Αν προσαρμόζαμε τη γνωστή παροιμία «δείξε μου τον φίλο σου να σου ποιος είσαι» στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους και στην ποιότητα των οπαδών τους, σίγουρα κάποιες ομάδες δεν θα ένιωθαν περήφανες.

Προσωπικότητες που έχουν ταυτιστεί με το Κακό, έχουν αιματοκυλήσει τον κόσμο και αποτελούν μιάσματα της Ιστορίας είχαν τις ποδοσφαιρικές τους αδυναμίες.

Βέβαια την εποχή που μεσουρανούσαν και δήλωναν φαν κάποιας ομάδας οι σύλλογοι ένιωθαν δυνατοί και περήφανοι γι’ αυτή τη σύνδεση. Σήμερα κάποιες από αυτές τις ομάδες σφυρίζουν αδιάφορα αρνούμενες την ίδια την Ιστορία.

ΣΑΛΚΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ! Οπως συμβαίνει με τη Σάλκε. Είναι γνωστό ότι ο πιο διάσημος οπαδός των Βασιλικών Μπλε ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ.

Τη δεκαετία του ’30 ο σύλλογος του Γκελζενκίρχεν ήταν ο δημοφιλέστερος στη Γερμανία. Από το 1936 έως το 1942 η Σάλκε είχε κατακτήσει έξι πρωταθλήματα, την τετραετία 1935-1939 ήταν αήττητη ενώ η έδρα της παρέμεινε απόρθητη για έντεκα ολόκληρα χρόνια.

Ο αμείλικτος χαρακτήρας της όπως αποτυπωνόταν από τις συνεχείς νίκες εξέφραζε τη «νέα Γερμανία» της ανίκητης αρίας φυλής, προφανώς αγνοώντας το γεγονός ότι πολλοί από τους παίκτες της είχαν πολωνικές ρίζες.

Μεταξύ των 70.000 οπαδών που κατέκλυζαν το γήπεδο της Σάλκε ήταν και ο Αδόλφος Χίτλερ.

Η σημασία του ποδοσφαίρου για τους Ναζί ήταν τέτοια ώστε ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς πίστευε ότι «το να κερδίζεις έναν αγώνα είναι πιο σημαντικό για τον κόσμο από το να εισβάλλεις σε μια πόλη στην Ανατολική Ευρώπη».

Η Σάλκε αρνείται τη σύνδεσή της με τον Χίτλερ και απαντώντας σε σχετικό δημοσίευμα των βρετανικών «Τάιμς» το 2008 ο εκπρόσωπός της Γκερντ Φος υποστήριξε ότι τέσσερα χρόνια ερευνών δεν κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα.

Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΜΠΟΛΟΝΙΑ. Το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι ήταν το πρώτο που χρησιμοποίησε τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο ως αναπόσπαστο μέρος της κυβέρνησης.

Ο Μουσολίνι δήλωνε οπαδός της Μπολόνια από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής της, το 1909. Με την άνοδό του στην εξουσία, το 1922, άνοιξε και ο κύκλος των επιτυχιών της Μπολόνια, κατακτώντας τον πρώτο της τίτλο το 1925. Ακολούθησαν πέντε ακόμα Σκουντέτι (1929, 1936, 1937, 1939 και 1941). Η κατασκευή του γηπέδου της Μπολόνια χαιρετίστηκε από τον Ντούτσε ως «φωτεινό παράδειγμα για το τι μπορεί να γίνει με τη θέληση και την επιμονή του φασισμού».

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ. Το 1923 ένας από τους ισχυρότερους φίλους του Ιωσήφ Στάλιν, ο επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας Λαβρέντι Μπέρια, ίδρυσε την Ντιναμό Μόσχας.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης έγινε ο πιο πιστός και διάσημος οπαδός της.

Ο Στάλιν αγαπούσε με έναν «ιδιαίτερο τρόπο» το ποδόσφαιρο.

Οταν το 1952 η Σοβιετική Ενωση έχασε από τη Γιουγκοσλαβία σε αγώνα για το Ολυμπιακό Τουρνουά ο Στάλιν οργίστηκε τόσο ώστε έδωσε εντολή να διαλυθεί η ομάδα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας από την οποία προέρχονταν οι περισσότεροι διεθνείς παίκτες.