Στο άκουσμα της είδησης ότι ο κενυάτης μαραθωνοδρόμος Ντένις Κιμέτο έσπασε την παγκόσμια επίδοση στον Μαραθώνιο, όντας ο πρώτος αθλητής στην ιστορία που κατέβηκε κάτω από τις 2 ώρες και 3 λεπτά (2 ώρ.02’57»), οι γνώστες του αθλήματος δεν ξαφνιάστηκαν.

Οχι τόσο επειδή γνωρίζουν τις ικανότητες του συγκεκριμένου αθλητή, αλλά διότι η συγκεκριμένη επίδοση σημειώθηκε στην κορυφαία (κατά πολλούς) διαδρομή Μαραθωνίου, αυτήν του Βερολίνου.

Την αποκαλούν και Μέκκα του αθλήματος και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στις 14 κορυφαίες επιδόσεις όλων των εποχών στον Μαραθώνιο οι οκτώ έχουν σημειωθεί στη συγκεκριμένη πόλη την τελευταία επταετία.

Ο ΕΙΔΙΚΟΣ. Εκεί όπου ο κορυφαίος έλληνας μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών, ο Σπύρος Ανδριόπουλος, πριν από 26 χρόνια είχε σπάσει το πανελλήνιο ρεκόρ με επίδοση 2 ώρ. 12’04» που παραμένει ακατάρριπτη μέχρι και σήμερα!

«Είναι αλήθεια ότι είναι η ιδανική διαδρομή, αφενός διότι δεν έχει ανηφόρες και κατηφόρες, αφετέρου επειδή οι διοργανωτές την έχουν σχεδιάσει πολύ έξυπνα με μικρές στροφές, έτσι ώστε ο δρομέας να μη βλέπει μπροστά του ατέλειωτες ευθείες και χιλιόμετρα, πράγμα που βοηθάει ιδιαίτερα στην ψυχολογία», αποκαλύπτει το μυστικό του Βερολίνου στα «ΝΕΑ» ο 52χρονος πλέον πατρινός μαραθωνοδρόμος. Μάλιστα τότε, το 1988, είχε πάρει τη δεύτερη θέση στον συγκεκριμένο Μαραθώνιο και έτρεξε και την επόμενη χρονιά οπότε ήρθε τρίτος τρέχοντας μόνο στη Δυτική Γερμανία.

«Τότε η διαδρομή περνούσε μόνο μέσα από το Δυτικό Βερολίνο, ενώ μετά την πτώση του Τείχους, από το 1990 και μετά, άλλαξε και πλέον υπάρχει και ένα μέρος του δρόμου που τρέχεις μέσα από το πρώην Ανατολικό Βερολίνο» λέει ο Σπύρος Ανδριόπουλος, που θεωρεί τον Μαραθώνιο του Βερολίνου τον κορυφαίο στον κόσμο, μαζί με αυτούς του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Ρότερνταμ.

ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ. «Εχει ένα ακόμη πλεονέκτημα η πόλη, τις εξαιρετικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν τέτοια εποχή που γίνεται ο αγώνας. Είναι μελετημένο το χρονοδιάγραμμα. Επίσης οι Γερμανοί φροντίζουν και φέρνουν μεγάλους αθλητές πάντα, και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Εγώ θυμάμαι τότε ότι είχα περάσει παγκόσμιους πρωταθλητές και ολυμπιονίκες για να κάνω το ρεκόρ».

Ενα ρεκόρ που κρατάει ακόμα, παραμένοντας απλησίαστο για τα ελληνικά δεδομένα, καθώς άλλωστε όλο και μειώνονται οι έλληνες αθλητές που ασχολούνται σοβαρά με τον Μαραθώνιο. Καθώς λείπουν τα κίνητρα, η προετοιμασία είναι δαπανηρή, ενώ χρειάζεται σοβαρή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εργομετρικά τεστ και πλούσια διατροφή.

Τελευταία Νέα