ΣΗΜΑΤΑ

… αισθάνεται κανείς ­ και απορία ίσως ­ βλέποντας το πεισματώδες, το άοκνο

των προσπαθειών μιας χούφτας ανθρώπων να ελέγξουν το παγκόσμιο τηλεοπτικό

χωριό. Η αέναη συναλλαγή, η σπασμωδική σύναψη και λύση συμμαχιών, οι

μονομαχίες στα Χρηματιστήρια, έχουν φτάσει όλα σε επίπεδο υπερβολής. Αλλά οι

πρωταγωνιστές, λοκομοτίβες των σόου και των σποτς, της «πίτας» των διαφημίσεων

και του χρόνου αιχμής, αδυνατούν ­ και αν το ήθελαν ­ να σταματήσουν.

Παρασέρνονται πάντα, θαρρείς, από κάποιον παλιό, νεανικό ενθουσιασμό που έχει

όμως αποκτήσει, με τον καιρό, άλλη μορφή και άλλη σημασία.

… πάνω από την Ευρώπη είναι του Ρούπερτ Μέρντοκ (Αμερικανού από την

Αυστραλία με έδρα την Αγγλία), του Ιταλού Σίλβιο Μπερλουσκόνι και των Γερμανών

Κιρχ και Μπέρτελσμαν. Αυτά είναι διαπλεκόμενα! Ένα βράδυ την περασμένη

βδομάδα, στις 15/6, άλλος με ελικόπτερο, άλλος με το προσωπικό του τζετ, άλλος

με αυτοκίνητο, οι μεγιστάνες κατέφθασαν στο Μόναχο για μια άκρως μυστική

συνάντηση στην «αυτοκρατορική» σουίτα μεγάλου ξενοδοχείου. Το θέμα, όπως

γράφει το «Φόκους», ήταν ο έλεγχος του γεννώμενου ψηφιακού τηλεοπτικού τοπίου

στην Ευρώπη. Και ακόμη, η στήριξη του καημένου του Λέο Κιρχ, που το νεώτερο

κανάλι του, το DF-1, δεν πηγαίνει τόσο καλά και έχασε μέσα σ’ ένα χρόνο πάνω

από 160 δισεκατομμύρια δραχμές.

… γνωστό αν υπήρξε τελικά τηλεοπτική «συμφωνία του Μονάχου». Σύντομα ίσως,

σε μέρες ή βδομάδες, θα φανούν οι σχεδιαζόμενες μεγάλες αλλαγές στο ευρωπαϊκό

τηλεοπτικό τοπίο. Είναι όμως αξιοπρόσεκτη η συναδελφική αλληλεγγύη που έχει

αναπτυχθεί ανάμεσα στους ευρω-καναλάρχες, παράλληλα πάντοτε προς τον αγώνα

τους για αλληλοεξόντωση. Κατάσταση οξύμωρη, που έχει κάτι από Σικάγο του ’30

αλλά και από τις παλιές καλές μέρες του ιπποτισμού. Διότι εκεί βρίσκεται το

κύριο χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής «διαπλοκής»: Ο ίδιος επιχειρηματίας να

είναι ανταγωνιστής ενός άλλου και ταυτόχρονα συνεταίρος του. Ο Κιρχ, για

παράδειγμα, έχει το DF-1, που ανταγωνίζεται το Clt-Ufa, ιδιοκτησίας (κατά 25%)

του Μπέρτελσμαν ­ με τον οποίο ο Κιρχ συνεργάζεται αρμονικότατα στο Premiere,

όπου ο ίδιος έχει το 25% και ο Μπέρτελσμαν το 37%.

… πάλι, με το γερμανικό Vox όπου έχει το 50%, ανταγωνίζεται το Canal-Plus,

που έχει μεγάλες φιλοδοξίες στη γερμανική αγορά, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχει

και ο ίδιος σ’ αυτό, με ποσοστό 25%! Όσο για τον Μπερλουσκόνι, με το

τηλεοπτικό του συγκρότημα Mediaset, ανταγωνίζεται καιρό τώρα τον Κιρχ και το

κανάλι του, το DF-1, στο οποίο όμως και μετέχει! Η ανησυχία όλων είναι ότι σε

λίγους μήνες, με τις δυνατότητες της ψηφιακής τηλεόρασης (κυρίως: βελτίωση

εικόνας ανάλογα με την ποιότητα πομπού και δέκτη, και δυνατότητα λήψης

εκατοντάδων καναλιών με μια κεραία), η αγορά θα αγριέψει και η μάχη των

επενδύσεων στην τηλεόραση θα λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις. Αν οι ιδιοκτήτες

των καναλιών δεν συνομολογήσουν εγκαίρως ένα κώδικα επιχειρηματικής

δεοντολογίας, μερικοί θα βρεθούν στο περιθώριο. Καλή λύση θεωρείται η

συγχώνευση (καναλιών ή μετοχών) με τη δημιουργία και «αχυρένιων» εταιριών.

Αλλά υπάρχει κέρβερος που καραδοκεί: Ο μεγάλος εχθρός, ο Επίτροπος

Ανταγωνισμού της ΕΕ, Κάρελ φαν Μηρτ, δίνει αυτόν τον καιρό μάχη κατά των

καρτέλ. Πρόσφατα, χτύπησε και πάλι: Με μια μονοκονδυλιά, απαγόρευσε την ένωση

του DF-1 με το Premiere, αδιαφορώντας για τις πιέσεις των Μπέρτελσμαν και Κιρχ.