Κάθε καλοκαίρι, προβάλλεται η ταινία με τίτλο «Ο Ολυμπιακός και οι άλλοι». Λίγο πριν από τη σέντρα του εφετινού πρωταθλήματος, μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό;

Εδώ και δύο δεκαετίες, οι Κόκκινοι κυριαρχούν και ουδείς καλόπιστος μπορεί να αμφισβητήσει την καταφανή ανωτερότητά τους, την ευρωστία τους, τη δυναμική τους.

Δεν χωρά αντίλογος ότι ξεκινούν την κούρσα και τώρα από τη θέση του οδηγού. Με μία, ωστόσο, διαφορά: την περασμένη σεζόν οι υπόλοιποι τρεις δυνατοί έμειναν στα λόγια και δεν διεκδίκησαν, επί της ουσίας, ποτέ τον τίτλο. Τώρα δείχνουν αποφασισμένοι, μπάλωσαν κάποιες τρύπες, επένδυσαν σε καλούς τεχνικούς και σε σταθερότητα, οπότε αναφωνούν το «γιατί όχι;».

Ασφαλώς υφίστανται ερωτηματικά, καλό είναι να τα δούμε και, γιατί όχι, να τα προσεγγίσουμε:

Θα δώσει ο Χάσι αυτό που προσμένουν όσοι τον επέλεξαν;

Παρά τον τίτλο που κατέκτησε την περασμένη σεζόν, έστω και με τρόπο αγχωτικό προς το φινάλε, ο Ολυμπιακός επέλεξε να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές. Θα λέγαμε ότι έκανε εκτεταμένο ξεσκαρτάρισμα, με την έννοια ότι εκτός από τον Μπέσνικ Χάσι με θητεία (κυρίως) στο βελγικό ποδόσφαιρο, έφερε παίκτες αξίας όπως είναι οι Καρσελά, Βούκοβιτς, Εμενίκε, Οφόε και (σίγουρα) Ζιλέ. Αν ο κόουτς «δέσει» όλους αυτούς, τότε θα δούμε ωραία πράγματα στο Λιμάνι. Το υλικό, πάντως, είναι ανώτερο του περσινού.

Ποιος θα είναι ο νέος Ρέτσος;

Οσοι αναζητούν το ταλέντο που θα ξεχωρίσει σε κάποια διοργάνωση, ανακαλούν στη μνήμη τον Παναγιώτη Ρέτσο. Γιατί τέτοιον καιρό πέρυσι ελάχιστοι τον γνώρισαν και μέσα σε 12 μήνες έκανε ακόμη και πανευρωπαϊκό γκελ. Αρα πάντα πρέπει να έχουμε στο μυαλό ποιος θα ξεπεταχτεί σε ένα πρωτάθλημα που βρίθει ταλέντων και αρκετοί επενδύουν στα νιάτα.

Πώς θα αναπληρωθεί το κενό του Μπεργκ;

Οταν τέλη Ιουνίου ο σουηδός φορ μετακόμισε στα ΗΑΕ και την Αλ Αϊν, όλοι προέβλεψαν την κατάρρευση του Τριφυλλιού. Εκτός, ίσως, από έναν: τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ο προπονητής αποτελεί το σημείο αναφοράς της ομάδας, χτίζει ένα αξιοπρόσεκτο σύνολο, με κοντά τις γραμμές και αδιάκοπο τρέξιμο. Αλτμαν, Λουσιάνο, Καμπέσας, δίνουν άλλον τόνο στην επίθεση και θα συνεισφέρουν στην επίτευξη των γκολ. Αλλά το βαρύ χαρτί ονομάζεται Τσάβες, ο Αργεντινός που μπορεί να ξεσηκώσει τους πάντες, να βρει δίχτυα και να αλλάξει τις ισορροπίες.

Θα μπουν σφήνα στα ψηλά πατώματα οι ΑΕΚ και ΠΑΟΚ;

Στα Σπάτα κράτησαν τον Χιμένεθ, θέλοντας να αποφύγουν αλλαγές με αβέβαιο αποτέλεσμα. Ωστόσο οι μεταγραφές, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν ενθουσιάζουν. Κάτι παραπάνω απαιτείται στην επίθεση. Την ίδια στιγμή, στον ΠΑΟΚ προχώρησαν σύντομα στην αλλαγή του (τεχνικού) Στανόγεβιτς και έφεραν τον Λουτσέσκου. Για να μην μπουν σε δίνη εσωστρέφειας και για να έχουν στο τιμόνι έναν γνώστη της ελληνικής κατάστασης. Η δε επιστροφή του Μακ προσδίδει ισχύ στην επίθεση.

Πρόκειται να λειτουργήσει το πορτογαλικό μοντέλο στη διαιτησία;

Προ καιρού τοποθέτησαν τον Σκωτσέζο Χιου Ντάλας σε ρόλο αρχιδιαιτητή. Την προηγούμενη περίοδο ακούσαμε τα περί ισπανικού μοντέλου για να καταλήξουμε τελικά στο δίδυμο Τριτσώνη – Κουκουλάκη, ύστερα από μπόλικες αναταράξεις. Τώρα επικεφαλής της ΚΕΔ επελέγη ο Μέλο Περέιρα, πρώην διαιτητής σε σπουδαίες διοργανώσεις. Ο Πορτογάλος θα αφήσει το στίγμα του; Ή θα παρασυρθεί κι αυτός από το ρέμα που, εκεί κατά τον χειμώνα, γίνεται ποτάμι ορμητικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Σέντρα, λοιπόν, ξανά. Με όλους και όλα να κρίνονται στην εξέλιξη της περιόδου που είθε να είναι καλύτερη από τις παλαιότερες. Αν και με τα ευχολόγια μόνον δεν λύνονται τα προβλήματα.