Εκείνες τις αξεπέραστες εποχές του ΝΒΑ, όταν ο Μάικλ Τζόρνταν σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν ικανός να διατηρείται εν πτήσει μέχρι να ρουφήξει ολόκληρο ένα από τα λατρεμένα για εκείνον πούρα Cohiba, ένας άλλος σταρ του μπάσκετ, ο Ρέτζι Μίλερ, είχε δώσει μια διαφορετική διάσταση στο προφίλ του Air: «Μη στέκεστε στο πόσο μπορεί να σταθεί στον αέρα. Aλλο είναι το θέμα. Αυτός είναι εξωγήινος. Τον έχετε δει ποτέ να ματώνει;». Για τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ, τον ποδοσφαιριστή που έρχεται σήμερα στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ βάζοντας την πιο ηχηρή πινελιά στις εγχώριες μεταγραφές των τελευταίων χρόνων, το επί σειρά ετών ερώτημα ήταν παρεμφερές: «Κυλάει αίμα στις φλέβες του; Είναι γήινος; Σας έχει πείσει ποτέ ότι το ευχαριστιέται πραγματικά;». Απορία η οποία δεν θα μπορούσε ποτέ να εκληφθεί ως λογική για έναν ποδοσφαιριστή που είχε τουλάχιστον 257 λόγους στην έως σήμερα καριέρα του να το πανηγυρίσει με την ψυχή του –όσες φορές σκόραρε φορώντας τις φανέλες των ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Λεβερκούζεν, Τότεναμ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Φούλαμ, Μονακό και της εθνικής ομάδας της Βουλγαρίας.

ΑΠΛΩΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ. Σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκε, πετύχαινε με εκνευριστικά μοναδικό τρόπο να δείχνει παράταιρος και μαζί να είναι τόσο, μα τόσο αποτελεσματικός. Δεν έμπαινε ποτέ σε παρέες, κρατούσε τους συμπαίκτες του στην ίδια απόσταση, έμοιαζε απόμακρος, ήταν όμως απλώς ο εαυτός του. Ενας άνθρωπος μοναχικός, μαζεμένος, πάντοτε ήρεμος, χαλαρός και φυσικά μποέμ. Είναι δύσκολο να χαμογελάσει, αλλά και δεν θα βάλει χέρι σε κανέναν. Θα φανερώσει ένα ξέσπασμα ηδονής στο ξεχωριστό γκολ που θα πετύχει, αλλά σε πολλά άλλα θα σου δώσει την εντύπωση ότι βαριέται αυτό που κάνει, ένας τεμπελάκος που ποτέ δεν θα πιέσει τον εαυτό του στα όριά του. Την εξήγηση την έδωσε ο ίδιος ύστερα από αρκετά χρόνια καριέρας κατά τη διάρκεια των οποίων έκανε οπαδούς της εκάστοτε ομάδας του να τσαντίζονται και να μειδιούν παρακολουθώντας τον να περπατά ράθυμα και αδιάφορα στον αγωνιστικό χώρο ύστερα από ένα δικό του τέρμα! Ως ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (η οποία δαπάνησε 40 εκατ. στερλίνες για να τον αποκτήσει από την Τότεναμ!) και έχοντας πατήσει πλέον τα 30 χρόνια του, δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό του συλλόγου ότι «ένας ποδοσφαιριστής με ξεχωριστές δυνατότητες δεν ενθουσιάζεται με κάτι που σε εκείνον μοιάζει πολύ απλό. Επίσης σε κάποιους δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι τεμπέλης όταν ο ίδιος γνωρίζει πολύ απλά πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να κοπανιέται και να τρέχει άσκοπα».

Ισως ο Μπερμπάτοφ να το διασκεδάζει ομολογουμένως περισσότερο όταν ασχολείται με τη σκιτσογραφία, στην οποία επιδίδεται με αποτελέσματα που παραπέμπουν σε επαγγελματία του είδους. Ενδιαφέροντα ασφαλώς που η ελληνική ποδοσφαιρική γενιά τού φαίνεσθε, της φράντζας και των τατουάζ (χαρακτηριστικά και του πρώτου σκόρερ της ομάδας τα τελευταία χρόνια Στέφανου Αναστασιάδη) δεν εκτιμά ιδιαιτέρως. Ας είναι. Το απαραίτητο της ιστορίας δεν εντοπίζεται στο να μοιραστεί ο Βούλγαρος τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του ή να εμπνεύσει άλλους με αυτές, αλλά το πώς ο Ελληνας θα αντιμετωπίσει τη συνύπαρξη μαζί του ως τη μεγάλη ευκαιρία να εκτοξεύσει τη δική του καριέρα, η οποία τα τελευταία δύο χρόνια χαρακτηρίζεται στάσιμη. Τόσο σε επιτεύγματα όσο και σε νοοτροπία.

Το συμβόλαιο

Στα 34 χρόνια του, ο Μπερμπάτοφ δεν ήθελε διετές συμβόλαιο, ίσως γιατί επιθυμεί να κλείσει την καριέρα του αγωνιζόμενος στην πατρίδα του. Η συνεργασία με τον ΠΑΟΚ θα έχει διάρκεια ενός έτους και θα του αποφέρει 2 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των μπόνους στόχων

Τελευταία Νέα