H βαθμιαία πτώση της πολιτικής, στρατιωτικής, οικονομικής (ποδοσφαιρικής) ισχύος ενός κράτους, ενός πολιτισμού, μιας κοινωνίας.

Το ιταλικό ποδόσφαιρο δεν διάγει εδώ και χρόνια τον λαμπρό βίο περασμένων εποχών, είναι προφανές. Από το 2003, όταν και εμφανίστηκαν δύο ιταλικές ομάδες στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, απέχουμε 11 χρόνια που θα γίνουν σύντομα 12. Η τελευταία δε ομάδα που ύψωσε την κούπα με τα μεγάλα αφτιά και επέστρεψε στη χερσόνησο της Αδριατικής ήταν η Ιντερ πριν από πέντε χρόνια. Η επίσκεψη της Κυρίας στο Φάληρο πιστοποίησε ένα γεγονός: ορθώς αποκαλείται Γηραιά. Δίχως να μειώνουμε το μέγεθος της επιτυχίας των Ερυθρολεύκων θα είχαμε να επισημάνουμε ότι: ευκόλως παρασύρεις μια γηραιά κυρία και την καθιστάς έρμαιο των ορέξεών σου, παρά μια νεαρά, όμορφη και δυναμική ύπαρξη που απαιτεί τόλμη και γοητεία για να ενδώσει. Και η Γιουβέντους ήταν πραγματικά μια κυρία υπέργηρη.