Οργανισμός,

που μας είχε συνηθίσει σε κάπως νεοφιλελεύθερη επιχειρηματολογία και σε

κηρύγματα υπέρ της «ελαστικότητας» και κατά του κατώτατου ημερομισθίου,

προχωρεί τώρα σε αναθεωρήσεις. «Το κατώτατο ημερομίσθιο ­ γράφει στην

τελευταία έκθεσή του (21/6) ­ δεν είναι ούτε πληγή για την απασχόληση ούτε η

σωτηρία των φτωχών οικογενειών. Μια αύξηση όμως των κατώτατων αμοιβών θα

μπορούσε να τονώσει την κερδοφορία μιας επιχείρησης, και να επιτρέψει έτσι την

αύξηση των θέσεων εργασίας. Αυτό, κατά την έκθεση, προκύπτει και από τις

εργασίες δύο Αμερικανών πανεπιστημιακών, του Ντέηβιντ Καρντ και του Άλαν

Κρούγκερ, του Πρίνστον. Η αύξηση όμως πρέπει να είναι «συγκρατημένη». Γιατί

διαφορετικά, είπαν, θα λειτουργήσει αρνητικά. Ενδεικτικά: Ο κατώτατος μισθός

στη Γαλλία είναι το 70% του μέσου μισθού. Στις ΗΠΑ, είναι το 43%.