Δέκα χρόνια κράτησε το ταξίδι του Οδυσσέα από την Τροία ώς την Ιθάκη και ο πολυμήχανος ήρωας των Αχαιών στάθηκε τυχερός διότι βρέθηκε ο Ομηρος να εξιστορήσει την περιπλάνησή του… Στα Πατήσια ζητούν επίσης έναν συγγραφέα αυτές τις μέρες, κάποιον που θα μπορεί να διηγηθεί πώς η κορυφαία ελληνική ομάδα μπάσκετ γυναικών έδωσε σάρκα και οστά στο δικό της νόστιμον ήμαρ!

Οι δείκτες του ρολογιού στο επί της οδού Ηλία Ζερβού (πρώτο εν Ελλάδι) κλειστό γήπεδο είχαν σταματήσει στις 20 Απριλίου του 2008, όταν ο Σπόρτιγκ υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του. Από τότε έως την περασμένη Κυριακή που εξασφάλισε την επιστροφή του στην Α1 πέρασαν δέκα χρόνια. Δέκα χρόνια λαχτάρας για την επιστροφή εκεί όπου η Ιστορία και οι περγαμηνές του επιτάσσουν να βρίσκεται…

Αυτή η Ιστορία από καιρού εις καιρόν εμφανιζόταν βαρυπενθούσα καθώς την τελευταία πενταετία έφυγαν από τη ζωή τέσσερις εμβληματικές φιγούρες της ομάδας: ο Γιώργος Κολοκυθάς, ο Βασίλης Σακόπουλος, ο Απόστολος Τασούλας και ο Γιώργος Νικητόπουλος, που (είναι βέβαιο πως) τώρα στήνουν γλέντι για το χαρμόσυνο συμβάν.

Αμάχητη δυναστεία

Με 21 πρωταθλήματα από το 1976 έως το 2004, με τρία Κύπελλα, με δυο συμμετοχές σε φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης (Βαρκελώνη/1991, Μπάρι/1992), με μια στρατιά κορυφαίων αθλητριών και προπονητών και με μια sui generis κουλτούρα το… Σπορτιγκάκι δημιούργησε τη δική του αμάχητη δυναστεία και άφησε μια βαριά κληρονομιά, που έμεινε σφαλισμένη επί δέκα χρόνια…

Την ανοίγουν τώρα ο προπονητής Θάνος Σόφτσης και τα κορίτσια της νέας εσοδείας (αδελφές Φουράκη, αδελφές Δανδουλάκη, Σαλιάι, Ιωαννίδου, Πριόνα, Παυλοπούλου, Σιδέρη, Καραλή, Νίξινα, Κριμιτζά κοκ) που αξιώθηκαν να βάλουν τέρμα στην προσμονή και να ξαναβάλουν το λάβαρο του Σπόρτιγκ στο κεντρικό κάδρο.

Από τη δεκαετία του ’50 ο Σπόρτιγκ γεννοβολούσε ή υιοθετούσε μεγάλες παίκτριες: χάραξαν τον δρόμο ως πρωθιέρειες η Νικολέτα Αρναούτογλου, η Φωτεινή Πολεμενάκου, η Βασιλική Μικελέτη και η Σταματίνα Χριστακοπούλου και τον διάνοιξαν η Καίτη Βλαντή, η (επονομαζόμενη θηλυκός Γκάλης) Αννυ Κωνσταντινίδου, η Μάρθα Γιωτούλα, η Ολγα Λαναρά, η Στέλλα Κομματά, η Σοφία Κλιγκοπούλου, η Ελένη Καπογιάννη, η Ανθή Παπαηλία, η Γιάννα Ρήγα, η Ιρίνα Λεφτσένκο, η Αθηνά Πετρίδου, η Βάσω Μπεσκάκη, η Ελένη Βασιλείου, η Τούλα Καλέντζου…

«Οσα χρόνια κι αν περάσουν πάντοτε θα νιώθω ένα σκίρτημα στην καρδιά γι’ αυτή την ομάδα. Οσα πετύχαμε τότε ήταν πρωτόγνωρα, παραμένουν μοναδικά, αξεπέραστα και ανεξίτηλα και οφείλονται στην αγάπη, στην παρέα και στην ανιδιοτέλεια που μας έδεναν» ομολογεί η Ολγα Λαναρά, που πέρασε τα (15) καλύτερα χρόνια της ζωής της στον Σπόρτινγκ, προτού μετακομίσει μαζί με την Καπογιάννη και τη Λεφτσένκο στην Αγία Παρασκευή, στο πλαίσιο της μεταγραφής της Πετρίδου. «Παρακολουθώ την ομάδα και χαίρομαι πολύ που επιστρέφει, αλλά (για να πω την αμαρτία μου) δεν μου κάνει καρδιά να πάω στο γήπεδο από τότε που έσβησε η ψυχή της, ο Βασίλης Σακόπουλος».

Ο αποκαλούμενος «Ζούγκλας», που ενεπλάκη με τα διοικητικά του Σπόρτιγκ το 1984, έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιανουαρίου του 2016. Εφυγε στ’ αλήθεια; Μπα, εκεί περιφέρεται, φανατίζεται, χειρονομεί, σιχτιρίζει, βρίζει διαιτητές, κανακεύει παίκτριες, διώχνει προπονητές, βγάζει προέδρους και παίρνει πρωταθλήματα!