Βλέπουμε χρόνια τώρα άλλοτε δυνατές ομάδες να καταρρέουν σαν εκείνους τους πύργους στην άμμο που στο πρώτο κύμα χάνονται στο απέραντο γαλάζιο. Εχουν χυθεί στη θάλασσα αυτοκρατορίες, βασιλιάδες, δικτάτορες, ισχυροί χρυσοδάχτυλοι, κροίσοι, λαοί με ιστορία, λαοί με δύναμη και σιδηρόφρακτους στρατούς. Πλούτη, δόξα και μεγαλεία γίνονται του χρόνου λεία, όπως έχει γραφτεί. Ο χρόνος λοιπόν, ο ασεβής, που κανένα φάρμακο δεν έχει αναστείλει τα συμπτώματά του, βαραίνει τις πλάτες ομάδων που λίγα χρόνια πριν τρόμαζαν τους αντιπάλους. Η αλήθεια είναι πως ο χρόνος βοηθήθηκε και από την κρίση την οικονομική και η πικρή αλήθεια είναι πως η οικονομική κρίση και ο χρόνος για να διαβρώσουν τα θεμέλια των παλιών κάστρων είχαν την αρωγή και ελλειμματικών ρηγάδων. Εκεί είναι η ουσία: για να μπει ο εχθρός στο κάστρο σου κάποιος έχει αφήσει την πόρτα ανοιχτή και συνήθως ο «κάποιος» είναι ο ιδιοκτήτης του κάστρου και όχι κάποιος αυλικός!  

Τελευταία Νέα