Στις 23 Ιουλίου 2008 το πρώτο θέμα στο επίσημο site του ΝΒΑ, αλλά και σε πολλά ακόμη των ΗΠΑ και φυσικά της Ευρώπης, ήταν η μεταγραφή μιας ελληνικής ομάδας. «Είμαι ο πρώτος παίκτης που κάνει κάτι τέτοιο, είμαι εκείνος που έσπασε τον πάγο, για αυτό είναι χωρίς αμφιβολία μια ιστορική μεταγραφή. Θα δείτε μετά πολλούς που θα ακολουθήσουν» δήλωνε χαμογελαστός, ανάμεσα στους πανευτυχείς αδελφούς Αγγελόπουλους, ο Τζος Τσίλντρες.

Το Νο6 στο ντραφτ του 2004 ήταν (είναι και θα είναι) ο παίκτης με το υψηλότερο συμβόλαιο που δόθηκε ποτέ στην Ευρώπη, και ο Ολυμπιακός η πρώτη ομάδα που διεκδίκησε και κατόρθωσε να αποκτήσει παίκτη που ήθελαν ομάδες του ΝΒΑ.

Γιατί όχι, είχε λίγο-πολύ αναρωτηθεί με υπονοούμενο μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος όταν είχε ρωτηθεί αν ο Ολυμπιακός θα μπορούσε το 2010 να φέρει και τον Λεμπρόν Τζέιμς στον Πειραιά, όπως έλεγαν σενάρια των ανήσυχων από τη φυγή του Τσίλντρες αμερικανών αναλυτών του ΝΒΑ. Η μεταγραφή του αμερικανού σταρ αποτελεί σημείο αναφοράς για τη… χρυσή εποχή του ελληνικού μπάσκετ, την εποχή των παχιών αγελάδων, κατά την οποία ακόμη και σε μικρές ομάδες της Α1 υπέγραφαν σχεδόν αποκλειστικά αστέρες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Από τον Ντομινίκ Ουίλκινς και τους Ρόι Τάρπλεϊ, Μπάιρον Σκοτ, Ξαβιέρ ΜακΝτάνιελ, Αντόνιο Ντέιβις, Εντι Τζόνσον, Κλιφ Λέβινγκστον, μέχρι τους Ντίνο Ράτζα, Ζάρκο Πάσπαλι, Σάσα Βολκόφ, Ντέγιαν Μποντίρογκα και πρόσφατα τους Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Λίνας Κλέιζα, Νίκολα Πέκοβιτς, Ντρου Νίκολας, Νίκολα Βούισιτς και πολλούς άλλους που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα, προσφέροντας λάμψη και ποιότητα στο πρωτάθλημα της Α1.

Σύγκριση με το σήμερα δεν μπορεί να γίνει. Η οικονομική κρίση έχει πλήξει και τις ΚΑΕ, με αποτέλεσμα ακόμη και στον οικονομικά εύρωστο Παναθηναϊκό να έχουν αυτή τη στιγμή υπογράψει τέσσερις ξένοι παίκτες, εκ των οποίων το μεγαλύτερο συμβόλαιο έχει ο Τζέιμς Γκιστ που θα εισπράξει για τη νέα σεζόν περίπου 800.000 δολάρια (κάπου 620.000 ευρώ). Τα συμβόλαια των υπολοίπων ξένων των πρωταθλητών Ελλάδας δεν ξεπερνούν το καθένα τα 300.000 δολάρια.

Στα χαμηλότερα… στρώματα της Α1, όσο παράξενο κι αν σας ακουστεί, συναντάς συμβόλαια αξίας 20.000 δολαρίων για αμερικανούς παίκτες. Γίνεται κατανοητό τι σημαίνει συμβόλαιο 20.000 δολαρίων; Αν όχι, αναλογιστείτε ότι αυτοί οι παίκτες εισπράττουν περίπου 1.500 ευρώ μηνιάτικο. Δεν είναι βεβαίως πολλοί αυτοί, λιγότεροι από μια δεκάδα, όμως και οι υπόλοιποι δεν έχουν σημαντική απόσταση οικονομικά.

Εκτιμάται ότι η πλειονότητα των Αμερικανών της Α1 έχουν συμβόλαιο στα 40.000-50.000 δολάρια, με ελάχιστες περιπτώσεις (στις ομάδες πλην Ολυμπιακού, που κρατά πιο ψηλά από κάθε άλλη ομάδα τον πήχη και του Παναθηναϊκού) να φθάνουν στα 70.000 δολάρια.

Με τα συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα, οι προπονητές έχουν στραφεί σε νέες αγορές. Αλλαξαν τα μπάτζετ, άλλαξαν και τα κριτήρια επιλογής ξένων και κατ’ επέκταση άλλαξαν και οι λόγοι για τους οποίους οι «εισαγόμενοι» μπασκετμπολίστες επιλέγουν πλέον την Ελλάδα για να συνεχίσουν την καριέρα τους. Τότε, την εποχή που τα ευρώ έρρεαν σαν ποτάμι, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αποφάσιζαν να έρθουν στα μέρη μας για να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο. Τώρα, το κάνουν ελπίζοντας ότι το ελληνικό πρωτάθλημα θα λειτουργήσει ως σκαλοπάτι για να φθάσουν εκεί…