Γεμάτο ανατροπές

Τι κι αν έγραφε ο Ουμπέρτο Εκο πως δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο; Ο Ιούνιος και δη ο Ιούλιος είναι ολότελα διαφορετικοί μήνες σε όλα τα επίπεδα. Κάπως έτσι, το εφετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα βρίθει ανατροπών και εξελίξεων αναφορικά με τις ομάδες που μετέχουν στη σπουδαία διοργάνωση.

Θα λέγαμε ότι είναι το Euro της τελευταίας φοράς για πολλούς. Ναι, κάποιος μπορεί να αντιτάξει ότι πάντα έπειτα από μια μεγάλη διοργάνωση φθάνει το λεγόμενο «τέλος εποχής», ωστόσο τώρα έχουμε τσουνάμι ειδήσεων. Ο σπουδαίος Ιμπραΐμοβιτς ολοκλήρωσε μια καριέρα στην Εθνική Σουηδίας δίχως τη λάμψη που έχει η παρουσία του σε συλλογικό επίπεδο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο μεγαλύτερος αστέρας χρειάζεται παρέα. Ο Ντελ Μπόσκε, μολονότι έφθασε στον κολοφώνα της δόξας του με την Εθνική Ισπανίας, μαζεύει τα μπογαλάκια του και μοιάζει ως ο αποδιοπομπαίος τράγος ενός συνόλου που έκανε τον κύκλο του. Ο Ανχελ Ιορντανέσκου ήταν αδύνατο σε μια ακόμη παρουσία του ως εκλέκτορας της Εθνικής Ρουμανίας να δώσει ώθησε σε ομάδα που δεν διέθετε Χάτζι, ούτε καν Λάκατους, για να θυμηθούμε το ένδοξο παρελθόν. Ο Σλούτσκι της Ρωσίας παρουσίασε ένα συγκρότημα – έκτρωμα, ο δε Χότζσον πώς να έμενε αλήθεια ύστερα από το κάζο των Αγγλων; Και φυσικά, αναμένεται συνέχεια, διότι έχουμε δρόμο ακόμη και ορισμένοι είτε θα προτιμήσουν να κάνουν χώρο για τη νεότερη γενιά είτε θα τους αλλάξουν τα ίδια τα αποτελέσματα.

Αρχίζει το ματς

Φθάσαμε αισίως στα προημιτελικά. Το ξεσκαρτάρισμα τώρα συνεχίζεται. Οντως έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός ότι το ταμπλό γέρνει από τη μια (δεξιά) πλευρά, εκεί που συνωστίζονται ομάδες με βαριά ονόματα και τρόπαια. Μήπως όμως αν παρατηρήσουμε καλύτερα διαπιστώνουμε ότι και αριστερά υπάρχουν ομάδες με δυναμική που δικαιούνται να κάνουν όνειρα διάκρισης; Απόψε, λοιπόν, έχουμε το Πολωνία – Πορτογαλία, δηλαδή μιλάμε για δύο ομάδες που κρυφά χαμογελούν και ελπίζουν να τις υποτιμήσουν οι αντίπαλοι.

Ο γνώστης του ποδοσφαίρου αντιλαμβάνεται εύκολα ότι προσομοιάζουν οι δύο μονομάχοι. Ιδιες αρετές κι ας μην τις έχουν πολυδείξει μέχρι σήμερα ο Λεβαντόφσκι και ο Ρονάλντο, ίδια φιλοσοφία στο κλειστό ή με εγκράτεια αν προτιμάτε στυλ παιχνιδιού, ενώ ποντάρουν σε κρυφά χαρτιά (Μπλαζικόφσκι, Κουαρέσμα) που ναι μεν δεν είναι τόσο άγνωστα σε διεθνές επίπεδο, δεν έκαναν όμως την καριέρα που πρόσμεναν. Αήττητες είναι αμφότερες, βάζουν γκολ με το στανιό (μη στέκεστε στα τρία γκολ της Πορτογαλίας με την Ουγγαρία) και ακόμη πιο σπάνια κάνουν φάσεις. Το σκάκι θα έχει τη δική του αγωνία και μένει να δούμε αν ο τακτικιστής Σάντος βρει τον δάσκαλό του από τον Ναβάλκα, έναν κόουτς που διετέλεσε μέλος της καλής Εθνικής Πολωνίας που εμφανίστηκε στα γήπεδα της Αργεντινής το (μακρινό) ’78.

Γέρασαν

Μιλώντας για την εθνική μας ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης που θα ταξιδέψει στο Καζάν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο πρόεδρος της ΚΟΕ Δημήτρης Διαθεσόπουλος είπε χθες: «Μη φανταστείτε ότι θα πάνε τίποτα γερασμένες αθλήτριες τριαντάρες. Νέα κορίτσια 22-23 ετών που αποτελούν το αύριο του αθλήματος στέλνουμε», για να πετάξει την μπηχτή λίγο πιο δίπλα του ο αρχηγός της Εθνικής Πόλο Χρήστος Αφρουδάκης: «Τι σου φταίνε οι τριαντάρηδες ρε πρόεδρε;».