Στην αυτοβιογραφία του «Το θάρρος να αποφασίζεις», ο πρώην διεθνής διαιτητής Πιερλουίτζι Κολίνα αναφέρει σε ένα σημείο ότι «μόνο αν είχα μάτια μύγας θα μπορούσα να βλέπω όλες τις φάσεις».

Ο Γιώργος Καλφόγλου δικαιολόγησε την περίφημη πλέον γκάφα του στον πρόσφατο τελικό Κυπέλλου λέγοντας «δεν έχω μάτια σαύρας να βλέπω παντού».

Αντίθετα, ο Γερμανός Ντενίζ Αϊτεκίν, που υπέβαλε την Παρί Σεν Ζερμέν σε εγχείρηση χωρίς αναισθητικό προσφέροντας χείρα βοηθείας με τη στάση του στην Μπαρτσελόνα σε ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, απέφυγε οποιοδήποτε σχόλιο. Οπως και ο πολύπειρος ούγγρος συνάδελφός του Βίκτορ Κασάι, ο οποίος έβγαλε από τα ρούχα του τον διευθύνοντα σύμβουλο της Μπάγερν Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε με τις αποφάσεις του στο ματς με τη Ρεάλ, επίσης στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο πάντα ευγενής Κάλε έφτασε στο σημείο να πει: «Μας γαμ… ο διαιτητής».

Να ήταν όμως μόνον αυτά; Ο πρόεδρος της Παρί Σεν Ζερμέν, Νασέρ αλ Κελαϊφί, δήλωσε μετά το παιχνίδι με τη Νις: «Αν θέλουμε να εξελίξουμε τη Λιγκ 1 πρέπει να εξελίξουμε και τη διαιτησία, γιατί είναι πραγματικά ένας εφιάλτης».

Οι γάλλοι ρέφερι δεν του χαρίστηκαν και σε ανακοίνωσή τους τον παρότρυναν να πάψει να επιρρίπτει τις ευθύνες για τις αποτυχίες της ομάδας του στους διαιτητές. Φαλτσοσφυρίγματα όμως είχαμε επίσης στην Ιταλία, την Αγγλία, τη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι εκεί οι διαιτητές είναι άριστα εκπαιδευμένοι και έχουν εμπειρία από μεγάλα ματς.

Ακόμα και ο διαιτητής που όρισε η UEFA για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στη Γιουβέντους και τη Ρεάλ, ο Γερμανός Φέλιξ Μπριχ, έχει υποπέσει σε ολέθριο σφάλμα. Πριν από τέσσερα χρόνια κατακύρωσε γκολ στην αναμέτρηση Χόφενχαϊμ – Λεβερκούζεν παρά το γεγονός ότι η μπάλα κατέληξε στην εστία από μία τρύπα που είχαν τα δίχτυα στο πλάι!

Μήπως τελικά το πρόβλημα της διαιτησίας βρίσκεται σε κατάσταση οιδηματοποίησης γιατί προσφέρει στηρίγματα στους αποτυχημένους;

Ο άλλοτε άγγλος αρχιδιαιτητής Κιθ Χάκετ λέει για τη σκληρή κριτική που δέχονται οι άνθρωποι με τα μαύρα: «Είναι σαν να δίνω συμβουλές στον Μέσι για το πώς μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή του και να επισημαίνω τι κάνει λάθος στο παιχνίδι του».

Στη γειτονική Ιταλία, οι επικρίσεις εις βάρος των διαιτητών αποτελούν έκπαλαι αγαπημένη συνήθεια των ποδοσφαιρόφιλων, της τηλεόρασης και του Τύπου.

Φέτος βέβαια έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, αλλά όχι άνευ αιτίας.

«Στηριζόμενοι σε ορισμένα λάθη των διαιτητών, κάποιοι σύλλογοι προσπαθούν να κρύψουν τις αδυναμίες τους, κάποιοι προπονητές εποφθαλμιούν την ανανέωση των συμβολαίων τους και κάποιοι εκδότες προσπαθούν να πουλήσουν περισσότερα φύλλα» λέει ο ιταλός αρχιδιαιτητής Μαρσέλο Νίκι.

«Αυτό που δεν καταλαβαίνουν», συνεχίζει ο Νίκι, «είναι πως κάνουν κακό στην εικόνα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Εχουμε κάποια θαυμάσια, γεμάτα ένταση παιχνίδια, τα οποία όμως επισκιάζονται από ένα απλό περιστατικό, ένα πλάγιο άουτ ή ένα πέναλτι, καταστάσεις που πάντοτε μπορεί να συμβούν ακόμα και με τη χρήση της τεχνολογίας».

Συνήθεις ύποπτοι