Δουλειά, λέει, δεν είχε ο διάβολος, φορούσε (όχι Prada, όπως στην κινηματογραφική ταινία του 2006, αλλά) γυναικείο μπουστάκι!

Ναι, μα τον Θεό, σαν τέτοια μοιάζουν τα μικρά μαύρα φανελάκια με τις τιράντες που ξεχώριζαν και συνάμα ξένιζαν την περασμένη Τρίτη κάτω από τις ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες των παικτών του Ολυμπιακού, στον αγώνα με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και η δουλειά πήγε σχοινί – κορδόνι και το επόμενο βράδυ με τον Παναθηναϊκό και τη Φενέρμπαχτσε.

Τι ‘ν’ τούτο πάλι; Απλούστατα, πρόκειται για την εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας και του λεγόμενου Internet of things, με στόχο να μετρούνται οι αντιδράσεις και οι επιδόσεις των παικτών στη διάρκεια ενός αγώνα. Αυτή η φάμπρικα του επιστημονικού… ρουφιάνου (sic) άνοιξε πρώτα στο ποδόσφαιρο, ενώ πέρυσι η Ευρωλίγκα τη δοκίμασε πειραματικά με τη Ζαλγκίρις Κάουνας και φέτος την εφαρμόζει πιλοτικά με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, τη Φενέρμπαχτσε και τους εκάστοτε αντιπάλους τους, ώστε στο εγγύς μέλλον να καθιερώσει τη χρήση της από όλες τις ομάδες.

Η Ευρωλίγκα επέλεξε τη μεν Μακάμπι επειδή ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Heed που λανσάρισε τα μπουστάκια είναι Ισραηλινός, τη δε Φενέρμπαχτσε ως πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία συν τοις άλλοις αποδέχθηκε τη χρήση τους επί μονίμου βάσεως.

Τα μπουστάκια φέρουν ενσωματωμένους αισθητήρες που μετρούν, καταγράφουν και μεταδίδουν σε μια κεντρική βάση δεδομένων διάφορα στοιχεία που αφορούν τις επιδόσεις των παικτών στη διάρκεια ενός αγώνα. «Στην αρχή ένιωθα μια περίεργη αίσθηση στο στήθος, αλλά το συνήθισα στη διάρκεια της προθέρμανσης και δεν με ενόχλησε» σχολίασε στα «ΝΕΑ» ο διεθνής φόργουορντ του Ολυμπιακού Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος έσπευσε κιόλας να αυτοσαρκασθεί λέγοντας ότι «από τη στιγμή που αυτή η καινοτομία θα βγάζει στη φόρα τη συμπεριφορά μας στους αγώνες, είναι σαν να έχουμε από πάνω μας έναν… Big Brother»!

Παλιά καραβάνα στον χώρο (έπειτα από πέντε χρόνια στη Λάρισα, εννέα στο Μαρούσι και δέκα πλέον στον Ολυμπιακό) ο γυμναστής Ανδρέας Γκατζούλης περιμένει με ανυπομονησία τα στοιχεία των μετρήσεων.

«Μας είχαν παρουσιάσει πέρυσι αυτά τα μπουστάκια και μάλιστα οι ψηλοί ήταν πολύ επιφυλακτικοί, διότι ανησυχούσαν μήπως οι εξογκωμένοι σένσορες προκαλέσουν τραυματισμούς στο στέρνο τους» τονίζει και εξηγεί περί τίνος πρόκειται…

Ουδέν κρυπτόν

«Με αυτούς τους αισθητήρες καταγράφονται πολλά ενδιαφέροντα δεδομένα που ενδέχεται κιόλας να επηρεάσουν θεαματικά τη συμπεριφορά των παικτών και την τακτική των προπονητών. Μετρούνται οι καρδιακοί σφυγμοί, οι χρόνοι αντίδρασης, η διάρκεια κάθε ενέργειας που ως γνωστόν δεν ξεπερνάει τα τεσσεράμισι δευτερόλεπτα, η αυξομείωση της ταχύτητας σε κινήσεις, όπως η ντρίμπλα, το μπάσιμο και το κάρφωμα και το ύψος κάθε άλματος στα τζαμπ σουτ, στα λέι απ, στα ριμπάουντ και στις τάπες. Αυτό θα μας δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθούμε την κόπωση ενός παίκτη ο οποίος, παραδείγματος χάριν, στο πρώτο τζαμπ σουτ έκανε άλμα ογδόντα εκατοστών, αλλά στα επόμενα σουτάρισε από χαμηλότερο ύψος. Πέραν αυτών, μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς την απόσταση που διήνυσε ένας παίκτης στη διάρκεια ενός αγώνα και η οποία για έναν γκαρντ κυμαίνεται γύρω στα τέσσερα χιλιόμετρα. Παράλληλα αποτυπώνονται σε διάγραμμα οι ζώνες επιτάχυνσης και επιβάρυνσης, δηλαδή πόσα από αυτά τα μέτρα τα έκανε με σπριντ, πόσα με γρήγορο βηματισμό και πόσα περπατώντας».