Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Η ζωή ενός πρωταθλητή» ο Μάικ Μπατίστ επαναλαμβάνει μια φράση, η οποία παρατηρείται συχνά στο επαγγελματικό μπάσκετ, αλλά ερμηνεύεται κατά το δοκούν ακόμη και από υποστηρικτές της ίδιας οπαδικής παράταξης. «Basketball is a dirty business», είχε πει ο παλαίμαχος άσος του Παναθηναϊκού και νυν ασίσταντ κόουτς των Σάρλοτ Χόρνετς, όπερ μεθερμηνευόμενον «το μπάσκετ είναι μια βρώμικη υπόθεση». Τουλάχιστον σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων μεταξύ ιδιοκτητών και παικτών δεν έχει άδικο. Πώς γίνεται όμως μεγάλη μερίδα οπαδών να τάσσεται υπέρ της εκάστοτε διοίκησης, που αποφασίζει να αφήσει ελεύθερο, να αποδεσμεύσει ή και να κόψει το συμβόλαιο ενός αθλητή μεσούσης της σεζόν και ενίοτε να κατακεραυνώνει επαγγελματίες παίκτες, οι οποίοι για σοβαρούς λόγους επιλέγουν μια διαφορετική διαδρομή;

Οι περιπτώσεις είναι αμέτρητες, αλλά για την οικονομία του χώρου και της συζήτησης, ας εστιάσουμε σε τρεις. Τον Ιούλιο του 2010, ο Βασίλης Σπανούλης πήρε την απόφαση ζωής να αποχωρήσει από τον μόνιμο πρωταθλητή Παναθηναϊκό για να φορέσει τη φανέλα του δεύτερου Ολυμπιακού. Τα κίνητρά του ήταν ξεκάθαρα αγωνιστικά, καθώς ο λαρισαίος γκαρντ δεν επιθυμούσε να είναι το… Νο 4 στις καρδιές των οπαδών του Τριφυλλιού, πίσω δηλαδή από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και τον Μπατίστ. Το σκέφτηκε ξανά και ξανά, ώσπου κάποια στιγμή το πήρε απόφαση υπογράφοντας ηγεμονικό συμβόλαιο με τους Ερυθρολεύκους, για το οποίο λοιδορήθηκε και βίωσε εφιαλτικές στιγμές, ειδικά στα πρώτα ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Βέβαια, μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού απαρνήθηκε τα εκατομμύρια της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Μπαρτσελόνα, αποφασίζοντας να μείνει στο Λιμάνι με λιγότερα χρήματα, απέδειξε ότι το κίνητρο της φυγής του από τον Παναθηναϊκό δεν ήταν το χρήμα, αλλά ο αθλητικός εγωισμός του.

Πέντε καλοκαίρια αργότερα, τον Ιούνιο του 2015, ένας πρώην συμπαίκτης του Σπανούλη στον Ολυμπιακό, ο Κώστας Σλούκας, δυσαρέστησε τους ίδιους οπαδούς, που αποθέωσαν τον «Kill Bill» για την απόφασή του να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό. Πλέον ο Σλούκας ήταν ο «προδότης», μολονότι οι λόγοι που τον οδήγησαν στη Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήταν… ολόιδιοι με εκείνους του Σπανούλη. Απλούστατα ο διεθνής γκαρντ δεν ήθελε να βρίσκεται άλλο στη σκιά του ερυθρόλευκου ηγέτη και αφού δεν πείστηκε από τη συζήτηση με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο έβαλε την υπογραφή του στο τριετές συμβόλαιο με την τουρκική ομάδα, με την οποία ανανέωσε για ακόμη τρία χρόνια φέτος το καλοκαίρι. «Πρόεδρε, σε παρακαλώ, δεν είναι οικονομικό το θέμα. Φεύγω γιατί θέλω να παίζω και να είμαι πρωταγωνιστής», φέρεται ότι είπε στο τελευταίο ραντεβού με τον πρόεδρο της ΚΑΕ Παναγιώτη Αγγελόπουλο. Παρ’ όλ’ αυτά, μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού τον αποδοκίμασε στην αναμέτρηση με τη Φενέρμπαχτσε στο ΣΕΦ.

Ελεύθερος. Και ερχόμαστε στην περίπτωση του Ματ Λοτζέσκι, ο οποίος παραδέχτηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι δεν είχε πρόταση ανανέωσης από τον Ολυμπιακό, συνεπώς ως επαγγελματίας που είναι ήταν ελεύθερος να διαπραγματευτεί με όποια ομάδα ήθελε και να γυρίσει σελίδα στην καριέρα του. Χαρακτήρισε μάλιστα το μπάσκετ «business» και δεν κράτησε κακία στον Ολυμπιακό που επέλεξε να αναζητήσει άλλη λύση στη θέση του. Διέπραξε όμως το «προπατορικό αμάρτημα», διότι από όλες τις ομάδες που τον πλησίασαν επέλεξε τον «μισητό εχθρό» Παναθηναϊκό προκαλώντας –ευτυχώς όχι από πολλούς –εμετικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στο εξής θα τον αποθεώνουν οι ίδιοι οπαδοί που έλεγαν προδότη τον Σπανούλη και θα τον αποδοκιμάζουν οι ίδιοι οπαδοί που αποθεώνουν τον «Kill Bill» για την απόφαση η οποία άλλαξε την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά χλευάζουν τον Σλούκα για τη δική του απόφαση.

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…