Ηταν «κάπως» οι τελευταίες ημέρες για τον Σωτήρη Μανωλόπουλο που βρίσκεται εδώ και οκτώ μήνες στον πάγκο της ΑΕΚ: τις κατέστησαν τέτοιες, με αποτέλεσμα να πυκνώσουν κιόλας τα σύννεφα στον ουρανό του(ς), όχι μονάχα οι μαζεμένες ήττες από τον Αρη, τον Κολοσσό Ρόδου, την Εστουντιάντες και την Μπάνβιτ, αλλά ακόμη και η νίκη με τα χίλια ζόρια κόντρα στη Ρόσα Ράντομ!

Αίφνης λοιπόν ο 47χρονος προπονητής βρέθηκε υπό αμφισβήτηση, έβλεπε να πηγαινοέρχονται γύρω του διάφορα ονόματα υποψηφίων. Αισθάνθηκε σαν να υποβάλλεται σε… ιερά εξέταση και η πίεση που αισθάνθηκε ήταν πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που τον οδήγησε στο χειρουργείο για επείγουσα επέμβαση αποσυμπίεσης της σπονδυλικής στήλης από ραγείσα κήλη δίσκου!

Προχθές το βράδυ ο Μανωλόπουλος δεν έγινε ξάφνου καλός προπονητής ούτε τον χάιδεψε με το μαγικό ραβδάκι της η καλή νεράιδα που παρεπιδημεί στα πέριξ. Απλώς τούτη τη φορά όλα αποδείχθηκαν καλώς καμωμένα τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη…

Η τελευταία αποστροφή του λόγου του μέσα στα αποδυτήρια είχε τον απαραίτητο συναισθηματικό τόνο («παιδιά, πρέπει να πιστέψουμε ότι σήμερα μπορούμε να γράψουμε Ιστορία και έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε μέρος της»), αλλά πιο μπροστά ο πρώην παίκτης, assistant coach και πρώτος προπονητής του Παναθηναϊκού είχε φροντίσει να αναλύσει –και να χαλυβδώσει –αυτή την πίστη πάνω στο πινακάκι του.

«Το θέλω και το πρέπει ήταν εκ των ων ουκ άνευ. Το ζητούμενο ήταν να προστεθεί και το μπορώ σε αυτή την εξίσωση» εξηγεί ο Μανωλόπουλος, ο οποίος εστίασε σε συγκεκριμένους άξονες τακτικής απέναντι στα όπλα του Παναθηναϊκού: στον περιορισμό της δημιουργίας του Καλάθη, στην αντιμετώπιση των σουτ του Ρίβερς μετά από σκριν, στο σκοράρισμα του Παππά στο ανοικτό γήπεδο, στα επιθετικά ριμπάουντ και στο σωστό διάβασμα των mismatches στην άμυνα με αλλαγές σε όλα τα σκριν. Η ΑΕΚ κόλλησε σαν βδέλλα πάνω στον Παναθηναϊκό, χρησιμοποίησε ως πολιορκητικό κριό τα αθλητικά προσόντα, την ενέργεια και τη σκληράδα των παικτών της και τον σόκαρε, όπως είχε συμβεί και στις 14 του περασμένου Μαΐου, στον δεύτερο ημιτελικό των πλέι οφ.

Στο τέλος της ημέρας η ΑΕΚ κατήγαγε μια νίκη που «ο χαρακτηρισμός της ως τεράστια είναι λίγος» σχολιάζει ο Μανωλόπουλος. Στις 17 Φεβρουαρίου η ΑΕΚ θα βρεθεί κατάφατσα με έναν τίτλο και με μια πρόκληση, αλλά πιο μπροστά έχει άλλες έγνοιες και σκοτούρες: πρώτα τον αποψινό αγώνα του Basketball Champions League στο Στρασβούργο και ύστερα την απάντηση στο κρίσιμο και βασανιστικό δίλημμα για το αν ο στόχος είναι να κεφαλαιοποιήσει το παιδομάζωμα και να στηριχθεί στους νεαρούς παίκτες της ή να σπάσει το δίπολο των Αιωνίων…