Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά του Βλάνταν Ιβιτς στον αγώνα πρωταθλήματος απέναντι στον Ολυμπιακό. Ολοι κατά το δοκούν. Ο υπέρ του Ολυμπιακού (οπαδικός) Τύπος έσπευσε να τον αναγορεύσει σε Μακεδονομάχο (όπως αποκαλούνται στην ποδοσφαιρική αργκό όσοι παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της κατά τη δική τους θεώρηση αδικίας, στην οποία υπόκειται η Θεσσαλονίκη από το σύστημα της Αθήνας), ισχυριζόμενος ότι έπραξε έτσι για να κερδίσει την εύνοια των οπαδών του ΠΑΟΚ. Κοινώς, ότι λειτούργησε έχοντας ως σκοπό το να λαϊκίσει, προκειμένου να ενισχύσει την υπέρ του δεδομένη συμπάθεια των οπαδών της ομάδας στην οποία εργάζεται.

Το αντίπαλο στρατόπεδο, πάλι, βρήκε τον ήρωα που αναζητούσε για να προπαγανδίσει κατά της επί 90 ετών αδικίας την οποία (λέει ότι) υφίσταται ο Δικέφαλος του Βορρά. Αυτή για την οποία ατυχώς έκανε λόγο και ο ιδιοκτήτης της ομάδας Ιβάν Σαββίδης. Αυτή ήταν όντως μια προσέγγιση απόλυτου λαϊκισμού. Ελάχιστα γνωρίζουν όλοι αυτοί το ποιόν του Ιβιτς, τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και λειτουργεί, την καθαρή ματιά του σε όσα βλέπει, το δικαίωμα να εκφράζεται και να δρα όπως αισθάνεται, ως ελεύθερος άνθρωπος. Καθόλου δεν τον ξέρουν πρόσωπα τα οποία παρευρίσκονται σε συνεντεύξεις Τύπου με την ιδιότητα του δημοσιογράφου, κάνοντάς του παρατηρήσεις επειδή δεν τους άρεσε κάποια τοποθέτησή του και θυμίζοντάς του ότι «έχετε φάει ψωμί στην Ελλάδα». Οπερ μεθερμηνευόμενον εστί, «αφού σας κάνουμε τη χάρη και είστε εδώ τόσα χρόνια έχοντας δουλειά, θα προσέχετε και πώς θα μιλάτε για τον Ολυμπιακό μας». Λες και ήταν ο Ολυμπιακός αυτός που του έδινε δουλειά ώστε να αισθάνεται υποχρεωμένος απέναντί του, λες και έπρεπε να πει «ευχαριστώ» για το ότι η ομάδα του αδικήθηκε (γκολ από θέση οφσάιντ το πρώτο των Ερυθρολεύκων και δύο κόκκινες κάρτες οι οποίες δεν υπεδείχθησαν εις βάρος τους).

Για τους εντελώς λάθος λόγους, ο Ιβιτς έγινε το πρόσωπο των ημερών. Αντί άπαντες να εστιάσουν στα όσα αφορούν την επαγγελματική ιδιότητά του και όσα έπραξε φέροντας αυτή, αναλώνονται στο να δίνουν εξηγήσεις όπως τους βολεύει. Κι όμως, ο σέρβος τεχνικός ξεδίπλωσε τις ιδέες του στο Γεώργιος Καραϊσκάκης και παρέταξε εκεί μια ομάδα που δεν νίκησε, αφενός επειδή αδίκησε τον εαυτό της με τις τόσες κλασικές χαμένες ευκαιρίες, αφετέρου διότι αδικήθηκε από τις αποφάσεις (ή μη αποφάσεις) του διαιτητή και των βοηθών του. Η ουσία αλλού κρύβεται. Ο Ιβιτς είναι προπονητής που έπειτα από καιρό δίνει συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα στον ΠΑΟΚ. Επηρεασμένος από τα θετικά όλων των προπονητών με τους οποίους συνεργάστηκε και αποφασισμένος να ξεχωρίσει με το δικό του προφίλ.