Ο 13ος άθλος του Ηρακλή

Σε ένα πρωτάθλημα που η διαρχία Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα θεωρείται δεδομένη, η παρουσία της Σεβίλλης ανάμεσα στους δύο κολοσσούς αποτελεί από μόνο του ένα αξιοθαύμαστο γεγονός.

Στο επιβλητικό γήπεδο των Ανδαλουσιανών, το Σάντσεθ Πιθχουάν, η Σεβίλλη διέκοψε το εκπληκτικό σερί των 40 αγώνων χωρίς ήττα της Ρεάλ Μαδρίτης και ταυτόχρονα έθεσε και επίσημα την υποψηφιότητά της για την κατάκτηση του τίτλου.

Η περίπτωση των Ροχιμπλάνκος αποτελεί μια ποδοσφαιρική παραδοξότητα για τα σημερινά δεδομένα. Η άνοδός της την τελευταία δεκαετία είναι συνεχής, με μερικές παύσεις, παρά το γεγονός ότι πουλά κάθε χρόνο τους καλύτερους παίκτες της.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΡΕΚΟΡ. Υπό τις οδηγίες του Ουνάι Εμερι, η ποδοσφαιρική εκπρόσωπος της πόλης –η οποία, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ιδρύθηκε από τον Ηρακλή –έγραψε Ιστορία στην Ευρώπη κατακτώντας τρία σερί Γιουρόπα Λιγκ την τελευταία τριετία. Η αποχώρηση του ισπανού προπονητή για την Παρί Σεν Ζερμέν όχι μόνο δεν προκάλεσε τριγμούς στο οικοδόμημα της Σεβίλλης, αλλά αποδείχτηκε λυτρωτική.

Ο αργεντινός αντικαταστάτης του Χόρχε Σαμπάολι ανακάτεψε την τράπουλα φέρνοντας παίκτες που, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, ανέβασαν το επίπεδο της ομάδας της Ανδαλουσίας. Νασρί, Σαράμπια και Γιόβετιτς αποδείχτηκαν λαχεία, ενώ ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν μέχρι πέρυσι στο ψυγείο, όπως ο Σέρχιο Εσκουδέρο, κέρδισαν θέση βασικού.

Ο Στίβεν Ενζονζί, τον οποίο ο Σαμπάολι περιγράφει σαν «χταπόδι» για τη δουλειά που κάνει στη μεσαία γραμμή, μαζί με τον Σέρχιο Ρίκο δεν έχουν λείψει δευτερόλεπτο από τα παιχνίδια της Σεβίλλης.

Η κατάρα των εκτός έδρας αγώνων, που ήθελε τους Ροχιμπλάνκος να μην μπορούν να νικήσουν από τον Μάιο του 2015, έλαβε επίσης τέλος τον περασμένο Οκτώβριο με τη νίκη επί της Λεγκανές.

Αν οι αγώνες έληγαν στο 85ο λεπτό, η Σεβίλλη θα είχε σήμερα 13 βαθμούς λιγότερους και θα βρισκόταν στην όγδοη αντί στη δεύτερη θέση.

Ο δεξιός ακραίος Βιτόλο δίνει τη δική του εξήγηση για το πάθος που βγάζει η Σεβίλλη στα τελευταία λεπτά των αγώνων: «Οταν τα πράγματα πηγαίνουν δύσκολα για μας, καταθέτουμε την καρδιά μας και ξέρουμε πως οι φίλαθλοι πάντα θα μας υποστηρίζουν. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τον τίτλο, αλλά είναι δύσκολο με ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Ατλέτικο και η Ρεάλ. Είναι δύσκολο να κατακτήσεις τη Λα Λίγκα, αλλά όσο μπορούμε θα συνεχίσουμε να ενοχλούμε τις μεγάλες ομάδες».

Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΜΟΝΚΙ. Ο Χόρχε Σαμπάολι έχει σαφώς μερίδιο στη φετινή επιτυχία της Σεβίλλης, αφού ας μην ξεχνάμε πως εκτός της δεύτερης θέσης στη βαθμολογία της Λα Λίγκα η ισπανική ομάδα συνεχίζει και στις 16 του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ωστόσο, είναι παγκοίνως γνωστό στην Ισπανία πως πίσω από το θαύμα της Σεβίλλης, η οποία μέχρι το 2001 αγωνιζόταν στη Β’ κατηγορία, βρίσκεται ο πρώην τερματοφύλακάς της και νυν αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Ραμόν Ροντρίγκεθ Βερντέχο, γνωστός ως Μόνκι.

Πρόκειται για έναν πολυσχιδή άνθρωπο που έχει σπουδάσει νομικά, μιλά άπταιστα γαλλικά και αγγλικά και εκτός του ποδοσφαίρου στα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνεται η πολιτική.

Ανέλαβε το 2002 ως αθλητικός διευθυντής και έκτοτε συμμετείχε μαζί με τη 15μελή ομάδα του σε περισσότερες από 500 συμφωνίες αγοραπωλησίας παικτών.

ΧΡΥΣΑΦΙ. Τα έσοδα που έχουν εισρεύσει μέχρι σήμερα στα ταμεία της Σεβίλλης από την υπεραξία των παικτών που μεταπούλησε ο Μόνκι ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι περιπτώσεις των Μπαπτίστα (τον αγόρασε 3 και τον πούλησε 20 εκατ.), Ντάνι Αλβες (1-42), Ράκιτιτς (2,5-24), Μπάκα (3-30), Νεγρέδο (15-25), Αλέις Βιδάλ (3,3-18), Γκαμεϊρό (7,5-32) και Κρικόβιακ (5-26). Ολοι αποκτήθηκαν με ελάχιστα χρήματα για τα δεδομένα του ισπανικού πρωταθλήματος και πουλήθηκαν σε πολλαπλάσια τιμή.

Η μεγαλύτερη επιτυχία όμως του Μόνκι είναι η αντικατάσταση αυτών των παικτών με ισάξιους, αν όχι και καλύτερούς τους, διατηρώντας το αγωνιστικό επίπεδο της Σεβίλλης ιδιαίτερα ψηλά.

Φήμες ήθελαν τον Μόνκι να φεύγει το προηγούμενο καλοκαίρι από τη Σεβίλλη για να αναλάβει ρόλο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δίπλα στον Ζοζέ Μουρίνιο.

Η μόνη στιγμή που δεν χτυπά το κινητό τηλέφωνο του αεικίνητου Ισπανού είναι το πρωί, όταν γυμνάζεται. Οι φίλοι του είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μπορεί να τον δεις να γευματίζει στα καλύτερα εστιατόρια της πρωτεύουσας της Ανδαλουσίας ή να πίνει μπίρες σε κάποιο υπόγειο μπαρ.

Ο Μόνκι συνδυάζει ικανότητα και φιλοδοξία. Σε όσους τον ρωτούν για τις πιθανότητες που έχει η ομάδα του να κατακτήσει το πρωτάθλημα απαντά: «Αν κρατήσουμε τα πόδια μας στο έδαφος και αν το πρωτάθλημα κριθεί στους 90 πόντους, τότε, ναι, έχουμε πιθανότητες».