Mes que un club. Ο Αγκούστι Μοντάλ Κόστα γνώριζε το βάρος των τεσσάρων λέξεων που φόρτωνε στην Μπαρτσελόνα τα χρόνια της προεδρίας του στο καμάρι της Καταλωνίας, τη δεκαετία του ’70. Περισσότερο από ένας σύλλογος. Στους ανθρώπους αρέσουν οι μύθοι, οι αντιστάσεις, οι τραγωδίες και οι εκ των σταχτών αναγεννήσεις. Ο Τσε και ο Φιντέλ, η τραγωδία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Σαπεκοένσε, η αντίσταση της Μπαρτσελόνα στο κατεστημένο της Μαδρίτης.

Mes que un club σχηματίζεται στις εξέδρες του Καμπ Νου και οι οργισμένες πένες παίρνουν φωτιά υπέρ της καταπιεσμένης Μπάρτσα που αποδέχτηκε τον ρόλο γιατί πολύ απλά πουλούσε.

Δεν μπορούσε να φανταστεί όμως πως ακόμα και στην τζάμπα επαναστατικότητα υπάρχει περίπτωση κάποια στιγμή, έστω και από λάθος ραντεβού των γεγονότων, να κληθείς στο ταμείο.

Τα τελευταία χρόνια η Μπαρτσελόνα κρυβόταν πίσω από ανέξοδες ανακοινώσεις που τις συνέτασσε η σύγχρονη Πυθία της Βαρκελώνης.

Η Ιστορία τής έπαιξε όμως άσχημο παιχνίδι, προγραμματίζοντας παιχνίδι στο Καμπ Νου με τη Λας Πάλμας την ημέρα του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας.

Η αποχύμωση των εξελίξεων έφερε την Μπάρτσα μπροστά στο δίλημμα: mes que un club ή ένα κλαμπ που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του; Προτίμησε το δεύτερο πετώντας από πάνω της το βάρος που της τοποθέτησε ο Μοντάλ Κόστα. Η κατάρρευση του μύθου της ομάδας που αντιστέκεται, που είναι παραπάνω από έναν σύλλογο είχε ξεκινήσει από καιρό, όταν τοποθέτησε την πρώτη διαφήμιση στη φανέλα της. Ηταν το μήνυμα πως οι καιροί άλλαξαν, πως το ποτάμι της παγκοσμιοποίησης παρέσυρε αξίες, ιδέες και αγώνες του καταλανικού λαού και τα ξέβρασε στις αγορές της Απω Ανατολής και των Ηνωμένων Πολιτειών. Για έναν σύλλογο που έχει θέσει στόχο να γίνει ο πρώτος που θα σπάσει το φράγμα του ενός δισ. ευρώ στα έσοδα, η αποχή από έναν αγώνα που θα επέφερε τιμωρία έξι βαθμών είναι μια ουτοπία.

Ο πρόεδρος Ζόζεπ Μαρία Μπαρτομέου επέβαλε σολομώντεια λύση. Ισως να μην γίνεται άμεσα αντιληπτό, αλλά ύστερα από χρόνια η Ιστορία θα γράψει πως η Μπαρτσελόνα ξέφυγε από μια θανάσιμη παγίδα. Οι Mossos, οι αστυνομικές δυνάμεις της Καταλωνίας, διαβεβαίωναν τη Λίγκα και την Ομοσπονδία πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για την ασφάλεια του αγώνα.

Θα γινόταν εισβολή

Αν γινόταν όμως το ματς με τη Λας Πάλμας, οι οπαδοί της Μπάρτσα που κάθονται πίσω από τη βόρεια εστία του Καμπ Νου είχαν αποφασίσει να εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο. Αν δεν κατέβαιναν οι Μπλαουγκράνα στο παιχνίδι, η Λίγκα θα τους αφαιρούσε έξι βαθμούς.

Σχεδόν όλοι οι παίκτες πλην του Πικέ, που συσσωρεύει πολιτικό κεφάλαιο, και του Σέρτζι Ρομπέρτο δεν έφεραν αντίρρηση να αγωνιστούν με τον όρο να αναλάβει την ευθύνη ο σύλλογος και όχι αυτοί.

«Κανείς δεν θα θυμάται πως χάσαμε το πρωτάθλημα γιατί η Λίγκα μάς αφαίρεσε έξι βαθμούς» είπε στους παίκτες ο Μπαρτομέου.

Χθες πάντως προσπάθησε να ανακτήσει την επαναστατική του ταυτότητα λέγοντας πως η ομάδα αγωνίστηκε σε άδειο γήπεδο για να δείξει στον κόσμο τι ακριβώς συμβαίνει στην Καταλωνία και όχι γιατί υπήρχε πρόβλημα ασφάλειας.

Είπε επίσης πως ο σύλλογος και τα μέλη του θα αποφασίσουν σε ποιο πρωτάθλημα θα παίζει η Μπάρτσα στην περίπτωση της ανεξαρτηροποίησης της Καταλωνίας. Η Μπάρτσα έμεινε ξαφνικά γυμνή πολιτικά. Τον μύθο της προσπάθησαν να σώσουν χθες οι υπάλληλοί της που διέκοψαν την εργασία τους για 15 λεπτά σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα επεισόδια της Κυριακής.

Οπως επίσης οι παραιτήσεις των υψηλόβαθμων στελεχών της Κάρλες Βιγιαρούμπι και Ζόρντι Μονές. Δύο από τους πολλούς ακολούθους του συλλόγου που συνεχίζουν να πιστεύουν πως η Μπάρτσα είναι mes que un club.

Η σημερινή συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις των τριών καταλανικών ομάδων της Λα Λίγκα, των Μπαρτσελόνα, Εσπανιόλ και Τζιρόνα, είναι εκ των ων ουκ άνευ αφού ακολουθούν διεθνείς αγώνες και οι περισσότεροι παίκτες θα ενσωματωθούν στις εθνικές τους ομάδες.